پایگاه خبری فوتبالی- سقوط شاهین از لیگ آزادگان، یک تراژدی به تمام معنا برای بندر بوشهر است.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ورزش سه، می گویند فرهنگ، چکیده تجربه زیسته مردم یک اقلیم در طول دوران مختلف است. یعنی هرچیزی که در طی قرن ها آموخته ایم و حالا در دی ان ای ما رسوخ کرده. برای ساحل نشینان همه بنادر جهان، فرهنگ و دریا به طرز عجیبی با هم گره خورده است. یعنی از دریا یاد می گیرند که چطور زندگی کنند و از زندگی یاد می گیرند که چطور با دریا تعامل کنند.
حکایت دریانوردی در بندر بوشهر هم از این دست فرهنگ ها است. برای به دریا رفتن، جاشوی خوب همانقدر مهم است که ناخدا اهمیت دارد. هیچ کس دوست نداشت جاشوی خوبش را از دست بدهد و صد البته ناخدای خوب هم مثل مروارید "دان" کمیاب بود.
فوتبال بوشهر، جاشوی درجه یک کم ندارد. از محمود ابراهیم زاده که جزو اولین لژیونرهای فوتبال ایران بود تا سهراب ایرانزاد که هنوز فریاد "سهراب صاروخ الایرانی" گزارشگر عرب توی گوش مردم جنوب ایران شنیده می شود. نسل به نسل این کارگران فوتبال با اتکا به استعداد خدادادی و تلاش خودشان بالا آمدند و پیشرفت کردند. حسین ماهینی، رضا و مسعود نظرزاده، محمد دانشگر، محمد محبی، ابراهیم صالحی، مهرداد و مهدی کریمیان، علی دشتی و ده ها اسم دیگر آمدند و خیلی راحت خودشان را در سطح اول فوتبال کشور ثابت کردند.
البته بودند فوتبالیست های دیگری مثل میلاد شعبانلو، دانیال ماهینی و مهدی قایدی که از بد حادثه یا بی اعتنایی خودشان، نتوانستند آن استعداد فضاییشان را نشان بدهند؛ که البته این آخری (قایدی) هنوز شانس برای رسیدن به چیزی که برایش ساخته شده را دارد.
گل سرسبد همه این جاشوهای دریای فوتبال، بدون شک مهدی طارمی است. فوتبالیستی که می توانیم به خاطر عملکردش در لیگ پرتغال نه تنها به بوشهری بودن، که به ایرانی بودن خودمان ببالیم. مهدی 29 ساله، این فصل تاثیرگذارترین بازیکن لیگ برتر پرتغال لقب گرفت. این درخشش برای طارمی می توانست خیلی زودتر رقم بخورد، اما او سال های طلایی عمرش را به جای دویدن در میدان فوتبال، ایستاده در برجک سربازی گذراند.
درواقع فوتبال بوشهر با این حجم از ستاره و استعداد، همیشه از ضعف ساختاری رنج می برده است. در این استان همه از ضرورت حمایت از این رشته نشاط آفرین حرف می زنند، اما فقط حرف می زنند! با حرف هیچ مسئولی نه پول هتل تسویه می شود و نه بلیت هواپیما می دهند.
کشتی بی ناخدای فوتبال بوشهر، در دریای سیاه و طوفانی فوتبال هیچ‌وقت شانس موفقیت ندارد، چون حرف همان باد هواست و تا زمانی که وعده ها به سمت ساختارمند شدن و تبدیل به قانون یا دستورالعمل اجرایی نشوند، یک پول سیاه هم آورده نخواهند داشت. در حالی که فقط و فقط درآمد یک روز پتروشیمی های استان بوشهر حدود 20 میلیون دلار است، معطل ماندن برای گرفتن چند میلیارد تومان خنده دار به نظر می رسد. این رقم را بگذارید کنار درآمدهای دیگر صنایع مستقر در استان بوشهر مثل معادن، پالایشگاه ها، پلیمرها، بنادر و گمرک.
سقوط شاهین از لیگ آزادگان، یک تراژدی به تمام معنا برای بندر بوشهر است. جاشوهای دریا دیگر میلی به بازگشت به ساحل و رفتن به استادیوم بوشهر ندارند. همانطور که جاشوهای فوتبال دیگر پایگاهی برای عرضه خود به فوتبال کشور نخواهند داشت. برای همه لنج های جهان مقدر شده که "لنج بی ناخدا، عاقبت غرق خواهد شد".
پدرم یک جاشوی بازنشسته است. دیشب گفت:"طارمی هم قهرمان پرتغال شد." همیشه خبر موفقیت بوشهری ها را با هیجان می داد، اما دیشب بغض داشت. بغض از دیدن غرق شدن شاهین بوشهر.
9719
