پایگاه خبری فوتبالی- در روزی که شاهد یکی از بهترین بازیهای تیم ملی در دوران سرمربیگری کارلوس کی‌روش بودیم، پیمان یوسفی هم یکی از متفاوت‌ترین گزارشهایش را انجام داد.
به گزارش فوتبالی، اغراق نیست اگر بگوییم یوسفی بعد از گزارش بازی تیم ملی مقابل عراق در جام ملتهای آسیا 2015، تا دیروز چنین گزارشی انجام نداده بود. گزارشی پر از لحظات جذاب و البته استفاده از عباراتی که همیشه در ذهن خواهد ماند. از اوف و اوه اوه گفتن‌های او هنگام موقعیت سردار آزمون تا جملاتی که او بعد از قطعی شدن برد تیم ملی، به کار برد.
یوسفی در گفت و گو با خبرنگار فوتبالی درباره گزارش بازی دیروز می‌گوید:" خیلی شرایط در چنین گزارشی دخیل بود. تیم ملی در بازی قبلی له شده بود و جلوی ولز قصد اعاده حیثیت داشت. از طرف دیگر نمی‌توان منکر این شد که حال جامعه ما، خوب نیست. من هم بدون اینکه طراحی خاصی برای این گزارش داشته باشم، خودم را رها کردم که نتیجه‌اش چنین گزارشی شد، یک گزارش دلی که به نظرم اگر 10 بار دیگر اتفاق بیفتد، ممکن است حس و حال گزارش دیروز را نداشته باشد. می‌توانم بگویم که در و تخته جور شد که من چنین گزارشی داشته باشم."
یوسفی در طول بازی و در چند صحنه به این نکته اشاره کرد که از برد تیم ملی مقابل ولز مطمئن بوده است. او درباره این موضوع چنین توضیحی می‌دهد:" صادقانه بگویم که فقط بین دقیقه 75 تا 82، حس درونی من درباره بر تیم ملی کمرنگ شد اما در بقیه دقایق بازی، حس عجیبی داشتم که حتما تیم ملی، برنده خواهد شد."
سوال بعدی ما از گزارشگر بازی ایران و ولز، سبک جدید گزارش او بود. یوسفی که علاقه خاصی به استفاده از کلمات سخت و سنگین دارد، دیروز خیلی راحت و خودمانی گزارش کرد که خروجی آن، نمره قبولی به گزارش او بود:" هر بازی شرایط خاص خودش را دارد و قطعا یک دیدار باشگاهی یا حتی فینال یک تورنمنت را نمی‌توان با دیدار تیم ملی در جام جهانی مقایسه کرد. آن هم دیداری که اینقدر حساس بود. خوشبختانه هم شرایط طوری رقم خورد که احساس می‌کنم گزارشم بازخوردهای خوبی داشته است. البته که راضی کردن همه سلایق، کار راحتی نیست."
بخش آخر صحبتهای یوسفی، توضیح او درباره کلیپی است که از اشکهای او در پایان بازی ایران و ولز منتشر شد. اتفاقی که برداشتهای متفاوتی از آن صورت گرفت:" من در حس و حال خودم بود که یکی از همکاران داخل استودیو، با موبایلش از من فیلم گرفت. طبیعتا دوست داشتم خلوتم حفظ شود اما من هم یک انسان عاشق فوتبال هستم که باید خودم را یکجوری تخلیه می‌کردم آنهم بعداز اينهمه احساسات متفاوت و متناقض پيرامونم و آن اشک و بعض، حس و حال یک هوادار فوتبال بود كه تركید. باز هم می‌گویم که شرایط جامعه خوب نیست. شكاف‌هايى ايجاد شده و گروهى از مردم از برد تیم ملی خوشحال نمی‌شوند. امیدوارم دوباره روزهایی را ببینم که همه دور هم و باهم تیم ملی را دوست بدارند."
1984
