پایگاه خبری فوتبالی- تیم فوتبال هنگ کنگ اولین حریف تیم ملی، اساسا یک تیم قابل پیش‌‌بینی نیست اما چون این تیم بیش از 500 روز بازی رسمی نداشته مطمئنا از هماهنگی لازم دور است.
به گزارش فوتبالی، هنگ کنگی‌ها در همین مرحله از رقابتها سابقه تساوی با تیم ضعیف کامبوج را داشته‌اند اما در عین حال، توانسته‌اند حریفی مثل بحرین را هم متوقف کنند. با توجه به اینکه زمان بسیار زیادی از تقابل قبلی ایران با هنگ‌کنگ گذشته ممکن است این تغییرات قابل توجهی کرده باشد.
اول بهتر است به جدول رقابتها و بازیهای هنگ کنگ نگاه کنیم. اگر تیم ملی به خاطر دو باخت بسیار بد مقابل بحرین و عراق با دست پخت مارک ویلموتس 6 امتیاز از 4 بازی دارد، هنگ کنگ از 5 بازی 5 امتیاز دارد و از نظر امتیازی پشت سر ایران است و حتی روی کاغذ هم برای صعود شانس دارد. به همین دلیل نباید این تیم را دست کم گرفت. تیم ملی هنگ کنگ در بازی اولش در کامبوج به تساوی یک بر یک مقابل ضعیف ترین تیم گروه رسیده است. در بازی دوم در کشورش دو بر صفر مغلوب ایران شده که نیمه اول این بازی هم با تساوی بدون گل به پایان رسیده بود. هنگ کنگ در بازی سوم در بصره، دو بر صفر از عراق شکست خورده و در بازی چهارمش بحرین را در خانه بدون گل متوقف کرده بود. در بازی آخر هم کامبوج را در هنگ کنگ، دو بر صفر شکست داده بود تا مجموع امتیازاتش به 5 برسد. اگر امتیازهای کامبوج به عنوان تیم آخر از هنگ کنگ حذف شود، این تیم یک امتیازی می شود، اما همچنان با ایران پس از حذف امتیازهای کامبوج، 2 امتیاز اختلاف دارد و همین می تواند به آنها انگیزه بدهد. هنگ کنگ پس از بازی مقابل ایران، دو بازی دیگر دارد که به ترتیب مقابل عراق و بحرین خواهد بود. در واقع در روز پایانی رقابتها در حالیکه ایران و عراق در ورزشگاه محرق بحرین به مصاف هم می روند، همزمان بحرین میزبان هنگ کنگ است تا بتواند موازنه را راحت به سود خودش تغییر بدهد. آنقدر که بهتر است بدانید بحرین حتی پس از گرفتن میزبانی ترتیب قرعه کشی قبل را هم تغییر داده است تا همه چیز به سود خودش باشد. در قرعه قبلی پیش از کرونا، ایران اول قرار بود با هنگ کنگ و کامبوج بازی کند و بعد به مصاف بحرین و عراق برود. اما حالا اول باید با هنگ کنگ بازی کند بعد به مصاف بحرین برود و پس از بازی با کامبوج مقابل عراق تا بیخ دندان مسلح صف آرایی کند. در واقع بحرین حتی هنگ کنگ را که حریف به مراتب قوی تری از کامبوج است پیش از بازی خودش مقابل ایران انتخاب کرده است تا ایران کار سخت تری داشته باشد.
هنگ کنگ تیمی دفاعی با بازیکنان دو تابعیتی
بازی تیم ملی ایران مقابل هنگ کنگ، یک تقابل کاملا سخت و به شدت جدی خواهد بود، بدون تردید تیم حریف برای گل نخوردن و گرفتن امتیاز با نفرات زیادی دفاع می‌کند و این موضوع، کار ایران را کمی دشوار خواهد کرد. با این وجود شاگردان اسکوچیچ در منامه، نباید به هیچ چیز به جز برد و صعود به مرحله بعدی فکر کنند. در هر حال هنگ‌کنگ تیمی از شرق آسیاست که در آخرین رنکینگ فیفا رتبه 144 را به خود اختصاص داده و بالاتر از کشوری مثل یمن است. این تیم نه افتخار آنچنانی دارد و نه تجربه‌ای که بتواند حریف گردن‌کلفتی برای ایران باشد. آنها اما با جذب یک مربی کارنامه‌دار تلاش خود را برای درخشش در مقدماتی جام جهانی قطر آغاز کرده بود. میکا پاتیلاینن، سرمربی فنلاندی تیم ملی هنگ‌کنگ است که از سال 2019 هدایت این تیم را بر عهده گرفته است. پاتیلاینن که در دوران بازیگری پیراهن بولتون و ولوورهمپتون در انگلیس و چند باشگاه اسکاتلندی را به عنوان مهاجم پوشیده بود، سابقه مربیگری در هیبرنیان، کلیمارناک و دندی‌یونایتد در همین کشور و تیم‌های ملی لاتویا و فنلاند را در کارنامه دارد.
این مربی 52 ساله با امید به ساخت یک تیم قدرتمند پا به هنگ‌کنگ گذاشته و مسئولان فدراسیون فوتبال این کشور کوچک آسیایی هم به موفقیت او خوشبین بودند. نکته جالب درباره تیم ملی هنگ‌کنگ بازیکنانی با ملیت‌های مختلف هستند که در این تیم حضور دارند. نمونه‌‌هایی از این دست هم بسیار هستند؛ به خصوص از نیجریه و انگلیس. هنگ کنگی ها برای آنها پاسپورت گرفته اند تا در چنین روزهایی عصای دستشان باشد. فستوس بالیسی اهل نیجریه و 39 ساله، در 35 سالگی نخستین بازی ملی خود را برای هنگ‌کنگ انجام داده و 33 بار برای این تیم به میدان رفته است. اندی راسل، دفاع وسط انگلیسی و 32 ساله، نخستین بار در 29 سالگی برای تیم ملی هنگ‌کنگ بازی کرد و تاکنون 20 بار در ترکیب این تیم به زمین رفته است. الکس آکانده مهاجم 31 ساله و اهل نیجریه هم 4 سال قبل برای نخستین بار پیراهن هنگ‌کنگ را پوشید و تاکنون 27 بازی ملی انجام داده است. جیمز مک‌کی 32 ساله که وینگر- مهاجم است و انگلیسی دیگر بازیکنی است که در ترکیب تیم ملی هنگ‌کنگ حضور دارد. به این‌ها باید دو بازیکن اسپانیایی و برزیلی را هم اضافه کنیم. هلیو از برزیل که متولد سائوپائولو است و 33 ساله. بازیکنی که وقتی 29 سال داشت برای اولین بار با پیراهن تیم ملی هنگ‌کنگ به میدان رفته و 19 بازی هم انجام داده است. پس چندان هم نباید این حریف را دست کم گرفت. دنی کانسه‌لا، دفاع چپ اسپانیایی تیم ملی هنگ‌کنگ هم سال 2017 و وقتی 35 ساله بود برای نخستین بار در ترکیب تیم ملی هنگ‌کنگ قرار گرفته و تا امروز در 16 بازی ملی شرکت کرده است. البته همانطور که گفته شد این تیم بیش از 500 روز است که بازی رسمی انجام نداده و به همین دلیل این ناهماهنگی می تواند تیم ملی فوتبال ایران را خوشحال کند. هر چند تیم ملی هم از روزهای تعطیلات نوروزی تا به امروز، فقط یک بازی دوستانه با سوریه داشته و این در حالی است که عراق و بحرین هر کدام دو بازی دوستانه بیشتر از ایران و اگر تعطیلات نوروزی را هم حساب کنیم، سه بازی دوستانه بیشتر از ایران در فاصله کمتر از سه ماه برگزار کرده اند. بزرگترین افتخار هنگ کنگی ها، رسیدن به مقام سوم، جام ملتهای آسیا در سال 1956 بوده و بعد از آن افتخاری کسب نکرده اند. در فوتبال باید همه حریفان را جدی گرفت و تیم ملی هم باید هنگ کنگ را جدی بگیرد. در واقع مجبور است هنگ کنگ را جدی بگیرد و تا می تواند برای بالا بردن تفاضل گل که حالا با کنار رفتن کامبوج این تفاضل گل صفر است تلاش کند.
گزارش از زانیار دلیری/ پایگاه خبری فوتبالی
7655
