خبرگزاری فوتبالی- برگزاری بدون تماشاگر مسابقات به دلیل شیوع ویروس کرونا، همان سر سوزن یادی هم که از جای خالی زنان در ورزشگاه‌ها می‌شد را به فراموشی سپرده است.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ایران‌ورزشی، مسئولان مربوطه با زدن مهر ممنوع بر روی گزینه امکان نصب ماکت هواداران زن در پروژه کانون هواداری برخی باشگاه‌ها، حتی امکان حضور نمادین و کاغذی زنان در ورزشگاه را گرفتند و ته‌مانده امید آنها برای هموار شدن مسیر حضور در ورزشگاه‌ها هم از بین رفت. وقتی مسئولان از فرصت فعلی برای آماده‌سازی فضا جهت حضور زنان در ورزشگاه استفاده نمی‌کنند تا با ورود ماکت زنان، مسیر حضور آنها هموار شود، دیگر چه انتظاری می‌توان از اقداماتی داشت که برای حضور فیزیکی و واقعی آنها انجام شود.
درست است که با ممنوعیت‌هایی که در دیگر رشته‌های ورزشی برای زنان در نظر گرفته شده، مطالبات در این زمینه باید جنبه‌های وسیع‌تری داشته باشد، اما جالب است بدانید درخواست زنان برای ورود به ورزشگاه‌ها و تماشای فوتبال مردان، آمار عجیب و غریبی را به خود اختصاص داده است. پژوهشی بر روی دختران دانشجوی دانشگاه‌های شهر تهران، گرایش زنان به تماشای فوتبال مردان و نیز عوامل مؤثر بر آن را بررسی کرده است.
در این پژوهش نتایج حاصل پیرامون وضعیت و علل گرایش دختران به تماشای مسابقات فوتبال نشان داد که به طور متوسط حدود 70درصد دختران جوان دانشجوی دانشگاه‌های شهر تهران تمایل به رفتن به ورزشگاه دارند و حدود 15درصد اصلاً تمایلی ندارند. حدود 13درصد از این جامعه آماری در حد زیاد و خیلی زیاد در منزل به تماشای فوتبال می‌پردازند و جالب است بدانید که 63درصد هم چندان علاقه‌ای به تماشای فوتبال از طریق تلویزیون ندارند. این وضعیت نوعی قطعیت در رفتار و نگرش دختران را نشان می‌دهد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد بیشتر دختران دانشجو در صورت باز شدن ورزشگاه، به تماشای مسابقات فوتبال می‌روند.
بر اساس این پژوهش می‌توان گفت حتی دخترانی که شاید علاقه جدی به فوتبال ندارند، باز هم در میان افرادی هستند که تمایل دارند برای تماشای فوتبال مردان به ورزشگاه بروند!
همانطور که پیش از این هم گفته‌ایم حذف این جامعه پرشمار از ورزشگاه‌ها، حذف درآمد قابل توجهی است که باشگاه‌ها می‌توانند از فروش بلیت و تسهیلات به هواداران زن خود به دست آورند. این موضوع حتی در تمهیداتی که باشگاه‌ها برای نصب ماکت هواداران در ورزشگاه‌ها در نظر گرفته بودند هم بشدت به چشم می‌آمد. تا آنجا که حذف امکان ثبت‌نام ماکت هواداری برای زنان، بخش قابل توجهی از درآمدهای پیش‌بینی‌شده مسئولان طرح را از بین برد.
پژوهشی که به آن اشاره کرده‌ایم تنها عدد و رقم مشتاقان حضور در ورزشگاه‌ها نیست، بلکه پتانسیلی است که در جامعه فوتبال برای حضور در ورزشگاه‌ها نادیده گرفته می‌شوند.
آنچه نگران‌کننده است اینکه اگر در ابتدای فصل نوزدهم شعارهایی درباره بسترسازی برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها بیان می‌شد، حالا دیگر حتی در حد شعار هم مطرح نمی‌شود. گویی حضور زنان در ورزشگاه برای بازی با کامبوج و کم شدن مقطعی حساسیت فیفا روی این موضوع باعث شد مسئولان بار دیگر از این دغدغه عبور کنند و جدی‌اش نگیرند. شیوع کرونا و ممنوعیت حضور تماشاگران هم به این فراموشی دامن می‌زند تا کمتر کسی به این نکته اشاره کند که مشکلات بزرگتری که هر روز به واسطه ناکارآمدی مدیران در فوتبال بروز می‌کند، دلیل بر این نیست که دغدغه حضور زنان در ورزشگاه‌ها نادیده گرفته شود؛ آن هم با آمار قابل توجهی که زنان در انتظار برای ورود به ورزشگاه‌ها به خود اختصاص داده‌اند.
1984
