پایگاه خبری فوتبالی- پیروزی برابر سوریه، قابل پیش‌بینی بود ولی نه با این نمایش و نه اینطور که رقیب، بسان بوکسورهای گوشه رینگ رفته فقط تلاش کند جلوی ضربات بعدی را بگیرد.
به گزارش فوتبالی، سوریه حتی با حضور عمر سوما در پیشانی خط حمله، خوش‌شانس بود که تنها با 3 گل خورده زمین بازی را ترک کرد.
* انقلاب در سمت چپ
اسکوچیچ بالاخره به این نتیجه رسید که باید صندوقچه جواهراتش در سمت چپ زمین را باز کند و از تمامی مهره‌هایش استفاده کند. به همین دلیل هم بهترین نمایش ایران در این سمت زمین را برابر سوریه دیدیم. نورافکن مدافع، حاج‌صفی هافبک و امیری در نقشی تمام هجومی؛ حالا پازل به بهینه‌ترین شکل ممکن کامل شده است که امیری بدون هیچ دغدغه دفاعی، در نیمه زمین سوریه مانور می‌دهد و بسان یک برلیان می‌درخشد.
* زوج‌سازی
برابر سوریه، تیم ملی در زوج‌سازی موفق نشان داد. ترکیب امیری و حاج‌صفی، ترکیب حاج‌صفی و نوراللهی، ترکیب نورافکن و امیری و حتی ترکیب محرمی و قلی‌زاده. نمی‌توان درخصوص عدم تشکیل چنین سناریویی در بازی‌های قبلی به کسی خرده گرفت. این نوع بازی نیاز به انجام تمرینات فراوان و دیدارهای تدارکاتی پیاپی دارد که تیم ملی هیچگاه از آنها بهره‌مند نبوده است و نخواهد بود.
* خلیل‌زاده چه می‌کند؟
شجاع خلیل‌زاده بعد از دیدن دوباره و چندباره بازی‌اش برابر سوریه چه نظری می‌دهد؟ بازیکنی که قادر است با هوش بالایش در بازیخوانی، دروازه تیم ملی را در دقایق پایانی نجات دهد، چرا در نیمه اول چنان نمایش ضعیفی داشت؟
خلیل‌زاده با فاکتور گرفتن از کارهای اضافی و اضافه‌کاری‌هایش، بی‌تردید مدافع ویژه‌ای در فوتبال ایران خواهد بود ولی این مسیر درپیش‌گرفته به مقصدی آفتابی ختم نخواهد شد.
* تعویض‌ها
اسکوچیچ بازهم تمامی تعویض‌هایش را انجام نداد ولی یک بار دیگر ثابت کرد مربیگری در حین بازی‌اش حرف ندارد. شاید در نگاه اول، همه به تعویض شدن علی قلی‌زاده در حوالی دقیقه 60 رای بدهند ولی شماره 17 در زمین ماند و گل سوم را با یک نمایش معرکه وارد دروازه سوریه کرد. اوج تعویض‌های اسکوچیچ، به بازی فرستادن سرلک بود.
با حضور او، نوراللهی کاملا آزاد شد و با حضور او، سوریه حتی توان جلوتر رفتن از یک سوم دفاعی‌اش را هم نداشت.
* آن ضربات استثنایی
گل اول تیم ملی، نمونه کامل و غایی زیبایی و هوش بود. پاس امیری و کنترل و حرکت و ضربه نهایی آزمون. ضدحمله سوریه با پاس اشتباه سوما به مدافع تیم ملی رسید. مدافعی که به جای دفع توپ، آن را به بازیکن خودی رساند. امیری بعد از کنترل توپ، ضربه‌ای به آن می‌زند که از بالای سر مدافع سوریه عبور کند و دقیقا روی بند کفش آزمون فرود بیاید. کنترل آزمون و سرعت برگشت مدافع، می‌تواند موقعیت را خراب کند ولی نبوغ آزمون، دقیقا همین جا نمود پیدا می‌کند. آزمون توپ به زمین خورده را با ضربه‌ای آرام که با زانویش می‌زند، آماده عملیات نهایی می‌کند و البته در دورترین فاصله نسبت به مدافع قرار می‌دهد. سپس ضربه نهایی را چون می‌داند دروازه‌بان، پایی که تکیه‌گاه نیست را به عرض باز می‌کند، از میان پاهای او به تور می‌رساند.
گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی
