به گزارش خبرگزاری تسنیم، مارچلو لیپی که پس از به قهرمانی رساندن گوانگژو اورگراند چین در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا 2013 از دنیای مربیگری اعلام بازنشستگی کرد، در مصاحبه با روزنامه «کوریره دلو اسپورت» ایتالیا از علاقهاش برای بازگشت به حرفه مربیگری گفت.
این مربی 67 ساله گفت: پس از به قهرمانی رساندن گوانگژو گفتم که قصد بازنشستگی دارم. هرچند پس از مدت کوتاهی متوجه شدم حتی با تماشای بازیها، خودم را روی نیمکت حس میکنم و همان حس دوران مربیگری را دارم. در نهایت هم به این نتیجه رسیدم که دیگر نمیتوانم از خانهام دور باشم. بله، این حقیقت دارد که میخواهم به حرفه مربیگری باز گردم و اگر پیشنهاد خوبی دریافت کنم به طور حتم آن را بررسی خواهم کرد.
لیپی که یکی از گزینههای احتمالی سرمربیگری لاتزیو است، در خصوص یوونتوسی که وی در دهه 90 هدایتش را بر عهده داشت و با آن تیم از اسکودتو گرفته تا لیگ قهرمانان را فتح کرد، گفت: وقتی هدایت یوونتوس را بر عهده گرفتم، این تیم 10 سال عنوان قهرمانی به دست نیاورده بود. من ذهنیت آنها را تغییر دادم و تاکتیکهای جدید را در یوونتوس به کار گرفتم. البته من هم پیش از پیوستن به یووه هیچ عنوان قهرمانی به دست نیاورده بودم اما در طول یکسال با این تیم قهرمانی در هر رقابتی را تجربه کردم.
وی همچنین در خصوص حضور کوتاه مدتش در اینتر (1999 تا اکتبر 2000) عنوان کرد: مربیگری در اینتر تجربه متناقصی بود. رابطه من و اینتریها خراب شده بود و بعداً متوجه شدم که جو خوبی حاکم نیست، از این رو نزد ماسیمو موراتی، رئیس اینتر رفتم و گفتم که بهتر است به همکاریمان پایان بدهیم. به نظر موراتی هم موافق این موضوع بود، ولی او با من تماس گرفت و حتی با مارکو ترونچتی پیشم آمدند تا مرا برای ماندن متقاعد کنند. ما با اینتر فصل را بعد شروع کردیم و در همان دور اول از گردونه مسابقات لیگ قهرمانان حذف شدیم. به بازیکنان گفتم که اگر جای رئیس باشگاه بودم، مربی را اخراج و بازیکنان را هم بیرون میکردم. در نهایت من از مربیگری اینتر اخراج شدم.
لیپی پس از اینکه به یوونتوس بازگشت و موفقیتهای خود را با این تیم تداوم بخشید، در سال 2004 هدایت تیم ملی ایتالیا را بر عهده گرفت و در یکی از آشفتهترین دوران فوتبال ایتالیا (ماجرای کالچوپولی) آتزوری را در جام جهانی 2006 به قهرمانی رساند. او در این باره عنوان کرد: من در تیم ملی ایتالیا بازیکنان شگفتانگیزی داشتم. ماجرای کالچوپولی هم به نوعی کمک کرد تا بازیکنان با هم متحدتر شوند. در فینال جام جهانی 2006 هم ضربه سری که زینالدین زیدان به ماتراتزی زد، اولین باری نبود که این بازیکن چنین کاری میکرد. زیدان در زمان حضورش در یوونتوس ضربه سری به بازیکن هامبورگ زده بود. به هر حال زینالدین بازیکن و انسانی بزرگ است که با یک اشتباه بزرگ نمیشود او را نادیده گرفت.
انتهای پیام/