بزرگ‌ترین رقابت‌ها در دنیای فوتبال (۱)؛ بوکاجونیورز - ریورپلاته

بزرگ‌ترین رقابت‌ها در دنیای فوتبال (۱)؛ بوکاجونیورز - ریورپلاته

پایگاه خبری فوتبالی – مجله ورلد ساکر در یک شماره ویژه اقدام به بررسی مهم‌ترین رقابت‌های فوتبالی در سر تا سر دنیا پرداخته است که مطالعه آن‌ها خالی از لطف نیست.

به گزارش فوتبالی، قسمت اول از مجموعه مقالات «بزرگ‌ترین رقابت‌ها فوتبال در دنیا» به شرح زیر است:

بوکاجونیورز - ریورپلاته

تنش و احساس فراوان در سوپرکلاسیکو این مصاف را یک دیدار کلاسیک در آرژانتین و حتی سطح قاره آمریکای جنوبی کرده. روبرتو موزو، مدافع سابق بوکا که بیش از ۳۰ بار در الکلاسیکو بازی کرده می‌گوید: بوکا-ریور قبل از هر چیز دیگری برای آرژانتینی‌ها اهمیت دارد. لئوپولدو لوکه که به همراه آرژانتین قهرمان ۱۹۷۸ شده و در بازی ریور مقابل بوکا اولین گلش را برای ریور زده می‌گوید هر کس این دیدار را تنها یک بازی خوانده دروغگوست. این تنها سوپرکلاسیکوی آرژانتین نیست و سوپرکلاسیکوی آمریکای جنوبی است. مفهوم این دیدار البته از دوران حضور لوکه و موزو در دهه ۷۰ و ۸۰ تغییر کرده اما هنوز هم توجهات زیادی را از سرتاسر دنیا به خودش جذب می‌کند.

گیلرمو توفونی که مسئول برگزاری بازی‌های دوستانه آرژانتین و البته دیدارهای دوستانه این ۲ تیم است می‌‌گوید:‌ بوکا ریور یا ریور بوکا چیزی است که تمام دنیا باید آن را ببینید. سعی داریم آن را به تمام دنیا نشان دهیم. با این وجود اما همچنان ریشه‌های این بازی را باید در بوینوس آیرس جست. این ۲ تیم همسایه هستند و در ۲ سمت بوینوس آیرس قرار گرفته‌اند. در حالی که در سال ۱۹۱۵ و یک دهه پس از تاسیس ۲ باشگاه،‌ زمین آن‌ها تنها ۵ بلوک از هم فاصله داشت. هر ۲ باشگاه بوسیله خانواده مهاجرین طبقه کارگر در منطقه بوکا در بوینوس آیرس تاسیس شده و هر ۲ تیم در نام‌شان از لغات انگلیسی استفاده کردند تا زرق و برق‌شان افزایش یابد.

ریورپلاته در سال ۱۹۰۱ تاسیس شده. ۴ سال پیش از بوکا و منطقه را به سمت رکولتا و سپس نونز در فسمت شمالی شهر در سال ۱۹۲۵ ترک کرد. جایی که ال مونومنتال تاسیس شد. آن‌ها  در این حین نام میلیونرها را از آن خود کرده زیرا مهاجمانی چون فریرا و پوچله خریداری شدند و به دنبال آن پیش زمینه هواداری بین ۲ تیم هم تغییر کرد.

بوکا اما تیم طبقه کارگر ماند و منطقه‌ای که این تیم در آن شکل گرفت جمهوری بوکا نامیده شد. پس از مهاجرت ریور به منطقه دیگر شهر،‌ بوکایی‌ها آن‌ها را گالیناس به معنای مرغ‌ها نامیدند زیرا تصور می‌کردند ریوری‌ها از همه چیز می‌ترسیند. بوکایی‌ها ریوری‌ها را خوک‌ها هم می‌نامند و ادعا می‌کنند ورزشگاه ال مونومنتال در بدترین قسمت شهر که بوی بچه خوک می‌دهد ساخته شده.

ورزشگاه بوکا با نام بمبونرا از هویت آن‌ها وام گرفته. ژنز یا خنز یکی از القاب بوکاست که اصطلاحی محاوره به معنای جنوایی‌هاست که ریشه در مهاجر بودن عوامل تیم دارد.

هر ۲ ورزشگاه با ۲ سبک متفاوت ساخته شده. بوکا نمی‌تواند ظرفیت را افزایش دهد زیرا همسایه‌های ورزشگاه حاضر به فروش منازل نیستند. بمبونرا جوری ساخته شده هواداران در حقیقت از بالا بازی را تماشا می‌کنند اما ال مونومنتال به بازیکنان فضای نفس کشیدن می‌دهد.

ریکلمه در سال ۲۰۱۴ گفته: ریور تیمی هجومی است و نمی‌تواند دفاع کند زیرا هواداران‌شان آن‌ها را مجبور می‌کنند ابتکار عمل را در دست بگیرند.

پاسکواسی، از بازیکنان بوکا می‌گوید: تاریخ نشان داده بوکا به طور سنتی اول گل می‌زند و سپس با چنگ و دندان دفاع می‌کند اما تاریخ ریور اینگونه است که آن‌ها دوست دارند همراه با برد بازی زیبا انجام دهند. این تفاوت بین ۲ تیم است.

مارسلو گایاردو، مربی فعلی ریور که از ۱۲ سالگی به این تیم پیوسته و پیشتر بازیکن این تیم هم بوده می‌گوید: در ریور به شما می‌گویند برنده شوید اما زیبا بازی کنید. برنده شدن کافی نیست. ایده اصلی این است که با توپ به خوبی کار کنید. نیمه نهایی سال ۲۰۰۴ لیبرتادورس که من در آن بازی کردم؟ فوق‌العاده بود. این بازی‌ها آن‌قدر  اعتبار دارد که نمی‌شود خودتان را از آن جدا کنید.

در چند سال گذشته البته شور و حال بازی‌های متعادل شده. در سال ۲۰۱۵ این ۲ تیم ۷ بار با هم بازی کردند اما همچنان انتظاراها و تنش در آن بالاست. در سال ۲۰۱۸ فینال لیبرتادورس بین این ۲ تیم به فینالی برای تمام تاریخ تبدیل شد زیرا برای اولین بار این ۲ تیم در این مرحله با هم بازی کردند و این دیدار مهم‌ترین بازی تاریخ آرژانتین شد. پس از تساوی ۲-۲ این دیدار در بمبونرا در دیدار برگشت فوجی از حاشیه شامل درگیری بین هواداران و بازیکنان یپیش آمد که شرایط را وخیم کرد. هیچوقت چنین چیزی مشاهده نشده بود. آن قدر حاشیه‌ها فراوان بود که یک ناکامی ورسوایی بزرگ برای آرژانتین به شمار می‌رفت.

۲ ساعت قبل از بازی بوکایی‌ها به سمت ال مونومنتال حرکت کردند. ۵ بلوک تا ورزشگاه مانده بود که هواداران ریورپلاته با سنگ و بطری شیشه اتوبوس را شکستند. پلیس از گاز اشک آور استفاده کرد و زمانی که اتوبوس با مکافات به ورزشگاه رسید بازیکنان حالت تهوع داشتند. کاپیتان بوکایی‌ها پابلو برز به دلیل برخورد شیشه با چشمش به بیمارستان رفت. توز می‌‌گفت: اصلا در شرایط بازی نیستیم اما می‌خواهند ما را مجبور کنند. کنفدراسیون چند بار ساعت بازی را به تعویق انداخت. اینفانتینو فقط برای این بازی در آرژانتین بود و گفته: برخلاف شایعات من هیچ اصراری به برگزاری بازی ندارم.

برای اولین بار مدیران ۲ باشگاه با هم تفاهم نامه دوستانه نوشتند تا بازی در شرایط صلح روز یکشنبه برگزار شود. در همان روز البته همچنان درگیری بیرون ورزشگاه جریان داشت. نزدیک بود فاجعه گیت ۱۲ که ۵۰ سال قبل ۷۱ هوادار بوکا در مونومنتال کشته شدند تکرار شود. سوال‌ها در رسانه ها مطرح شد که چرا پلیس خیابان را پیش از آمدن بوکا تخلیه کرد و چرا هواداران می‌توانستند آن قدر به اتوبوس نزدیک شوند؟ راننده اتوبوس بوکا می‌گفت اصلا مراقبت‌هایی که همیشه انجام می‌شود این بار انجام نشد. می‌گفت انگار به يک منطقه خودمختار و آزاد رفته بود.

شهردار بوینوس آیرس در متن ماجرا قرار داشت و مسئول بود. او دستور داد تحقیقات با شک به عملیات تروریستی آغاز شود هرچند که بعدها اعلام شد این یک ناکامی بوده و البته گروه شرور بارا براوا به پلیس حمله کرده. صحبت از ربودن ۳۰۰ بلیت و ۲۱۰ هزار پزو آرژانتین بود. بازی باز هم به تعویق افتاده زیرا بوکایی‌ها می‌گفتند به دلیل مصدومیت بازیکنشان نمی‌توانند بازی کنند. بوکایی‌ها اعتقاد داشتند ریوری‌ها باید به بستن ورزشگاه،‌ حذف از تورنمنت و جرایم نقدی محکوم شوند. این ادعا البته جنبه انتقام داشت.

پیشتر یک بار در سال ۲۰۱۵ ریور در دیدار رفت این ۲ تیم در لیبرتادورس در ال مونومنتال برنده شد.در دیدار برگشت و در بین ۲ نیمه هنگامی که بازیکنان ریور می‌خواستند وارد زمین شوند یکی از اعضای بوکایی بارا راوا به طرف بازیکنان اسپری فلفل زد تا بازیکنان این تیم به بیمارستان بروند و کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی بوکا را از تورنمنت حذف کند. در ادامه تورنمنت هم ریور سومین قهرمانی‌اش را در لیبرتادورس بدست آورد.

توز با اشاره به حادثه فوق این بار گفت: در آن حادثه ادعا شد هیچکدام از بازیکنان بوکا به سمت ریوری‌ها نرفت. حالا هم هیچکدام از آن‌ها به سراغ ما نیامدند.
در نهایت برنامه بازی برای ۲ هفته بعد چیده شد. ۱۰ هزار کیلومتر آن طرف‌تر. در سانتیاگو برنابئو. این بار اما همه چیز تحت کنترل بود. ماشین‌های نظامی در اطراف ورزشگاه پرسه می‌زند. ماشین‌هایی مسلح و البته پلیس‌هایی با انگشت‌‌های روی ماشه. همه چیز از حاشیه و تنش جلوگیری می‌‌کرد. توز البته گلایه داشت که چرا فرصت زدن دور افتخار در ورزشگاه ریور از آن‌ها گرفته شده. هرچند که ساعاتی بعد آن‌ها شکست خوردند. ریور در وقت‌های اضافه ۳-۱ برنده شد و چهارمین لیببرتادورس را بالای سر برد تا رقابت آن‌ها در تاریخ نزدیک‌تر شود زیرا بوکا ۶ بار قهرمان لیبرتادورس شده. در قهرمانی‌های لیگ اما ریور ۳۶ به ۳۴ از بوکا جلو است.

نکته تاریخی: بازیکنان زیادی در هر ۲ تیم بازی کرده‌اند اما کمتر کسی هواداران را به اندازه اسکار روجری عصبانی کرده. بوکا به دلیل مشکلات مالی او را در سال ۱۹۸۵ به ریور فروخت. او کمی بعد به همراه آرژانتین در جام جهانی درخشید و قهرمان شد تا بوکایی‌ها را خشم فرا بگیرد. روجری در سوپرکلاسیکو هم به بوکا گل زد تا این خشم هر روز شدیدتر و شدیدتر شود. روجری در این رابطه ادعا کرد هواداران بوکا خانه و ماشینش را به جبران آن گل آتش زده‌اند.

1101