پایگاه خبری فوتبالی- در حالی که در لیگ‌های اروپایی درجه یک مانند انگلیس، آلمان و اسپانیا مربیان حدود ۶ تا ۱۰ سال روی نیمکت تیم‌های خود حضور دارند، این مدت در ایران به ۳ سال نمی‌رسد!
در لالیگا، دیگو سیمئونه بیش از یک دهه است که روی نیمکت مربیگری اتلتیکو مادرید حضور دارد. سرمربی آرژانتینی ۱۰ سال و ۱۲۶ روز قبل به عنوان سرمربی اتلتیکو انتخاب شد. پس از او جاگوبا آراساته در اوساسونا و امانوئل آلگوسیل در رئال سوسیداد از حدود سه سال و نیم پیش تیم‌های خود را هدایت می‌کنند.
گاسپرینی، سرمربی آتالانتا با ۵ سال و ۱۰ ماه در سری A ایتالیا پرچمدار است. بعد از او سینیشا میهایلوویچ، سرمربی بولونیا با ۳ سال و ۷۹ روز در رتبه دوم قرار دارد.
در بوندس‌لیگا عنوان باثبات‌ترین همکاری متعلق به کریستین استریچ، سرمربی مونشن گلادباخ است که با ۱۰ سال و ۱۱۸ روز با سابقه ترین مربی حال حاضر در یک تیم است. پس از او فیشر، سرمربی یونیون برلین با ۳ سال و ۹ ماه در رتبه دوم دیده می‌شود.
پاسکال گاستین، سرمربی کلرمونت هم در لیگ ۱ فرانسه با ۵ سال و ۷ ماه، بیشترین دوره مربیگری را در یک تیم داراست. در اکثر لیگ‌های درجه یک اروپا چنین اعداد و ارقامی دیده می‌شود.
در لیگ برتر ایران، باسابقه‌ترین مربی در یک تیم، محمد ربیعی، سرمربی مس رفسنجان است که در سال ۹۸ هدایت این تیم را برعهده گرفت و به لیگ برتر صعود کرد. او با ۲ سال و ۸ ماه در رتبه نخست قرار دارد. رضا عنایتی، سرمربی تیم هوادار با ۲ سال و ۳ ماه و ۲۵ روز دوم و گل محمدی، سرمربی پرسپولیس با ۲ سال و ۳ ماه و ۳ روز در رتبه سوم با ثبات‌ترین‌ها هستند.
به جز این سه نفر، سایر مربیان کمتر از دو سال قبل هدایت تیم‌های خود را در اختیار گرفته‌اند. به طوری که ۹ مربی در همین فصل انتخاب شده‌اند و عمر مربیگری دو نفر کمتر از یک ماه است!
با کمترین بررسی‌ها مشخص می‌شود که در فوتبال ایران برنامه بلند مدت جایگاه چندان بالایی ندارد و تیم‌ها صرفا بر اساس نتایج خود در کوتاه مدت، برنامه‌شان را پیش می‌برند که حاصل آن روزمرگی و در جا زدن فوتبال ایران است.
6641
