پایگاه خبری فوتبالی- کارلوس کی‌روش 48 ساعت قبل، ایران را ترک کرد. کسی نمی‌داند او برمی‌گردد یا اینکه مهدی تاج و تیم مشاورانش باید سراغ پروژه جدیدی برای تیم ملی فوتبال بزرگسالان بروند. مرد پرتغالی پیش از ترک ایران، بالاخره به حرف آمد و با یک خبرگزاری گفت و گو کرد. در لابلای تمام کلمات و جملات این مصاحبه که به نظر و به احتمال زیاد تنظیم شده هم بود و در اختیار این خبرگزاری قرار گرفته بود، کارلوس کی‌روش همیشگی قابل شناسایی است. مردی که حرفهایش شاید فقط در نقاطی از کره زمین که بازیهای تیم ملی فوتبال ایران پخش نشده و حتی دسترسی به خلاصه بازیها هم مقدور نیست، خریدار دار دارد. به واسطه عدم پخش بازیها، فقط خریدار داشته باشد. در این یادداشت بی پرده سراغ حرفهای کارلوس کی روش رفته ایم و امیدواریم اگر این یادداشت برای او ترجمه می شود، به دقت و کلمه به کلمه باشد.
* دوزخ، برزخ، بهشت
«در اولین بازی به جهنم رفتیم. بعد از آن در بازی دوم به بهشت فرود آمدیم و در بازی سوم هم این اعتقاد را دارم در حالت بین جهنم و بهشت و در حالت برزخ بودیم.» در حال خواندن کمدی الهی دانته نیستید. کی‌روش مصاحبه عجیب و تنظیم شده اش با یک خبرگزاری را اینطور استارت زده است. ولی واقعیت این است که ما در طول برگزاری جام جهانی هرگز از جهنم بازی اول خارج نشدیم. حتی وقتی ولز را شکست دادیم و تقریبا وقتی بازیهای آمریکا را مقابل ولز و انگلیس دیدیم مطمئن بودیم که نمی‌توانیم آمریکا را شکست بدهیم چون می‌دانستیم کی‌روش در آن بازی برای مساوی تیم را به زمین می فرستد. ای کاش در بازی با آمریکا و در آن برزخ به قول کی روش، تیم ملی برای بردن حریف به زمین می رفت و ترکیب هجومی بود. خوردن شش گل یک افتضاح تاریخی به بار آورد و کمر تیمی که در هر جام و تورنمنتی شش گل بخورد، می شکند. به قول خود کی روش اگر آن بازی را جهنم بنامیم، تیم ملی هیچ وقت از آن جهنم خارج نشد. راستی هرگاه فهرستی از شکست‌های مفتضحانه تاریخ جام جهانی ردیف شود، نام تیم ملی در کنار زئیر و السالوادور و عربستان و کاستاریکا می‌درخشد.
* تلویزیون اختراع شده
« در نیمه اول، آمریکا بهتر از ما بود. در نیمه دوم ما بهتر از آمریکا بودیم اما نتوانستیم به گل دست پیدا کنیم. فکر می‌کنم مقابل آمریکا بیش از آنکه لازم بود را انجام دادیم تا بتوانیم امتیاز کسب و صعود کنیم.» در قرن 21، وسیله‌ای دراختیار مردم جهان است به نام تلویزیون. جادوگری که به صورت زنده، تصاویر بازی ایران و آمریکا را پخش کرد و همه دیدند که ما در نیمه دوم بهتر از آمریکا نبودیم و چه بسا در نیمه اول، بهینه‌تر بازی کردیم. اینکه نتوانستیم به گل دست پیدا کنیم شاید تنها قسمت درست این بخش از حرفهای کی‌روش باشد. نتوانستنی که البته دلیل داشت. ما برخلاف حرفهای کی‌روش، چیزی انجام ندادیم که درباره بیشتر یا کمتر بودنش حرف بزنیم. تیم ملی درحالیکه نیاز به گل داشت، سردار آزمون را بین دو نیمه تعویض کرد و با سامان قدوسی بازی داد که اصولا بازیکنی تنبل و خنثی در حالت بدون توپ است.
* برای همسایه!
«مساله فقط صحبت تیم یا آماده‌سازی بازیکنان نیست. کاری که باید انجام شود رشد و ارتقا در تمامی سطوح است.» کی‌روش درحالی این حرفها را می‌زند که هرگز حاضر نشده خودش، گامی در این راه بردارد. او چرا هنوز یک ایرانی در کادر فنی‌اش ندارد؟ چرا برای رشد و ارتقا حاضر نشده به یک ایرانی در کادر فنی‌اش بها بدهد؟ چرا در آستانه جام جهانی 2014 باعث خروج مجید صالح از کادر فنی تیم ملی شد؟ و حتی در جام جهانی 2018، جواد نکونام را هم با خودش نبرد و در جام جهانی 2022 قطر، چرا فقط دست فقط روی نکونام گذاشت که محال بود به تیم ملی برگردد وقتی آن رفتارهای قبلی هنوز در ذهنش بود؟ مارکار آقاجانیان تنها ایرانی بود که روی نیمکت بود اما هرگز کسی شرح نداده وظیفه مارکار آقاجانیان چیست؟ آیا وظیفه دستیار ایرانی، رویت پنهانی تمرین رقباست که علیرضا منصوریان با آن عملیات محیرالعقول در کره جنوبی انجام داد؟ مارکار چرا وقتی کی روش به ایران می آید به تیم ملی می رسد و وقتی کی روش می رود، همه فراموشش می کنند؟ ای کاش یک باشگاهی پیدا شود که به مارکار پست سرمربیگری که هیچ، پست مربیگری بدهد. البته به هیچ وقت قصد زیرسوال بردن توانایی های فنی مارکار را نداریم.
* طبق معمول
راستش را بخواهید در تک تک جملات کارلوس کی‌روش، همان پرتغالی همیشگی ملموس است. مردی که هرگز بابت اشتباهاتش عذرخواهی نکرده، نمی‌کند و نخواهد کرد. مردی که همیشه چشمش به نیمکت تیم ملی خواهد بود. مردی که اگر رفتن به برزیل 2014 را مدیونش هستیم، بابت قطر 2022 مدیون ماست و این یعنی، حساب بی‌حساب. آنچه در قطر رقم خورد، بی‌تردید محصول کی‌روش و تصمیماتش بود: ز بردن ولز تا ناکامی برابر آمریکا و افتضاح تاریخی جلوی انگلیس. انگشت اتهام هم به سمت او نشانه می‌رود که طبق معمول، خوب حرف می‌زند ولی کمتر حرف خوب می‌زند. این بار تنها یک اختلاف وجود دارد اینکه صحبتهای کی روش اگر فرار رو به جلو نباشد که حتما هست، ممکن است یک خداحافظی مستتر در آن وجود داشته باشد. یک خداحافظی برای همیشه با فوتبال ایران!
یادداشت از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
1111
