پایگاه خبری فوتبالی- تیم ملی فوتبال بانوان ایران به روزهای سخت نزدیک می‌شود. این تیم در جام ملت‌های آسیا با هند، چین و چین‌تایپه بازی دارد، اما تدارک خاصی برای این جام نداشته است.
به گزارش فوتبالی، دختران ایران برای مرحله مقدماتی، 4بازی دوستانه با تیم‌های خارجی داشتند و فدراسیون بعد از صعود تاریخی به جام ملت‌ها از بازی دوستانه با تیم‌های نامدار خبر داده بود.
همچنین قرار بود حداقل یک کمپ تمرینی در بلژیک برگزار شود، اما تنها کاری که انجام شد برگزاری اردو در تهران و کیش بود و ذوب‌آهن هم بهترین حریف تدارکاتی تیم شد. با این حال سرمربی تیم ملی ترجیح می‌دهد به این مسائل فکر نکند. مریم ایراندوست سرمربی تیم ملی فوتبال بانوان در گفت و گویی با روزنامه همشهری از حال خوب تیمش می‌گوید و اینکه خودش را برای پیروزی در این بازی‌ها آماده کرده است، نه شکست.
برای اینکه حال تیم خوب باشد، باید حال کادر فنی خوب باشد. در شرایطی که برنامه‌هایتان اجرایی نشده، وضعیت خوب است؟
همه‌‌چیز عالی است. هم حال بچه‌ها خوب است و هم حال مربیان تیم. ما در شروع اردوی کیش هم‌قسم شدیم که همه انرژی‌مان را روی خوب تمرین کردن بگذاریم و فقط به بهتر شدن فکر کنیم.
مسابقات از 30 دی برگزار می‌شود،یعنی هیچ دغدغه و نگرانی ندارید؟
ما الان باید دغدغه بازی تدارکاتی را داشته باشیم و همه نگرانی‌مان این باشد که تیم بدون بازی به آن هماهنگی که باید برسد، نمی‌رسد. اما ترجیح داده‌ایم این فکرها را کنار بگذاریم. هر چه کمتر به این مسائل فکر کنیم بهتر است چون تنها چیزی که برایمان می‌ماند انرژی منفی است.
یعنی توانسته‌اید این واقعیت را از ذهنتان حذف کنید؟
اگر بخواهیم منطقی فکر کنیم نداشتن بازی تدارکاتی مسئله خیلی مهمی است. اردوها، تمرینات و... یک طرف است و بازی تدارکاتی یک طرف. رقابت، اصلی‌ترین مرحله آماده‌سازی یک تیم است. در بازی است که می‌توانی تیم را آنالیز کنی و متوجه شوی که بازیکنان در چه شرایطی هستند، چه کار کرده‌ای و چه کار باید بکنی، ولی کاری از دستمان برنمی‌آید. فقط می‌توانیم به خودمان بگوییم فدراسیون تلاش کرد و نشد. تنها کاری که می‌توانستیم انجام بدهیم این بود که با تیم‌های داخلی بازی کنیم. خوشبختانه باشگاه ذوب‌آهن همکاری کرد و توانستیم یک بازی دوستانه داشته باشیم.
شهره موسوی (نایب‌رئیس فدراسیون) گفته تیم 3روز قبل از شروع جام ملت‌های آسیا با فیلیپین بازی می‌کند. به‌نظر می‌رسد این بازی بیشتر به ضرر تیم است و بچه‌ها را خسته می‌کند.
نگران نباشید، این بازی هم برگزار نمی‌شود. قرار بود 5 روز قبل از بازی اول با فیلیپین بازی کنیم. هم کنفدراسیون آسیا و هم فدراسیون فیلیپین قبول کرده بودند، اما یک دفعه گفتند شیوع اومیکرون نگران‌کننده است و نمی‌توانند ریسک کنند و با ما بازی کنند.
دلیل خاصی دارد که هیچ کشوری حاضر نیست با ایران بازی کند یا فدراسیون این مسئله را بهانه کرده است؟
انگار طلسم شده‌ایم. من خودم شاهد بودم که فدراسیون به چه کشورهایی ایمیل زده و یا حتی تلفنی با آنها صحبت کرد. بعضی از کشورها به‌خاطر اینکه روابط خوبی با ایران ندارند، نپذیرفتند که با ما بازی کنند. بعضی‌ها گفتند رنکینگ تیم ایران پایین است و ترجیح می‌دهند با تیم بهتری بازی داشته باشند. تعدادی هم کرونا را بهانه کردند. اگر اشتباه نکنم به 14یا 16کشور درخواست دادیم ولی هیچ‌کدام قبول نکردند. از لبنان و امارات گرفته تا تایلند، ویتنام، الجزایر، کره‌جنوبی، ژاپن، روسیه و... به ما جواب رد دادند. وقتی تیم 2سال فعالیتی نمی‌کند و از رنکینگ خارج می‌شود نباید انتظاری بیش از این داشت.
با این شرایط، آمادگی بازیکنان، در حد مسابقات آسیایی هست؟
بازیکان از نظر روانی و جسمانی آماده‌اند و به چیزی که می‌خواستیم، رسیده‌ایم. مسئله اصلی ما همانطور که گفتم عدم‌هماهنگی است. باید بازی کنیم ببینیم در چه شرایطی هستیم. بین مرحله مقدماتی و خود جام ملت‌ها چهار، پنج ماه فاصله افتاد و این، کار ما را سخت‌تر کرد. اگر در بازی اول با هند غافلگیر نشویم و نیمه اول را به سلامت رد کنیم، همه‌‌چیز خوب پیش می‌رود.
به شکست آبرومندانه قانع‌اید؟
شکست؟! چرا ببازیم ما فقط به پیروزی فکر می‌کنیم.
پیروزی مقابل هند، توقع زیادی نیست؟ حداقل کاری که هند کرده، داشتن بازی تدارکاتی با برزیل است.
ما می‌دانیم ضعیف‌ترین تیم تورنمنت هستیم و بقیه از ما قوی‌ترند، اما ما هم ایرانیم. تیم مردان ما در رنکینگ جهانی نخستین تیم آسیایی است. از نظر تکنیک و ژنتیک نسبت به تیم‌های دیگر برتری‌هایی داریم.
به‌نظر می‌رسد تیم شما بیشتر از هر چیزی انگیزه دارد و روی تمرین تمرکز کرده است.
دقیقا همینطور است. ما با پررنگ کردن بعضی از چیزها به خودمان انگیزه می‌دهیم. اگر با ترس وارد مسابقات شویم، می‌بازیم. انگیزه و تلاشمان را بالا می‌بریم تا بازی‌ها را ببریم. این تنها کاری است که می‌توانیم انجام بدهیم. در این مدت بچه‌ها پیشرفت زیادی داشته‌اند. ما روز اول با 5، 6گل به ازبکستان می‌باختیم ولی بعد از یک مدت کوتاه با آنها به تساوی یک-یک رسیدیم. در تمرینات تغییرات بچه‌ها را می‌بینم. فقط امیدوارم سر امتحان، سؤالات آسان باشد و کم نیاوریم.
یکی از مسائلی که در این چند ماه در تیم شما دیده شده، غیرحرفه‌ای بودن بعضی از بازیکنان بود. زهرا خواجوی به‌خاطر مریم یکتایی به تیم ملی نیامد، افسانه چترنور قهر کرد که چرا شبنم بهشت دعوت نشده. آخرین مورد هم کنار رفتن زهرا قنبری از تیم به‌خاطر دعوت از سارا قمی بود. می‌گویند شما نتوانستید این مسائل را درست مدیریت کنید.
از روز اول گفتم که فوتبال ما حرفه‌ای نیست و در کنار مسائل تکنیکی و تاکتیکی باید به زیرساخت‌ها توجه کنیم. یکی از این زیرساخت‌ها همین رفتار حرفه‌ای است. ما 2سال تیم ملی نداشتیم و باشگاه‌ها چون به بازیکنان نیاز دارند لی‌لی به لالای آنها می‌گذارند. ما خواجوی را دوباره به تیم ملی دعوت کردیم و روانشناس و سرپرست تیم هم با او صحبت کردند، ولی به نتیجه نرسیدیم. مسئله قنبری هم سارا قمی نبود. حتی از برخوردی که آنها با هم در اردو داشتند، سورپرایز شدیم. فکر می‌کنم وقتی بازیکنان در شرایط رقابتی قرار می‌گیرند و بهتر از خودشان را در تیم می‌بینند، نگران خط خوردن می‌شوند. با این تفکر، هم خودشان متضرر می‌شوند و هم تیم ملی. باید تیم ملی به جایگاهی برسد که پیراهنش برای همه باارزش باشد. یک بازیکن شاید فقط 10دقیقه بتواند به تیم کمک کند، ولی همین هم باید خیلی برایش ارزشمند باشد.
بعد از قهر چترنور، هم او و هم شبنم بهشت در اردوی قبلی بودند. ایراد گرفتند که چرا شما در مقابل خواسته یک بازیکن کوتاه آمدید؟
بعضی از مسائل، مدیریت خاص خودش را می‌‌خواهد. الان چترنور در اردو هست ولی بهشت نیست. همه مشکلات را نمی‌شود جار زد. من بیشتر فنی نگاه می‌کنم.
قبل از اعزام تیم به هند 4نفر را خط زدید، کار سختی نبود؟
خودم خیلی ناراحتم. ترجیح می‌دادم 23نفر به اردوی آخر دعوت کنم ولی از نظر فنی نمی‌شد. ما 24دی به هند می‌رویم و روز آخر 4نفر را کنار می‌گذاریم.
۴۱۵۴
