پایگاه خبری فوتبالی- پرسپولیس نیم‌فصل اول را روی پله سوم به پایان برد؛ پایین‌تر از استقلال و سپاهان و بالاتر از تراکتور. این عدم صدرنشینی، در کنار نداشتن بهترین خطوط حمله و دفاع یعنی قرمزها برای ادامه فصل باید فکرِ بکری بکنند.
به گزارش فوتبالی، نیمه اول لیگ 15 با خوردن 16 گل برای پرسپولیس تمام شد. آنها درنهایت فصل را هم پایین‌تر از استقلال خوزستان به پایان بردند. تفاوت این دو تیم، همین اقتدار دفاعی بود. تیمِ ویسی در نیم‌فصل اول فقط 4 گل خورد و پرسپولیس 4 برابر بیشتر. با اوضاع دفاعی پرسپولیس، خودِ برانکو هم می‌دانست اگر امتیازش با استقلال خوزستان برابر شود، تفاضل گل قطعا رای به برتری رقیب می‌دهد که داد.
برانکو اما برای لیگ شانزدهم، تصمیم جدی و دیگری گرفت؛ رفرم کامل فاز دفاعی. این اتفاق با خروج یا کمتر به بازی گرفتن امثال علیرضا نورمحمدی، سوشا مکانی، محسن بنگر و چند نفر دیگر و اضافه شدن مدافعان درست و حسابی به اجرا درآمد. در فصول بعدی هم اضافه شدن امثال جلال حسینی، علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان رقم خورد. اقتدار دفاعی به تکامل رسید و استارت قهرمانی‌های پرسپولیس زده شد.
با رفتن برانکو و حضور کالدرون و سپس، گل‌محمدی هم، فاز دفاعی پرسپولیس همیشه رشک‌برانگیز بود و هر فصل، یکی از دلایل اصلی و شاید اصلی‌ترین قهرمانی آنها. تیمی که در 15 بازی ابتدایی لیگ پانزدهم، 16 بار دروازه‌اش باز شده بود در لیگ‌های بعدی این آمار را به کمتر از 10 گل و حتی نصفش، تقلیل داد.
پرسپولیس در 9 فصل اخیر، فقط 3 بار نیم‌فصل اول را با گلهای خورده دورقمی تمام کرده است: لیگ 15، لیگ 21 و این فصل. و درست همان 2 مرتبه‌ای هم که در این بازه زمانی به قهرمانی نرسید، همان لیگ‌های 15 و 21 بود که نیمه اولش با 16 و 10 گل خورده تمام شد. این یعنی آمار دفاعی پرسپولیس در فصول اخیر، آیینه تمام نمای قرمزها برای آخرِ فصل بوده است. پرسپولیس در لیگ‌های 15 و 21 قهرمان نشد چون خبری از اقتدار دفاعی نبود؛ دقیقا مانند این فصل.
روی کاغذ، پرسپولیس هم مدافعان خوبی دارد (گئورگی گولسیانی، فرشاد فرجی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، مرتضی پورعلی‌گنجی و حتی علی نعمتی) و هم هافبک‌های دفاعی درخشان (میلاد سرلک، سینا اسدبیگی و مسعود ریگی)؛ ولی 10 گل در 15 بازی آماری نیست که از چنین ترکیب و زنجیره‌ای انتظار می‌رود.
مصدومیت پورعلی‌گنجی، افت گولسیانی بعد از خراب شدن پنالتی‌اش برابر الدحیل، اتفاقات غیرفوتبالی رخ داده برای کنعانی‌زادگان که باعث خروجش از ترکیب اصلی در اواخر فصل شد، تغییر زنجیره دفاعی از 4 به 3 نفر و عدم آشنایی با چنین شماتیکی، عدم استفاده از اسدبیگی و کمتر بازی دادن به ریگی؛ همه و همه شاید دلایل دورقمی شدن گلهای خورده پرسپولیس باشد.
ولی در هر حال، وظیفه اصلی سرمربی بعدی پرسپولیس (که شاید بازهم درنهایت یحیی گل‌محمدی باشد که فعلا اولا استعفای کتبی نداده و ثانیا توافقات لازم و کافی با باشگاه برای نبودنش، انجام نشده)، سر و سامان دادن به اوضاع دفاعی قرمزهاست. لیگ برتر در این فصول اخیر نشان داده، تیمی قهرمانش می‌شود که بهترین خط دفاع را داشته باشد. پرسپولیس با خودش و آمارش در فاز گل خورده، فاصله دارد ولی فقط یک گل بیشتر از بهترین خط دفاع، خورده که نشان می‌دهد فاصله با استاندارد زیاد نیست.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
پرسپولیس 
