پایگاه خبری فوتبالی – انگولو کانته یکی از بهترین های چلسی در این سال‌ها بود و یک ستاره در راه فتح لیگ قهرمانان برای این تیم.
به گزارش فوتبالی، نمی‌شود از ابی‌پوشان لندنی گفت و از کانته چیزی نوشت. نمی‌شود در وصف این تیم غزل سرود اما شاه بیتش در وصف مرد محجوبی نباشد که در مدحش کم گفته شده.
در کتاب تاریخ فوتبال سال‌ها بعد در وصف مرد محبوب فرانسوی چلسی بنویسیم جنگجویی‌اش همیشه ضیافتی برای چشم‌های‌مان بود. می‌دوید و می‌دوید. تا آنجا که مغزش فرمان دهد و جسمش تاب و توان داشته باشد. چه عجیب که توانش تمامی نداشت.
بنویسیم مردی درست در قواره فوتبال که مسئولیت‌پذیری‌اش در زمین میلیاردها بار فراتر از سیاستمداران خارج از زمین بود و در حالی که شبکه‌های اجتماعی ارباب فوتبالیست‌ها بودند او از خجالت حتی فکر بوسه به جام به سرش خطور نمی‌کرد. خجالتش شده بود دلیل دوست داشته شدنش و حتی از این خجالت هم خجالت می‌کشید.
بنویسیم کارگردان‌ها امر می‌کردند چشمان‌مان به بزک دوزک شده‌ها خیره شود اما نتوانستیم نگاه‌مان را از خنده‌هایش که باران شوق و ذوق بر سرمان بود برداریم. بنویسیم طرفدار هر رنگ و دسته و ملیتی بودیم نتوانستیم با خنده‌هایش از غنج رفتن دل جلوگیری کنیم.
بنویسیم مردی که لبخندش زیبایی فوتبال بود.
علی رضایی
1101
