پایگاه خبری فوتبالی– پایان احتمالی فصل جدید لیگ برتر در مرداد سال آینده، تبعات تلخ و جبران ناپذیری برای فوتبال ایران خواهد داشت.
به گزارش فوتبالی، در حالی که تعطیلیهای عجیب و غریب و بی حساب و کتاب لیگ برتر، صدای همه اهالی فوتبال را درآورده است اما انگار قرار نیست چارهای برای حل این مشکل اندیشیده شود. چرا که مسئول کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر از احتمال پایان لیگ بیست و سوم در نیمه اول مرداد سال آینده خبر داده است!
این در حالی است که معمولا فصل فوتبالی در ایران (در مسابقات لیگ برتر) اواخر اردیبشهت یا نهایتا اوایل خرداد هر سال تمام میشود. اما با خبری که سهیل مهدی داده است لیگ جاری، دو ماه دیرتر از همیشه تمام خواهد شد.
شاید مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ دلایلی مثل تعداد تیمهای لیگ برتر، مسابقات آسیایی، مسابقات تیم ملی، مسابقات تیم امید و ... را برای این تاخیر اعلام کنند. اما بعید است دلایل آنها مورد پذیرش اهالی فوتبال و رسانهها قرار بگیرد.
لیگ فوتبال قطر هم تقویمی شبیه تقویم فوتبال ایران دارد. البته درست است که لیگ قطر 12 تیمی است اما آنها به جز لیگ ستارگان، مسابقاتی مثل کاپ ستارگان را هم برگزار میکنند. جام حذفی هم که دارند. لیگ برتر عربستان که 18 تیمی است و دو تیم بیشتر از لیگ ایران دارد. اما آنها هم به جز فیفادیها، لیگشان را تعطیل نمیکنند.
مسئول کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر در حالی این خبر عجیب را داده است که قطعا خودش از عواقب آن مطلع است.
در اغلب کشورهای دنیا، مسابقات لیگ از مرداد ماه شروع میشود. حتی خود ما هم لیگ جدید را در 18 مرداد شروع کردیم. تازه شروع لیگ جدید چند روزی هم به تعویق افتاد وگرنه قرار بود روز 12 مرداد شروع شود. حالا قرار است لیگ ما در مرداد تمام شود!
این اتفاق تبعات ناخوشایندی برای فوتبال دارد. اولین نتیجه تمام شدن لیگ در مردادماه، کم شدن فاصله تعطیلی و استراحت بین دو فصل است. میزان استاندارد فاصله بین دوم فصل، دو ماه و نیم است اما با تصمیم جدید، در بهترین شرایط این زمان به یک ماه و نیم کاهش پیدا میکند.
مساله بعدی به هم خوردن برنامه تمرینات و بدنسازی بازیکنان و تیمهاست. با این حجم از تعطیلی در یک فصل و البته کم شدن فاصله بین دو فصل، احتمال آسیب دیدگی بازیکنان بسیار بالا میرود. همچنین این مساله هزینههای باشگاهها را هم افزایش میدهد.
معضل بعدی هم که بسیار جدی است بروز اختلال در بازار نقل و انتقالات است. در چنین شرایطی و با کوتاه شدن زمان نقل و انتقالات، امکان دارد بازیکنان و مربیان قبل از پایان فصل با تیمهای دیگر وارد مذاکره شوند که این اتفاق میتواند سلامت مسابقات را کاملا زیر سوال ببرد.
تازه عدم تطابق زمانی فصل نقل و انتقالات لیگ ایران با لیگهای سایر کشورها دردسرهای زیادی را برای بازیکنان و باشگاهها درست میکند. امکان خرید بازیکن خارجیِ خوب بسیار کم میشود و احتمال لژیونر شدن ایرانیها کاهش پیدا میکند.
به اینها، به هم خوردنِ هماهنگی و نظم تعاملات با AFC و FIFA را هم باید اضافه کرد که قطعا روی مسابقات تیم ملی تاثیر منفی میگذارد و همچنین شانس برگزاری بازیهای تدارکاتی خوب را هم از تیم ملی میگیرد.
البته بخشی از مشکلات فوتبال در ایران منحصر به فرد است و میشود آن را درک کرد اما این که مسئولانِ برگزاری تعطیلی و تعویق مسابقات را به عنوان اولین و بهترین راه حل در نظر بگیرند هم پذیرفته نیست.
1359