پایگاه خبری فوتبالی - ورزشگاه سیروس قایقران انزلی اصلا امکانات خوبی از بُعد رسانهای نداشت.
به گزارش فوتبالی، اولین چیزی که در ورود به ورزشگاه سیروس قایقران انزلی خودنمایی می‌کرد، کیفیت خوب چمن این استادیوم بود. کیفیتی که حتی سرمربی سخت‌گیری چون پاکو خمز را هم به تحسین واداشت و وی عنوان کرد که امیدوار است سایر باشگاه‌ها هم همچون ملوان به چمن ورزشگاه خود بها دهند.
هم‌چنین سکوهای نونوار شده و نصب صندلی‌های تازه چه در نیمکت تیم‌ها و چه در سکوها با رنگ و لعابی زیبا از دیگر نکات مثبت ورزشگاه پیر انزلی بود اما نکته تاریکی که شاید این استادیوم دارد، مربوط به امکانات رسانهای آن است.
جایگاه خبرنگاران ورزشگاه قایقران انزلی حتی امکانات ساده و پیش پا افتاده رسانهای را در خود نداشت. دیدِ بد جایگاه، مجهز نبودن به اینترنت، نبود تجهیزات کامپیوتری از ایرادات بزرگ رسانهای ورزشگاهی بود که جایگاه رسانه آن حتی پریز برق و میز هم نداشت!
اما از همه بدتر حضور تماشاگران انزلی‌چی در همین جایگاه فاقد امکانات بود. جایی که باتوجه به پُر بودن ورزشگاه، مسئولان برگزاری بازی تعداد زیادی از تماشاچیان را در جایگاه خبرنگاران اسکان داده بودند تا تفاوتی بین سکوها و این جایگاه وجود نداشته باشد!
هم‌چنین شرایط برگزاری نشست خبری و میکسدزون هم بعد از پایان مسابقه تعریفی نداشت. کنفرانس مطبوعاتی سرمربیان دو تیم با بی‌نظمی حداکثری برگزار شد و اکثر بازیکنان هم پس از اتمام بازی از راه دیگری جز میکسدزون ورزشگاه را ترک کردند تا روز بد ورزشگاه انزلی از بُعد رسانهای تکمیل شود.
1997
