پایگاه خبری فوتبالی- هفته ماقبل پایانی لیگ 22 محلی برای اجرای نمایش دروازه‌بان‌ها بود.
به گزارش فوتبالی، درحقیقت مردان اصلی هفته 29 در آخرین نقطه زمین قرار داشتند و امضای‌شان روی برد و باخت تیمهای‌شان، به شدت ملموس بود. گروهی درخشان ولی اینکه دروازه‌شان باز شده باشد، گروهی خوش شانس که از مهلکه قسر دررفتند و گروه دیگری که برای اثبات خودشان وارد زمین شدند ولی شاید بهتر بود اصلا وارد زمین نمی‌شدند.
* روی فرم
علیرضا حقیقی: کپی برابر اصل جام جهانی 2014 و بازی با آرژانتین. روز خوب و درخشان حقیقی با یک ضربه مرگبار و بدون واکنش تمام شد تا او نتواند کلین‌شیت کند. ضربه قنبری درست به همان جایی رفت که قبلا مسی توپش را فرستاده بود. و همین کافی بود تا واکنش‌های طلایی حقیقی در دقایق 34 و 48 و 59 و 66 تحت‌الشعاع قرار بگیرد.
پارسا جعفری: از روزی که فرعباسی به دلیل مصدومیت، جایش را به این دروازه‌بان تیم امید داد، کلین‌شیت به ذوب‌آهن لبخند زد. جعفری 85 دقیقه برابر نفت و سپس در دو بازی برابر آلومینیوم و فولاد، دروازه‌اش را بسته نگه داشت و برابر صنعت نفت هم فقط از روی نقطه پنالتی تسلیم شد. او در آبادان، نمایشی درخشان داشت و یک‌تنه مانع شکست تیمش شد.
نیما میرزازاد: از روی نیمکت بلند شد، به زمین رفت و با 2 واکنش طلایی، اثرش را روی کلین‌شیت تیمش گذاشت. میرزازاد هنوز به دروازه نرسیده، ضربه سر بازیکن پیکان را دفع کرد و سپس در مصافی یک در برابر یک، موفق به مهار پنالتی‌ای هم شد که البته خیلی بد نواخته شده بود. این بهترین اثبات یک دروازه‌بان همیشه دوم بود.
پیام نیازمند: وقتی بازی بدون گل جریان داشت و هنوز وحید کاظمی، داور بازی وارد رینگ نشده و کارش را استارت نزده بود، نیازمند با 2 واکنش طلایی اجازه باز شدن دروازه‌اش را نداد و سپاهان را در بازی نگه داشت. او در دقایق 13 و 36، بهترین عکس‌العمل را برابر ضربات ناگهانی بازیکنان مهمان داشت.
سینا بختیاری‌نسب: نفت و کلین‌شیت بخصوص در نیم‌فصل دوم، همان دو خط موازی‌ای بودند که به هم نمی‌رسیدند ولی سینا بختیاری‌نسبِ جوان، با مهارهایش، یک بار دیگر این طعم را به تیمش چشاند. او هوش بالایی در بازیخوانی دارد و برابر رقبای این چند هفته قبل، همانجایی می‌ایستاد که مقصد نهایی توپ بود. شاید حضور بیشتر او از ابتدای فصل، نفت را ماندنی می‌کرد.
* لرزان و متزلزل
محسن فروزان: استاد کری خواندن و شکست در همه آنهاست. نقش او در شکست پرگل گل‌گهر برابر پرسپولیس حتی از مهدی ترابی هم بیشتر بود. دفع ناقص روی گل اول، واکنش عجیب روی گل دوم و خوردن گل سوم از زاویه بسته و بیخود بیرون آمدن روی گل چهارم؛ فروزان یک‌تنه کمر تیمش را شکست هرچند در دقایق پایانی، دو واکنش خوب هم داشت ولی کارش را در همان نیمه اول، کرده بود.
رشید مظاهری: تجربه ثابت کرده مظاهری حتی وقتی بازی را با درخشش استارت می‌زند، پتانسیل خوردن گلهای زیاد را دارد. او در دقایق 15 و 16 و 20 برابر حملات سپاهان ایستاد ولی وقتی گل اول را خورد، نخ این قرقره باز شد و تا گل پنجم رفت. او روی گل چهارم باید کامل از دروازه خارج می‌شد. گل پنجم هم که به نوعی هدیه به تیم سابق بود.
* خوش‌شانس
علیرضا بیرانوند: شانس آورد که اعتماد به نفس بالایش کار دست پرسپولیس نداد. اوج خوش‌شانسی بیرانوند آنجا بود که توپ حاصل از سوتی‌اش در دقیقه 38، جلوی پای تبریزی افتاد که استاد خراب کردن موقعیت و زدن توپ به خارج از چارچوب است.
بیرانوند اشتباهش در دقیقه 63 را خودش رفع و رجوع کرد.
سید حسین حسینی: هر ارسالی روی دروازه استقلال، خطرناک است چون حسینی در تمامی خروج‌هایش بخصوص وقتی محوطه جریمه، شلوغ است اشتباه می‌کند. سوپرواکنش دقیقه 26 او، تحت‌الشعاع خروج‌هایش در دقایق 24 و 68 قرار گرفت. استقلال اگر دروازه‌بان بهتری نیاز نداشته باشد قطعا مربی دروازه‌بان‌های بهتری نیاز دارد.
حسین پورحمیدی: یک سوپرواکنش به علاوه اشتباهی مرگبار که ختم به خیر شد؛ پورحمیدی برابر نفت در خانه، با خودش تسویه‌حساب کرد. دقیقه 5 توپی را که به راحتی می‌شد دفع کرد به بازیکن خودی کوبید و دروازه را به خطر انداخت ولی واکنشش در دقیقه 58، استثنایی بود.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
