چه بر سر محبوبیت مطلق زنوزی در تبریز آمد؟

چه بر سر محبوبیت مطلق زنوزی در تبریز آمد؟

پایگاه خبری فوتبالی - مالک تراکتور آماج شعارهای اعتراضی هواداران این تیم در پایان بازی دیروز بود.

به گزارش فوتبالی، در حالی که باتوجه به حذف استقلال و پرسپولیس، هواداران تراکتوری خوشبینی زیادی برای فتح جام حذفی داشتند؛ این تیم در بازی مرحله یک چهارم نهایی خود مقابل مس رفسنجان شکست خورد تا این فصل برای یکی از گران قیمت ترین تیم های فوتبال ایران بدون کسب هیچ جامی به پایان برسد.

همین حذف غیرمنتظره باعث شد تا در پایان مسابقه، هواداران حاضر در استادیوم، سکوها را ترک نکنند و این بار هدف اصلی آن ها سر دادن شعارهای اعتراضی علیه مالک باشگاه تراکتور بود؛ شعارهایی با این مضمون که آن ها دیگر هزینه‌ای را که این تاجر متمول برای تیمشان می‌کند را نمی‌خواهند!

هواداران عصبانی‌تر حتی پشت درب استادیوم منتظر بازیکنان خودی بودند و همین موضوع باعث شد تا بازیکنان تراکتور مدتی در رختکن حبس شوند و پس از متفرق کردن نفرات حاضر، تراکتوری ها با سری پایین و با شرمساری و بدون گفت و گو با رسانه‌ها، از میکسدزون ورزشگاه گذشته و راهی اتوبوس شوند.

اما درست بعد از اتمام مسابقه، این خبر بین اکثر رسانه ها پیچید که محمدرضا زنوزی آخرین فصل تیمداری خود را پشت سر می‌گذارد و قصد دارد تراکتور را در پایان فصل واگذار کند. تصمیمی که باز هم عده‌ای از هواداران ناراضی آن را قبول ندارند و تحلیل آن ها بر این است که چنین اتفاقی به سان دفعات قبلی نخواهد افتاد.

اما فارغ از همه این مسائل شاید سوال اصلی اینجا باشد که بر سر محبوبیت فوق العاده بالای زنوزی بین تراکتوری ها چه آمد؟ در اوایل خصوصی سازی تراکتور، هواداران این تیم برای زنوزی فرش قرمز پهن کردند و شاید احدی جرات انتقاد به وی را نداشت ولی حالا پیکان شعارها دقیقاً به سمت شخص اول باشگاه تراکتور یعنی زنوزی نشانه رفته است.

شاید پاسخ به این پرسش مدت‌ها زمان ببرد ولی چیزی که مشخص است اینکه عدم رسیدن به رویای قهرمانی لیگ برتر، تی‌تی‌ها را عاصی کرده و مقایسه شش سال مالکیت خصوصی با مالکیت قبلی پس از بازگشت به لیگ برتر و قبول این موضوع که تراکتور هیچگاه نتوانسته همانند دوران غیرخصوصی به جام قهرمانی نزدیک شود و مدعی باشد، شاید اصلی ترین دلیل برای اعتراض هوادارانی است که روزگاری هم با شعارهای خود مالک قبلی را نمی‌خواستند و در رویاهای خود قهرمانی با مالکیت خصوصی را متصور می‌شدند.

1997