پایگاه خبری فوتبالی- در سبک بازی مدافع ملیپوش پرسپولیس یک ویژگی بسیار مهم دیده میشود.
به گزارش فوتبالی، در دو سال گذشته پرسپولیس چه زمانی که قهرمان شده و چه زمانی که نتوانسته این عنوان را به دست بیاورد با یک مشکل مشترک دست به گریبان بوده است. گرهخوردن بازی مقابل تیمهای دفاعیتر و همچنین موقعیت ایجاد نکردن مقابل تیمهای قویتر.
در این مدت به بازیکنی به نام احمد نوراللهی و تاثیر جدایی او بر مشکل قرمزها بارها اشاره شد اما از یک بازیکن که شاید نقش کلیدیتری داشت کمتر گفته شد.
بازیکنی که این فصل با بازگشتش میخواهد نشان بدهد که جدایی او و جای خالیاش تا چه اندازه در گره خوردن بازیهای پرسپولیس نقش داشته است.
او کسی نیست جز محمدحسین کنعانیزادگان یکی از بهترین مدافعان بازیساز لیگ برتر که پاسهای قطری و هدفمندش او را تبدیل به یک مدافع ویژه کرده است.
برخلاف پرسپولیس، استقلال و سپاهان در این مدت از مدافعان زیادی با این خصوصیات بهره بردند که شاخصترین آنها شاید محمد دانشگر باشد. بازیکنی که در هفته اول بازی با تراکتور هم با یکی از این پاسها یکی از گلهای تیمش را طراحی کرد.
کنعانی زادگان در بازی با آلومینیوم بارها در تلاش برای ایجاد موقعیت برای همتیمیهایش در خط حمله بود که البته به سرانجام نرسید. البته در نهایت این وظیفه را سروش رفیعی از خط میانه میدان انجام داد. در بازی با تراکتور اما نوبت به کنعانیزادگان رسید که با این مدل محبوب بازی در فوتبال روز دنیا سه امتیاز را به تیمش هدیه بدهد.
هدیهای که بخشی از آن را هم حسین پورحمیدی با اشتباهش برعهده گرفت. با این حال اشتباه دروازهبان تراکتور چیزی از ارزش پاس طلایی مدافع قرمزها کم نمیکند. با حضور او و همچنین سروش رفیعی در پست هافبک دفاعی و دروازهبانی مانند بیرانوند که توانایی ویژهای در بازی با پا و همچنین پرتابهای بینظیرش دارد، شاید پرسپولیس بالاخره بتواند به کابوس بازیهای کمموقعیت و کمگل پایان بدهد و حتی بدون یک مهاجم خوب و درجه اول به روزهای طلایی و هجومیاش برگردد.
۴۳۲۶