پایگاه خبری فوتبالی- سیاست باشگاه تراکتور در استخدام داوران بازنشسته در سمت‌های غیرمرتبط با داوری عجیب و نامانوس به‌نظر می‌رسد.
به گزارش فوتبالی، دیروز مشخص شد که یک داور بازنشسته دیگر در بدنه مدیریتی باشگاه تراکتور پست گرفته و به عنوان سرپرست تیم فوتبال باشگاه فعالیت خواهد کرد.
فارغ از این بحث که عرف برای انتخاب مدیر تیم فوتبال چنین است که معمولا شخصی از پیشکسوتان آن باشگاه در این جایگاه قرار می‌گیرد و مظفری‌زاده هیچ ارتباطی به تراکتور و شهر تبریز ندارد، انتقادات دیگری هم به این انتخاب وارد است.
در فضای مه‌آلود فوتبال ایران که بارها و بارها شاهد متهم کردن دیگری با انواع و اقسام روش‌ها و بیانیه‌نویسی‌ها هستیم، حضور یک داور در نیمکت یک تیم می‌تواند نیش‌ها و کنایه‌های بسیاری را ولو به صورت نادرست پس از هر بازی به سمت باشگاه تراکتور روانه سازد و این موضوعی است که با چنین ترکیب مدیریتی، اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. اینکه بگویند داوران بازنشسته با داوران و کمک داوران لیگ آشنایی دارند و ممکن است سوت ها به سمت تراکتور برگردد.
این موضوع به کنار، انتخاب یک داور به سمت‌های مدیریتی غیرمرتبط به داوری همانند این است که یک بازیکن یا مربی در کمیته داوران پست بگیرد! مستدل کردن چنین انتخاب‌هایی صرفا به‌دلیل تسلط بر زبان انگلیسی و مقررات AFC چندان معقول به نظر نمی‌رسد چرا که تراکتور در دوره‌های پیشین با سرپرستان بومی و فوتبالی، بدون هیچ مشکلی در مسابقات آسیایی شرکت کرده بود.
در هر صورت انتخاب مظفری‌زاده در کنار کرمانشاهی به عنوان مدیران باشگاه تراکتور سلیقه‌ای است که می‌تواند ناخودآگاه تراکتور را وارد یک فشار خودساخته از سوی اذهان عمومی کند و باید دید داوران بازنشسته فوتبال ایران در محیطی به جز کمیته داوران چه عملکردی از خود برجای خواهند گذاشت. البته با توجه به اینکه هوشنگ نصیرزاده خودش داور بوده و سبقه داوری دارد و سالها کارشناس داوری بوده، بعید نبود که ارکان باشگاهش را در اختیار داوران قرار دهد. در هرحال مظفری زاده که کارشناس داوری برنامه فوتبال برتر هم بود، به دلیل تضاد منافع دیگر نمی تواتد برای برنامه فوتبال برتر، کارشناسی کند.
1997
