پایگاه خبری فوتبالی- تیم ملی فوتبال ایران شب گذشته در هفته سوم مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ در دوبی برابر تیم ملی امارات به برتری رسید.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ورزش سه، تیم ملی با این برتری به رکورد ده پیروزی متوالی در تاریخ خود دست پیدا کرد که در ادامه به چگونگی رقم خوردن این پیروزی می‌پردازیم؛
فورمیشن تیم ملی:
تیم ملی کشورمان نیمه اول بازی را با آرایش ۲-۴-۴ فلت آغاز کرد به طوری‌که در مرکز خط دفاع شجاع و کنعانی قرار داشتند و صادق محرمی و امید نورافکن به صورت نامتوازن دو دفاع کناری تیم را تشکیل می‌دادند. در قلب خط میانی اسکوچیچ از دابل پیوت نورالهی و عزت‌الهی و در کناره ها از وحید امیری به عنوان وینگر خط‌زن و از جهان‌بخش به عنوان وینگر عمق زن استفاده می‌کرد. در خط حمله هم سردار ازمون و طارمی به صورت عرضی در کنار یکدیگر قرار گرفته بودند.
الگوی تاکتیکی:
اسکوچیچ قبلا هم نشان داده بود خیلی علاقه‌ای به نفوذ همزمان دو مدافع کناری خود نداشته و معمولا تیم‌های او در دفاع از آرایش ۱+۳ بهره می‌برد به نحوی که در شب گذشته هم با همین شیوه و به صورت “راست‌حمله” بازی را با نفوذهای بیشتر صادق محرمی آغاز کرد. همچنین نحوه استقرار عرضی آزمون و طارمی نشان می‌داد که برنامه تیم ملی استفاده از پاس‌های نفوذ در پشت سر مدافعان مرکزی تیم ملی امارات است تا بتوانند از کندی آنها ایجاد موقعیت کنند که در یکی دو صحنه این اتفاق رقم خورد هرچند مجموعا این شیوه بازی تیم ملی باعث تراکم بیشتر خط دفاع امارات در کریدورهای مرکزی زمین گردید.
یکی دیگر از الگوهای تیم ملی در بخش حمله تبدیل آرایش از ۲-۴-۴ به ۴-۲-۴ و ۵-۲-۳ جهت تصرف کریدورهای طولی زمین بود تا با ایجاد برتری عددی در انتهای زمین امارات به گل برسند.
ضعف تیم ملی در بخش دفاع:
اساسا یکی از اشکالات روش ۲-۴-۴ ایجاد فاصله بین خطوط، در صورت عدم پیوستگی و رعایت فاصله تیمی در بخش دفاع، هافبک و حمله است. همانطور که در تصویر زیر ملاحظه می‌کنید، فاصله زیاد بین لاین اول و دوم پرس و بعضا پوشش دیرهنگام بازیکن پست ۶ توسط لاین دوم دفاعی ما، باعث ایجاد شکاف بزرگ در خطوط جلویی زمین شد و اگر این ضعف در آینده توسط مربیان مرتفع نگردد، تیم های با سرعت بالاتر قاعدتا از این فضا بهره‌برداری بیشتری خواهند کرد.
نقطه عطف بازی، تغییرات ایجاد شده در نیمه دوم:
همانطور که انتظار می‌رفت باتوجه به قدرت بازی‌خوانی بسیار خوب اسکوچیچ و تغییر سیستم تیم در نیمه دوم بازی‌های گذشته، این‌بار هم شاهد تغییر سیستم تیم از ۲-۴-۴ به ۱-۳-۲-۴ بودیم تا به نوعی ضعف‌های تیم در بخش حمله و دفاع پوشش داده شود
مهم‌ترین تغییر ایجاد شده حضور و جایگیری مهدی طارمی در عمق سردار ازمون و فعالیت به عنوان یک بازیکن پرسه‌زن با شعاع حرکتی بالا بود( Link Man) به شکلی که هم بتواند با حضور در میانه زمین برای تیم در بخش حمله و دفاع برتری عددی ایجاد کند، هم بتواند با چهار‌خطه شدن استقرار تیم ملی، مانع ساخت بازی تیم ملی امارات از خط دفاع به بازیکن پست ۶ خود گردد.( اشکالی که در نیمه اول وجود داشت)
تصاویر زیر شعاع حرکتی مهدی طارمی را در بخش حمله و دفاع نشان می‌دهد. حضور پررفت‌وامد طارمی در بین خطوط تیم امارات علاوه بر ایجاد موقعیت‌های خطرناک برای تیم ملی، زمینه‌ساز گلزنی از همین طریق گردید، البته که گل تیم ملی حاصل ایده تاکتیکی بسیار مهم “ضدحمله روی ضدحمله” بود که نهایتا با قطع توپ بسیار خوب بازیکنان ما منجربه گلزنی طارمی شد.
از دیگر تغییر بسیارخوب اسکوچیچ، تعویض خوب قلی‌زاده و استفاده از او در پست وینگر راست بود که تمایل ذاتی قلی‌زاده به داخل بازی‌کردن، باعث افزایش فضا در فلنک راست برای محرمی و ارسال‌های بیشتر او شد همچنان که نفوذهای بیشتر محرمی و قلی‌زاده باعث افزایش عرض دفاعی تیم امارات هم می‌شد( اصل گسترش عرضی)
در پایان باید اشاره کرد آنچه که از ابتدای حضور اسکوچیچ در تیم ملی بیشتر خود را نشان داده است، قدرت بازی‌خوانی خیلی خوب و دانش نظری او در حین بازی است که او را در زمره مربیان باهوش قرار می‌دهد، همچنین هنر بازی‌گرفتن صحیح از بازیکنان و ایجاد همدلی در تیم ملی از دیگر اتفاقات مثبتی است که به لطف حضور او ایجاد شده است. البته همانطور که اشاره شد هنوز ضعف‌هایی در بخش دفاع و حمله تیم ملی وجود دارد که قطعا با اردوهای تدارکاتی و بازی‌های دوستانه بیشتر، برطرف خواهند شد.
6641
