پایگاه خبری فوتبالی- حضور نماینده ایران در مسابقات والیبال باشگاه‌های جهان پس از قهرمانی در آسیا، افتخاری در کارنامه هر تیم به حساب می‌آید اما تعطیلی لیگ و قبول ریسک مصدومیت بازیکنان کمکی در هیچ شرایطی، منطقی نیست.
نتیجه‌ای که شاگردان سعید رضایی مقابل این تیم‌های پرستاره و پرمهره گرفتند، برای همه قابل پیش‌بینی بود. سیرجان، بازی اول خود را در عرض 70 دقیقه به سادا کروزیرو برزیل واگذار کرد و در بازی دوم مقابل ترنتینو نیز پس از 65 دقیقه، 3 بر صفر بازنده از زمین خارج شد.
این یعنی، قانون حمایتی سازمان لیگ از قهرمان لیگ برتر که بازیکنان تیم‌ها را مقید می‌کند در مسابقات آسیایی و جهانی برای تیم سابق خود بازی کنند، تنها 2 ساعت و 15 دقیقه برای تیم سیرجان مفید بود. به عبارت دیگر، تعطیلی دو هفته‌ای لیگ برتر، فقط با خاطر این بود که نماینده ایران پس از سفری طولانی به برزیل، 135 دقیقه بازی کند و برگردد. در واقع اگر بازیکنان کمکی هم به تیم سیرجان اضافه نمی‌شدند، این تیم نمی‌توانست نتیجه‌ای بدتر از 3 بر صفر کسب کند.
حضور نماینده ایران در مسابقات باشگاه‌های جهان پس از قهرمانی در آسیا، به خودی خود، افتخاری در کارنامه هر تیم به حساب می‌آید و قطعا هیچ کارشناس و منتقدی، مخالفتی با آن ندارد اما تعطیلی لیگ و قبول ریسک مصدومیت بازیکنان کمکی در هیچ شرایطی، منطقی نیست.
فدراسیون والیبال برای فصل آینده قطعا باید این قانون عجیب را از آیین‌نامه سازمان لیگ حذف کند تا هم به نماینده ایران در مسابقات بین‌المللی با بهره‌گیری از بازیکنان تحت قراردادش هویت ببخشد و هجمه‌ها علیه خود و قهرمان لیگ را کم کند.
6641
