موضوع تکراری جام حذفی؛ همه به ورزشگاه فینال اعتراض دارند!

موضوع تکراری جام حذفی؛ همه به ورزشگاه فینال اعتراض دارند!

پایگاه خبری فوتبالی - عدم تصمیم‌گیری قاطع و به موقع سازمان لیگ دلیل اصلی اعتراضات هر ساله به محل برگزاری فینال جام حذفی است.

به گزارش فوتبالی، در حالی که گفته می‌شد اگر تیمی از استان کرمان به فینال جام حذفی نرسد، بازی نهایی جام حذفی در یکی از ورزشگاه‌های این استان برگزار خواهد شد اما با صعود مس رفسنجان به دیدار پایانی، ورزشگاه سردار آزادگان قزوین به عنوان محل انجام بازی فینال بین سپاهان و مس رفسنجان انتخاب شد. انتخابی که مثل همه سال‌های اخیر شاهد اعتراض تیم‌های فینالیست به آن هستیم.

در فینال جام حذفی دو فصل قبل هم این اعتراض وجود داشت و پس از صعود آلومینیوم اراک و نساجی مازندران به فینال، ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز به عنوان محل برگزاری بازی انتخاب شد که در نهایت با اعتراض مسئولین دو تیم مبنی بر دور بودن شهر تبریز برای طرفداران قائمشهری و اراکی، بازی در ورزشگاه آزادی برگزار شد.

همین اتفاق فصل گذشته هم رخ داد و پس از این که امیرحسین روشنک مسئول برگزاری جام حذفی اعلام کرد ورزشگاه کرمان نتوانسته آمادگی لازم برای برگزاری فینال را داشته باشد، شهر تبریز به عنوان میزبان انتخاب شده که با رسیدن تیم‌های استقلال و پرسپولیس به مرحله نیمه نهایی و عدم حضور تراکتور در این مرحله، مسئولان ورزشی تبریز از برگزاری مسابقه در این شهر امتناع کردند تا در نهایت بازی فینال بین استقلال و پرسپولیس باز هم در آزادی انجام شود.

امسال هم این اتفاق افتاده و دو تیم فینالیست سپاهان و مس رفسنجان به محل برگزاری بازی یعنی ورزشگاه سردار آزادگان قزوین معترض هستند که به نظر می‌رسد عدم تصمیم گیری قاطع و به موقع توسط مسئولان سازمان لیگ یکی از دلایل اصلی اعتراضات سال‌های اخیر باشد.

در دنیا رسم بر این است که معمولاً ورزشگاه محل برگزاری فینال جام حذفی در ابتدای فصل و قبل از آغاز بازی‌ها، انتخاب می‌شود و حتی اگر تیم آن شهر به فینال برسد باز هم دیدار پایانی به صورت پنجاه - پنجاه برای تماشاگران در آن شهر برگزار می‌شود و یا این که یک ورزشگاه ثابت برای میزبانی بازی فینال تعیین می‌شود ولی در فوتبال ایران این موضوع هنوز حل نشده و در سال‌های اخیر موجبات اعتراضات زیادی را فراهم ساخته و به نظر مسئولان برگزاری بازی‌ها باید فکری اساسی در این زمینه داشته باشند.

1997