پایگاه خبری فوتبالی- سرمربی تیم فوتبال شهرداری آستارا گفت: بهترین تصمیم این بود که من بروم تا انشاالله تکانی بخورند و اقداماتی انجام بدهند که در هفته‌های آینده پول و امکانات بیاید.
به گزارش فوتبالی و به نقل از فارس، پایان رافت در خصوص پیروزی شهرداری آستارا مقابل هوادار تهران که منجر به قهرمانی نیم فصل تیمش در لیگ دسته اول فوتبال ایران شد، اظهار داشت: بچه‌ها بازی بسیار خوبی انجام دادند. از تک تک آنها تشکر می‌کنم. مثل بازی‌های گذشته جانانه تلاش کردند و با دست خالی و مشکلات زیاد امروز توانستند سه امتیاز را بگیرند.
وی افزود: آنقدر مشکلات داشتیم که اصلاً به جدول نگاه نمی‌کردیم. از لحاظ روحی و روانی بچه‌ها را برای بازی آخر نیم فصل آماده کردیم که خوشبختانه بردند و قهرمان نیم‌فصل شدند. این اتفاق را هم به بازیکنان و هم مردم آستارا تبریک می‌گویم
سرمربی شهرداری آستارا گفت: مسئولان و اعضای هیات مدیره هم زحمت کشیدند اما ما چیز خاصی از آنها نمی‌خواهیم. من خودم بچه آستارا هستم و سرباز این شهر بودم. تکلیفی بود که آمدم و انجام دادم ولی سه ماه است بازیکنان ما پولی نگرفته‌اند و شرایط بسیار سختی داریم. با این وضعیت من کناره گیری خودم را اعلام می‌کنم.
رافت در مورد اینکه آیا تصمیمش در جدایی از شهرداری آستارا جدی است، عنوان کرد: بله واقعاً اذیت شدم. امشب دررختکن خداحافظی کردم و به مسئولین هم گفتم از بازیکنان هم خداحافظی کردم و جدا شدم. برای این تیم، شهر و مردم آستارا و مسئولین در ادامه راه آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.
سرمربی شهرداری آستارا در مورد دلیل این تصمیم اظهار داشت: مشکلات مالی داریم و امکانات‌مان هم یک دهم تیمهای دیگر نیست. فقط عشق، نظم و انضباط و جانانه بازی کردن بچه‌ها بود. همه آنها زحمت کشیدند. من چه بگویم و چطور در صورت بازیکنان نگاه کنم؟ آنها زندگی، زن و بچه دارند. شب عید است. مگر چقدر حقوق می‌گیرند؟ یک دهم تیمهای دیگر هم نیست. تنها چیزی که در تیم ما موج می‌زد رفاقت و همدلی بود. بازیکنان من با دست و جیب خالی کار بزرگی انجام دادند. امیدوارم با رفتن من حداقل وضعیت بازیکنان و میعشت آنها درست شود. یک نفر بیاید که به او بهای بیشتری بدهند تا تیم از این شرایط نجات پیدا کند. برای تیم، بچه‌ها و شهرم آرزوی موفقیت می‌کنم. انشاالله سربلند باشند.
وی ادامه داد: زمانی که تیم را تحویل گرفتم فکر می‌کنم یازدهم یا دوازدهم بود. قرارداد بازیکنان من از 40 میلیون تا نهایتاً 110 میلیون تومان برای یک فصل بود. برایشان حقوق ماهیانه بریده بودند و از 11 میلیون تا حتی یک میلیون تومان حقوق می‌گرفتند! کل بودجه تشکلات باشگاه ما نصف یک تیم لیگ برتری هم نیست. خوشبختانه تیم ما قهرمان شد و در این راه همه کارها را خود بچه‌ها انجام دادند. دعای مردم آستارا بود و زحمات همکارانم در کادر فنی، من هم هر کاری از دستم برآمد انجام دادم. دیگر باید چه کار می‌کردم که نکردم؟ ولی مثل اینکه با بودن من یک عده ناراحت هستند.
رافت در پاسخ به این سؤال که آیا ممکن است از تصمیم خودش صرف‌نظر کند، گفت: خیر، مشکلات مالی ما همچنان پابرجا است و فکر نکنم در عرض یکی دو روز برطرف شود. من امروز به فرماندار، شهردار و همه مسئولین در رختکن این را اعلام کردم. گلگی کردم و صحبت‌هایم را به آنها انتقال دادم. شب عید است و از بازیکنان ما یکی عروسی دارد، یکی اجاره‌نشین است، یکی زن و بچه دارد و... بهترین تصمیم این بود که من بروم تا انشاالله تکانی بخورند و اقداماتی انجام بدهند که در هفته‌های آینده پول و امکانات بیاید و شهرداری روند روبه رشدش را ادامه بدهد.
وی در خصوص اینکه آیا مسئولین حرفی زدند یا قولی دادند، اظهار داشت: صحبت کردند اما واقعیت این است که فکر نمی‌کنم در عرض 48 ساعت آینده این پول تزریق شود. همین الان تیم‌هایی که پول دارند به 5-6 بازیکن ما پیشنهاد زیاد دادند و منتظرند تا آنها را ببرند. زحمات زیادی کشیدیم و با بازیکنانی که از لیگ 2 و 3 آمدند کاری کردیم که تیم الان قهرمان نیم‌فصل شده، کیفیت و ارزش بازیکنان بالا رفته و حالا آنها را هوایی می‌کنند. وقتی بازیکن می‌گوید می‌خواهم بروم من چه کار کنم؟ با کدام بازیکن، امکانات و پول نیم‌فصل را ادامه بدهم؟ ما امروز در مهمانسرا بودیم انگار بچه‌ها عزا گرفته بودند. در حالیکه تیم باید الان در شادی باشد. اما هیچکس و هیچ مسئولی نبود که به تیم سر بزند. واقعاً دلم برای بچه‌ها سوخت.
رافت در مورد اینکه آیا پیشنهادی از تیمهای دیگر دارد، گفت: فعلاً هیچ برنامه خاصی ندارم و نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی می‌افتد. نزدیک 3-4 ماه زن و بچه‌ام را در تهران تنها گذاشتم و به شهر خودم آمدم. می‌دانستند تحت چه شرایط سختی قرار دارم. می‌خواهم شب عید در کنار خانواده‌ام باشم و به آنها برسم تا شرمنده‌شان نشوم. هیچ پیشنهادی ندارم ولی اگر پیشنهادی باشد حتماً بررسی می‌کنم چون کار و شغل من فوتبال است اما به هر حال هرچه خدا بخواهد همان می‌شود.
7474
