پایگاه خبری فوتبالی – زامبروتا اعلام کرده افتخار می‌کند که در کسب یکی از ستاره‌های پیراهن ایتالیا نقش داشته است.
به گزارش فوتبالی، جیانلوکا زامبروتا در گفت و گو با مجله فور فور تو حرفه‌های جالبی درباره دوران حرفه‌ای‌اش بیان کرده است که بخش‌هایی از آن را می‌خوانیم:
اولین بازیکن باری برای سال‌ها بودی که به تیم ملی ایتالیا رسیدی!
دستاورد فوق‌العاده‌ای برای کسی که از سری سی و تیم کومو کارش را آغاز کرده بود.
حضور در یوونتوس و بازی کنار زیدان و دل پیرو چه حسی داشت؟
یووه یکی از بهترین تیم‌های دنیا است و رویای من تحقق یافت. پس از آنکه رسیدم زیدان ۲ سال هم تیمی‌ام بود و سپس به رئال مادرید پیوست. با او هم اتاقی بودم. آرام بود و صحبت نمی کرد. زمانی که به اتاق می‌رفتیم با کامپیوترش فیلم می‌دید و سپس می‌خوابید. او یک انسان حرفه‌ای بود و در اوج کارش کارهایی فوق‌العاده برای یووه انجام می‌داد. او و دل‌پیرو بی‌نظیر بودند و به عنوان یک بازیکن جوان می‌توانستید از تمرین‌شان چیزهای جدید یاد بگیرید.
اولین تورنمنت تو با تیم ملی ایتالیا یورو ۲۰۰۰ بود. درست است؟
خاطراتی مثبت از آن روزها ندارم. یووه قهرمانی را در روز آخر از دست داد و در یورو هم تا قبل از رویارویی با هلند در نیمه نهایی خوب بودیم. در آن بازی اخراج شدم و آن‌ها مقابل ما حملات زیادی داشتند. به فینال رسیدیم اما همه می‌دانند چه اتفاقی افتاد و گل طلایی خوردیم. می‌خواستم بازی را از کنار زمین ببینم اما اجازه نداشتم. تجربه بسیار بدی بود. در سپتامبر هم به بازی‌های المپیک رفتم که مینسک پایم زخمی شد. برای من سال ۲۰۰۰ سال خوبی نبود.
سال ۲۰۰۲ اولین اسکودتویت را گرفتی؟
دستاوردی عالی بود. ۲ بار پشت سر هم با کارلو آنچلوتی دوم شده بودیم اما لیپی آمد و در آخرین بازی قهرمان شدیم. حضور بوفون و اضافه شدن تورام و ندود پس از جدایی زیدان بسیار خوب بود.
از یک خاطره خوب به یک خاطره بد. شکست مقابل کره در جام جهانی ۲۰۰۲ چگونه بود؟
شکست سختی بود. تیمی قدرتمند داشتیم و تا قبل از بازی مقابل کره در ورزشگاهی کاملا قرمز شرایط خوبی داشتیم. داوری بسیار بد بود و مصدوم هم شدم. متاسفانه گل طلایی باز هم ما را دچار مشکل کرد. ستاره های زیادی داشتیم. آن جام جهانی مایه شرم بود.
فینال مقابل میلان در سال ۲۰۰۳ و شکستی تلخ!
غیبت ندود تفاوت‌ها را رقم زد. او یک بازیکن کامل است. یکی از بهترین هافبک‌ها که توانسته توپ طلا ببرد.
یورو ۲۰۰۴ و تساوی دانمارک و سوئد. با این مسئله چطور کنار آمدید؟
شگفت زده نشدیم. تنها نتیجه‌ای که با آن هر ۲ تیم صعود می‌کردند۲-۲ بود. ۵ امتیاز گرفتیم. معمولا با این امتیاز صعود می:نید اما مسابقات عجیبی بود. توتی محروم شد و تمام تیم می‌توانستند بهتر از این‌ها کار کنند.
پس از کالچو پولی در جام جهانی موفق بودید و تو هم مقابل اوکراین گل زدی!
گل‌های زیادی در طول زندگی‌ام به ثمر نرسانده‌ام. توپ را از کنار‌ه‌ها گرفتم و توتی را پیدا کردم. به او پاس دادم و او به من توپ را پس داد. به سمت وسط زمین رفتم و به سمت چپ دروازه بان ضربه زدم گل خوبی بود با توجه به این که من یک مدافع راست بودم. پست من در ابتدا وینگر بود، زیر نظر آنچلوتی مدافع چپ بود و سپس با حضور لیپی به سمت راست رفتم.
رمز موفقیت ایتالیا در جام جهانی؟
همه تیم یکدل بودند. در یک تورنمنت نیاز دارید تا بازیکنانی قوی داشته باشید اما حس یکدلی هم اهمیت دارد. پس از فینال به خاطر دارم که در هتل در سال ۴ صبح بسیاری از ایتالیایی‌ها آمدند. زمانی که به ایتالیا رسیدیم سیرک ماکسیم پر از جمعیت بود. ۳، ۴ روز باورنکردنی از لحاظ احساسی را پشت سر گذاشتیم.
با سقوط یوونتوس تو به بارسلونا رفتی. چلسی هم به تو علاقه داشت؟
بله. شوچنکو به چلسی رفته بود و من را می‌خواست. مثل میلان و مثل رئال مادرید که کاپلو، مربی سابق من را داشت.
بازی کنار رونالدینیو مسی چگونه بود؟
آن‌ها ۲ اسطوره هستند و کارهایی باورنکردنی با توپ انجام می دهند که برای افراد عادی غیر ممکن است. ذهنیت بارسلونا با دیگر تیم‌ها متفاوت است. در یوونتوس کارهای فیزیکی ضروری بود. در بارسلونا زیر نظر رایکارد با توپ بیشتر کار می‌کردم و کمتر به بدنسازی می‌رفتیم.من و تورام بیشتر به بدنسازی می‌پرداختیم. ذهنیت ما متفاوت بود و زمان می‌برد به شرایط عادت کنیم. با این وجود تجربه فوق العاده‌ای بود. تیم فوق‌العاده‌ای داشتیم. پس از رایکارد، پپ آمد و شیوه دیگری از فوتبال را آورد. من قراردادی ۴ و نیم ساله داشتم اما خواستم به ایتالیا پیش همسرم برگردم زیرا مشکل داشتم. بارسلونا لطف کرد که به من اجازه حضور در میلان داد.
بازی در میلان وتجربه کنار پیرلو و گتوزو چطور بود. فکر می‌کردی آن‌ها مربی شوند؟
هافبک‌های فوق‌العاده همیشه اولین گزینه ها برای مربیگری هستند. آمار این را می‌گوید. آن‌ها بیشتر فکر می‌کنند. گتوزو با مربیان بیشترین رابطه را داشت و شانس مربی شدن او را بیشتر از پیرلو می‌دانستم. گتوز مانند یک تراکتو ۲۴ ساعت کار می‌کند. آندرا هم همین طور و بینش فوتبالی‌اش کم کم رو می‌شود. یوونتوس فوتبال خوبی بازی می‌کند و نتایج به مرور پدید می‌آیند. آن‌ها باید راضی باشند زیرا مربیگری کاری سخت است.
تو ۹۸ بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام دادی. حسرت نرسیدن به شماره ۱۰۰ را نداری؟
صادقانه بگویم بله. دارم. زیرا تنها ۲ بازی کم دارم اما بابت قهرمانی در جام جهانی رضایت دارم. هیچ چیز بهتر از این نیست که قهرمان جام جهانی شوید. زمانی که به ۴ ستاره روی لباس ایتالیا فکر می‌کنم که یکی از آن‌ها را ما برنده شده‌ایم، پر از غرور می‌شوم. این مسئله من را قسمتی از تاریخ می‌کند.
1101
