روایتی جالب از زندگی گوینده ورزشگاه ناپولی: ناپولی مانند خانواده من است!

روایتی جالب از زندگی گوینده ورزشگاه ناپولی: ناپولی مانند خانواده من است!

خبرگزاری فوتبالی – دنیله بلینی نامی آشنا برای تمام اهالی فوتبال نیست اما علاقه‌مندان به باشگاه ناپولی و فوتبال ایتالیا او را می‌شناسند. او کسی که است میکروفون را در ورزشگاه شهر سن پائولو در ناپل در اختیار دارد، اسامی بازیکنان را می‌خواند و هنگام به ثمر رساندن گل‌، نام گلزن را فریاد می‌زند و منتظر پاسخ هواداران می‌ماند.

به گزارش فوتبالی، سپتامبر ۲۰۱۳ ناپولی در لیگ قهرمانان با دورتموند بازی کرد و ایگواین گل اول آبی‌پوشان را به ثمر رساند. کلوپ پس از گل از بازی اخراج شد و روی سکوها رفت. بلینی هم پس از گل فریاد زد «گونزالو...» و هواداران پاسخ دادند ایگواین. مسئله‌ای که ۱۰ بار (هر بار بلندتر) تکرار شد و ویدیو آن در فضای مجازی به شدت مورد استقبال قرار گرفت تا بلینی بین همه فوتبال دوستان مشهور شود. این ویدیو امروز به ۵ میلیون بازدید رسیده تا رسانه اسپورت بایل در این زمینه با بلینی صحبت کند. او گفته: هنوز هم افراد زیادی به من بابت آن ویدیو پیام می‌دهند.

بلینی از هواداران متعصب ناپولی است. او از کودکی تصویر مارادونا، اسطوره ناپولی را بالای تخت خود چسبانده و هر شب با خوشحالی بابت اینکه مارادونا برای تیم مورد علاقه‌اش بازی می‌کند به خواب برود. او در پاسخ به سوالی مبنی بر انکه  ناپولی برای او چه معنایی دارد گفته: سخت است تا آن را شرح دهم. باشگاه مانند نامزد من، خواهر من یا مادر من است و خاص است.  

بلینی ۳۹ ساله به عنوان یک دی جی در یکی از شبکه‌های رادیویی محلی کار می‌کند و بابت حضور در ورزشگاه ناپولی بسیار خوشحال است. او در رده دهم لیست افراد واجد شرایط قرار داشت اما نفرات پیش از او یا مشغول کاری شدند یا از حقوق این شغل راضی نبودند. او می‌گوید: خیلی‌ها روز اول در گفت و گوی شرکت نکردند. به من گفتند تو برای یک یا دو بازی در ورزشگاه حضور خواهی یافت اما حالا ده سال است که در این شغل فعالیت می‌کنم.

بلینی از یک کارمند رادیو در چند هفته به یک گوینده رسمی تبدیل شد که از نزدیک ستارگان را مشاهده می‌کند. او  درباره اولین حضورش گفته: رویایی بود که به حقیقت پیوست. شما می‌توانید در یوتیوب مشاهده کنید که اولین فریادم این بود «به ورزشگاه سن پائولو خوش آمدید» و دستانم را روی میز گذاشتم. نگرانی بسیار زیادی داشتم رویایی بود. برای چند روز متوجه جو ورزشگاه نبودم و آن را به درستی درک نمی‌کردم. کنار بازیکنان و تیم مورد علاقه‌ام بودم. مقابل یوونتوس در کنار ۶۰ هزار نفر. آن بازی را برنده شدیم.

پس از آن بازی که در سال ۲۰۱۰ برگزار شد او حالا نزدیک به یک دهه است که در ورزشگاه ناپولی کار می‌کند و در خیابان‌ها شناخته می‌شود. بلینی گفته: در خیابان‌ها شناخته می‌شوم و حس غریبی دارم. من هم یک انسان ساده هستم. خیلی خوش شانسم که این شغل را دارم. هواداران ناپولی بی‌نظیرند. یک‌بار در جامائیکا بودم و در یک کافه نشسته بودم که چند پسربچه که درحال مشاهده لیگ برتر انگلیس بودند به سمت من برگشتند و گفتند گونزالووو ایگواین! گونزالوووو ایگواین! نمی‌دانم چگونه من را می‌شناختند. منطقه بسیار بدی بود و موبایل‌های آن‌ها هم بسیار قدیمی بود. حتی نمی‌دانستند ناپل یا حتی ایتالیا کجاست اما من را می‌شناختند.

بلینی درباره روابطش با بازیکنان ناپولی می‌گوید: ۲ یا ۳ نفر خیلی خاص هسنتد. اولین نفر کولیبالی است. بگذارید از او خاطره‌ای بگویم. یک‌بار مردی سنگالی که در یک رستوران محلی در ناپل کار می‌کرد فوت کرد. وقتی کالیدو متوجه شد، با هزینه خودش جسد را از ایتالیا به سنگال فرستاد تا خاک شود. او یک جنتلمن است که قلبی بزرگ دارد. مرتنز هم بازیکنی فوق‌العاده است.با او رابطه‌ای خوب دارم و در ابتدای حضورش در ناپولی باهم اوقات زیادی می‌گذراندیم.

گوینده ورزشگاه ناپولی درباره تاثیر کویید ۱۹ در شغلش گفته: خب این مسئله در زندگی همه تاثیر گذاشته. زمانی که به ورزشگاه می‌روم هیچ چیز نمی‌بینم و تنها در منطقه مربوط به خودم می‌ایستم. فقط نام‌ها را صدا می‌زنم و کسی نیست که جواب بدهد. به کار در رادیو ادامه می‌دهم و امیدوارم به زودی فریادهایم در ورزشگاه آغاز شود. مخصوصا در لیگ قهرمانان اروپا!

1101