پایگاه خبری فوتبالی- به نظر می‌رسید لجبازی های محمد ناظم الشریعه سرمربی تیم ملی فوتسال، فرصت طلایی تشکیل تیم ملی «ب» و پشتوانه‌سازی برای نسل طلایی تیم ملی را گرفته است.
به گزارش فوتبالی و به نقل از فارس، جام جهانی 2021 لیتوانی قرار است شهریور برگزار شود و تیم ملی ایران با آرژانتین، آمریکا و صربستان در گروه شش، همگروه است.
جام جهانی هم مانند هر مسابقه‌ای، تمام می‌شود و باید با آینده نگری، به فکر تشکیل یک تیم دیگری به غیر از تیم اصلی باشیم؛ کاری که تمام کشورها انجام می‌دهند و نباید از آن غافل شویم. باتوجه به شرایط سنی بازیکنان فعلی تیم ملی، به نظر می‌رسد بحث جوانگرایی و پشتوانه‌سازی اصلی مهم و ضروری باشد.
در سالهای گذشته، تیم زیر ۲۳ سال را داشتیم که هدفش آماده‌سازی بازیکن برای تیم ملی بزرگسالان و مسابقات آسیایی و جام جهانی در سالهای بعد بود. تمام فوتسالی‌ها یادشان است که در سال ۲۰۰۷ که تیم امید به بازیهای داخل سالن ویتنام اعزام شد، چند بازیکن 25 ساله هم همراه خود به این مسابقات اعزام کرد و در نهایت، همین چند بازیکن به جمع تیم هفت نفره اعزامی به جام جهانی اعزام شدند؛ اتفافی که بعد از آن دیگر تکرار نشد و حالا کف گیر به ته دیگ خورده است.
میانگین سنی بازیکنان کنونی در تیم ملی حدود 30.5 سال است و دیر یا زود باید از تیم ملی خداحافظی کنند و بازیکنان جدید جایگزین آنها در تیم بزرگسالان شوند، اما در این مسیر محمد ناظم الشریعه سرمربی تیم ملی این اجازه را نداد تا از فرصت بدست آمده بهره بهتری برده و با اختلافاتی که با کمیته فنی به وجود آورد، تیم ملی ب تشکیل نشد تا حالا فوتسال ایران با مشکل بزرگی به نام عدم پشتوانه روبرو باشد.
بعد از جام جهانی لیتوانی تیم ملی باید در بازیهای آسیایی شرکت کند و از طرفی تیم زیر 23 سال هم باید در مقدماتی المپیک به میدان برود، اما همانطور که اشاره شد، با اختلافاتی که میان سرمربی تیم ملی و اعضای کمیته فنی بوجود آمد، فرصت جوانگرایی به راحتی از دست رفت.
اما این تمام ماجرا نیست...
اوایل سال گذشته بود که بحث تشکیل تیم ملی «ب» از سوی کمیته فوتسال مطرح شد؛ موضوعی که جنجال زیادی بین اهالی این رشته به پا کرد و حتی پای نبی دبیرکل وقت فدراسیون را هم به میان آورد.
تشکیل تیم «ب» که با هدف جوانگرایی در دستور کار قرار گرفته بود، مخالفان جدی از جمله محمد ناظم‌الشریعه سرمربی تیم ملی و برخی دیگر از پیشکسوتان داشت. بسیاری آن مقطع را، زمان مناسبی برای تشکیل این تیم نمی‌دانستند. عده‌ای هم معتقد بودند اگر قرار است تیمی تحت عنوان «ب» تشکیل شود، باید زیر نظر سرمربی تیم ملی اداره شود و در راستای کمک به بزرگسالان باشد؛ نه یک تیم مستقل.
در سوی دیگر، عده ای موافق تشکیل این تیم بوده و آن را ضروری می دانستند. حتی حسین شمس عضو کمیته فنی و یکی از حامیان اصلی تشکیل تیم ملی «ب» اظهار داشت: "متأسفانه سرمربی تیم ملی می‌گوید بروید و به غیر از تیم ملی «ب»، تیم‌های «ج»، «د»، «ه» و … درست کنید. این‌ها چه حرفی است که می‌زند؟ شما سرمربی تیم ملی هستید و باید حرف زدنتان براساس اصول باشد. چطور می‌گویید تیم‌های «ج»، «د»، «ه» و … درست کنید؟ شما علناً فدراسیون و کمیته فنی را مسخره می‌کنید. سرمربی تیم ملی می‌گوید من باید مربی تیم «ب» را انتخاب کنم. مربی مدنظر وی هم می‌دانید که از کدام استان خاص هست و نیازی نیست نامش را بگویم. همین الان ببینید که چند نفر از اعضای کادر فنی تیم ملی از یک استان مشخص هستند.»
همین باعث شد اختلافات در کمیته فوتسال و تیم ملی بیشتر از پیش نمایان شود. اما دفاع داود پرهیزکار ریس سابق کمیته از تشکیل تیم ملی «ب» نیز باعث شد پای مهدی محمدنبی دبیرکل فدراسیون به این ماجرا باز شود و جلسه‌ای برای تعیین تکلیف برگزار شود؛ جلسه‌ای که خروجی آن توقف روند تشکیل تیم ملی «ب» تا بعد از قهرمانی آسیا و جام جهانی بود تا موقتاً آتش اختلاف خاموش شود. سکوتی که بیش از یک ماه دوام نیاورد و پس از مخالفت ناظم‌الشریعه با اعزام تیمش به تورنمنت دوستانه تایلند، بازهم بحث تشکیل تیم ملی «ب» از سوی حسین شمس مطرح شد.
با توجه به اینکه تیم ملی فوتسال در آستانه حضور در جام جهانی است و میانگین سنی بازیکنان بالاست، به نظر می‌رسد تشکیل تیم ملی ب از واجبات است چرا که پس از این دیدارها قطعا باید شاهد پوست اندازی باشیم و بازیکنان جوان جایگزین نسل کنونی شوند. از طرفی هم 15 روز بعد از مسابقات لیتوانی باید در مقدماتی و آسیایی شرکت کنیم و قطعا تیم ملی خسته و فرصت مناسب برای ریکاوری بازیکنان وجود ندارد.
اکنون با یک حساب سر انگشتی متوجه خواهیم شد، بازیکنانی که قرار است جایگزین این نسل شوند، در هیچ مسابقات رسمی پیراهن تیم ملی را بر تن نکرده‌اند و به قولی آب دیده نشده‌اند که خود زنگ خطری بزرگ برای پادشاه فوتسال آسیا است.
با این اوصاف، به نظر می‌رسد لجبازی های سرمربی تیم ملی و مقاومت عجیب وی در مقابل یک پیشنهاد منطقی به منظور پیشرفت و پشتوانه‌سازی این رشته، فرصتی طلایی گرفته شد تا دود آتش اختلافات و بی‌تدبیری ها بیش از هر چیزی در چشم فوتسال برود. به نظر می‌رسد مسئولان فدراسیون و کمیته فوتسال باید در سریعترین زمان ممکن به این بحث ورود کنند و با تدبیری مناسب و با مقابله با این تفکرات تک محوری، این ورزش را بار دیگر به ریل موفقیت بازگردانند؛ اتفافی که همین امروز هم رخ دهد، بازهم دیر است.
7474
