پایگاه خبری فوتبالی- لیگ برتر وارد دوران جدیدی شده است؛ دورانی که دیگر نیمکت‌ها مانند سابق نیست و گروهی از سرمربیان، دایره باطل را رهبری نمی‌کنند.
به گزارش فوتبالی، در این دوران جدید، نتیجه‌گیری و کارنامه قبلی نسبت به موارد دیگر، ارجحیت دارد و آن دایره بسته عجیب، فروپاشیده است. این سیاهه مربیانی است که فعلا بیرون از گود هستند و آخرین سابقه لیگ برتری‌شان، تاثیر زیادی روی این عدم فعالیت دارد. آپدیت کردن این فهرست در ماه‌های بعدی احتمالا با ورود نام رضا عنایتی همراه خواهد بود.
محمود فکری
شکست 5گله خانگی برابر سپاهان در هفته سیزدهم فصل قبل، پایان دوران کاری فکری را در لیگ برتر رقم زد. نرسیدن هیچ پیشنهاد لیگ برتری یا عدم توافق باعث شد فکری فصل بعد را روی نیمکت مس شهر بابک بگذراند آنهم با قراردادی که گفته می‌شود 3 ساله است. او روی نیمکت هوادار در آخرین تجربه لیگ برتری از هر بازی 0.77 امتیاز گرفت. کلا لیگ برتر به حاج محمود، نمی سازد!
علیرضا منصوریان
با فاکتور گرفتن از نفت تهران در لیگ پانزدهم، منصوریانِ سرمربی روی منحنی اکیدا نزولی حرکت کرده است. آخرین بار او را فصل قبل و در هفته سوم روی نیمکت فولاد دیدیم؛ جاییکه اهواز را با 3 باخت، صفر امتیاز و 9 گل خورده ترک کرد. با توجه به آنچه او روی نیمکت استقلال، تراکتور، فولاد و حتی ذوب‌آهن رقم زده، خودش را هم راضی نکرده چه برسد به کارشناسان و حتی طرفدارانش که زمانی او را آینده سرمربیگری ایران می دانستند. برخی می گویند شاید دیگر نباید منتظر برگشتش به لیگ برتر باشیم اما منصوریان با تجدیدنظر در برخی موارد فنی، شاید بتواند دوباره از خاکستر خویش، برخیزد.
رسول خطیبی
به نظر می‌رسد عزمش را جزم کرده که دیگر روی نیمکت‌ها ننشسته و عازم صندلی‌های مدیریتی شود. خطیبی را آخرین بار هفته دهم فصل قبل روی نیمکت پیکان دیدیم که با گرفتن 0.8 امتیاز از هر بازی در لیگ برتر تمام شد. خطیبی بعد از ترک پیکان، بیشتر وقتش را صرف انتخابات و حمایت از رییس جمهور منتخب پیش از انتخابات کرد. باید دید با تغییر دولت، رسول سر از کجا درمی آورد.
فیروز کریمی
هر فصل چند بازی را روی نیمکت سپری می‌کرد ولی این اتفاق در فصل قبل نیفتاد و شاید دیگر هم نیفتد. آخرین بار، کریمی در لیگ برتر بیست و دوم، 5 بازی هدایت صنعت نفت را برعهده داشت که بدون برد و با معدل 0.4 امتیاز از هر بازی به پایان رسید. کریمی دیگر به ندرت حتی در رسانه ملی دیده می‌شود تا خاطرات فینال جام باشگاه‌های آسیا با پاس را بازگو کند یا بخواهد استندآپ کمدی اجرا کند. البته احتمال دیدن او در قاب تلویزیون بیش از دیدن او در کنار مستطیل سبز است.
مهدی پاشازاده
اینکه چرا تیمی حاضر نیست نیمکتش را به او بسپارد، مورد عجیبی در تاریخ لیگ برتر است. پاشازاده را آخرین بار در لیگ بیستم دیدیم که 2 بازی روی نیمکت ماشین‌سازی نشست و با یک امتیاز، رفتنی شد. او، یکی از بالاترین مدارک معتبر مربیگری را در ایران دارد ولی تنها 8 بار در لیگ برتر، سرمربیگری کرده است. منتقدانش می گویند او کاریزما ندارد و بیشتر به درد کارشناسی در رسانه می خورد تا کار فنی! تلاش پاشازاده در سالهای گذشته برای عضویت در هیات مدیره استقلال و حتی سرپرستی این تیم، بیشتر از تلاش او برای سرمربی شدن در یک تیم لیگ برتری و حتی لیگ یکی بوده است.
مجید جلالی
به نظر می‌رسد ناامیدی از نشستن روی نیمکتی لیگ برتری باعث شد پست مدیریت فنی فدراسیون فوتبال را قبول کند. آخرین بار او را در لیگ بیستم و روی نیمکت نساجی دیدیم که پس از 6 بازی و بدون حتی یک برد و با ثبت معدل 0.17 به پایان رسید. جلالی که دو دهه قبل، قهرمان لیگ برتر شده جزو سرمربیان گران دسته‌بندی می‌شد اما امان از پیری! مدیریت فنی فدراسیون هم خوب است و سفر دارد و خوش هم می گذرد. جلالی که زمانی می گفت قلعه نویی از مورینیو هم بهتر است حالا قلعه نویی را سرمربی تیم بزرگسالان فدراسیونی می بیند که خودش مدیر فنی آن است. چه سعادتی بهتر از این! خدا قوت!
اکبر میثاقیان
زمانی از او به عنوان متخصص نجات و انجام عملیات بقا و رهایی از سقوط نام برده می‌شد ولی حالا نه‌تنها لیگ برتر که حتی در لیگ یک هم خبری از میثاقیان نیست. آخرین بار، او را روی نیمکت شهرخودرو در لیگ بیست و یکم دیدیم که بدون برد و با ثبت معدل امتیازگیری 0.14 (یک امتیاز در 7 بازی) به کارش پایان داد. چند روز پیش سرمربی سپیدرود رشت شد. شاید بهتر باشد به میثاقیان بگوییم در لیگ برتر، دوره ات گذشته و تمام شده مربی!
5390
