عزیزی خادم: پذیرفتن ریاست فدراسیون فوتبال شجاعت می خواهد

عزیزی خادم: پذیرفتن ریاست فدراسیون فوتبال شجاعت می خواهد

خبرگزاری فوتبالی- شهاب الدین عزیزی خادم، عضو اسبق هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در روزهای گذشته در رسانه ها حضوری فعال تر دارد و ظاهرا یکی از کسانی است که می خواهد به صورت جدی وارد فرایند انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال شود.

به گزارش فوتبالی، او در جدیدترین گفت و گویش با روزنامه آرمان ملی، درباره وضعیت کنونی فوتبال ایران و دورنمای آینده فوتبال ایران صحبت کرده است. این گفت و گو را بخوانید:

*شما در مصاحبه هایی که اخیرا داشته اید به بحث توسعه اشاره کردید. در این خصوص توضیح می دهید؟

ببنید منظور از توسعه، توسعه امر همه جانبه است. بدون شک پول بدون  برنامه ریزی ویرانگر است. توسعه بدون برنامه ریزی میسر نمی شود. شما ببینید در بخش های اقتصادی مانند فولاد و پتروشیمی چه پیشرفت هایی خصوصا در زمان تحریم انجام شده است که حاصل برنامه ریزی است که با تمرکز است. توسعه با استفاده از نیروی جوان نخبه و برنامه ریزی امکان پذیر است. در حوزه توسعه ظرفیت های بالقوه ای در کشور وجود دارد. که   جاذبه های گردشگری، تنوع اقلیم آب و هوایی، حوزه های ترانزیت و حمل نقل، برخورداری از انواع مرزهای آبی و خاکی، منابع نفتی و غیر نفتی  بخشی از آن است. در بحث نیروی انسانی نخبه هم باید به این مساله اشاره کرد که ایران در بحث مقالات علمی جزو 20 کشور برتر هستیم. در حوزه نانو پیشرفت های خوبی داشتیم. در حوزه المپیاد جزو 10 کشور برتر دنیا هستیم. در حوزه تربیت مهندس جزو کشورهای برتر جهان هستیم. برای هر مجموعه یک نیروی انسانی نخبه مهمترین پارامتر برای جهش و موفقیت بنگاه اقتصادی است. با توجه به آمار رده های سنی و در عین جاذبه هایی که اشاره شد، مهمترین فاکتور برای توسعه، گردش نخبگان است خصوصا در این زمان که تحریم ها باعث شده شرایط بسیار متفاوتی داشته باشیم. به اعتقاد من باید به نیروی جوان اعتماد کرد و هر چقدر به آنان فرصت دهیم به اثر گذاری مثبت و جدی در مجموعه ها منجر می شود هر چند متاسفانه شاهد برخی مهاجرت ها هستیم. من به برنامه ریزی اعتقاد دارم. اگر حتی 10درصد از معوقات بانکی که با این مابه التفاوت نرخ ارز به کوهی از بدهی ها تبدیل شده است به برنامه ریزی و تهیه زیر ساخت ها هدایت می شد ما در حوزه های مختلف حتی مبادلات فرهنگی به مراتب شرایط بهتری داشتیم. اگر ما سیستم های تامین سرمایه یا همان بانک ها را مکلف و الزام  به این هدایت و  امر می کردیم شاهد توسعه بیشتری بودیم. البته من مخالف پرداخت به بنگاه های خصوصی نیستم ولی به هر حال با رعایت اعتبار سنجی ها و صلاحیت سنجی ها بایستی صورت پذیرد. نیروی انسانی با کیفیت می تواند خود شرایطی برای توسعه ایجاد کند. شما در کمپانی های بزرگ شاهد حضور نخبه های ایرانی هستید. 

*در این سالها پست های بین المللی جسته گریخته داشتیم! 

ما در بحث مجامع بین المللی در سال های گذشته عملکرد خوبی نداشتیم. سالها است کنترل فیفا در دست کشورهایی است که فوتبال ندارند ولی کشوری مانند ایران که حتی بعضا کرسی هایی هم داشته ولی در تصمیم های کلان نقشی نداشته است. بایستی مناسبات شخصی و فردی از فوتبال بدون برنامه بیرون می آیند. باید اهتمام به برنامه داشته باشیم. نباید با سعی و خطا فوتبال را اداره کنیم.  چون برنامه ریزی و پرورش نیروی نخبه نداشتیم به همین دلیل حضور ها در مجامع بین المللی جسته گریخته است. اگر برنامه ریزی از سالها قبل رخ می داد حالا با حضور افراد نخبه کشور در پست های بین المللی همراه بودیم. متاسفانه این وضعیت در داخل کشور هم وجود دارد و در فوتبال شاهد گردش نخبگان نیستیم. باید متد و روش را عوض کرد. متد جدید آدم های جدید را می طلبد، آدم هایی با کیفیت که توانایی برنامه ریزی و هم نگاه بین المللی داشته باشند. هم در حوزه تصمیم سازی چه داخلی و چه خارجی بتوانند از تمام ظرفیت ها استفاده کنند.

*فدراسیون و باشگاه ها با این تفاسیر نیاز به تغییرات زیادی دارند برای ایجاد و یا اصلاح زیر ساخت ها که زمان و انرژی زیادی لازم دارد!

با توجه به فضای اقتصادی حاکم بر کشور و اتفاقاتی که در این سالها در فوتبال کشور رخ داده که البته تاکید می کنم منظور من ربطی به دوره چند ماهه اخیر ندارد، از شکل اساسنامه تا ساختار ها نیاز به برنامه ریزی جدیدی دارد. پذیرفتن ریاست فدراسیون و مدیریت فوتبال در کشور شهامت و جسارت و شجاعت زیادی می خواهد. رئیس فدراسیون بایستی شرایط فعلی فوتبال ایران را بپذیرد. شرایط اقتصادی کشور ناشی از تحریم ها، مابه التفاوت نرخ ارز، پرونده ویلموتس، تیم های ملی آقایان و بانوان در رده های سنی مختلف، وضعیت مالیاتی، وضعیت مبهم تیم ملی برای صعود و مشخص نبودن عایدی تیم ملی از مسابقات جهانی بخشی از دلایلی است که نشان از شهامت ریاست فدارسیون برای قبول کردن این پست است. تغییراتی که فوتبال و در راس آن فدراسیون باید انجام دهد تا بتوان شاهد ایجاد زیر ساخت و سپس توسعه باشیم می تواند توسط تیمی که تلفیقی از تجربه ، انگیزه و نگرش جدید به فوتبال است شکل بگیرد تا بتواند اقناع سازی هم انجام دهد. شما وقتی در مورد فوتبال ایران صحبت می کنید باید کل فضای کشور را ببینید. نمی توان دنبال مدینه فاضله بود و مناطق جغرافیایی مختلف را ندید. بر اساس آمار های منتشر شده استان های شرق کشور با نرخ فقر بالاتری مواجه هستند. وقتی قرار است برنامه ریزی برای فوتبال انجام شود بایستی تمام موارد از جمله وضعیت خانوار ها، متوسط نرخ تورم، تاثیر کرونا در اقتصاد ، میزان جوانی کشور، وضیت باشگاه ها و ... در نظر گرفته شود که متاسفانه این اتفاق رخ نمی دهد. وقتی صحبت از فوتبال حرفه ای می کنیم باشگاه ها بنگاه های اقتصادی هستند که چرخه اقتصادی باید بپرخد. در محلی بودن و آماتوریسم شاهد برنامه ریزی نیستیم. اصولا در فوتبال آماتور برنامه ریزی نمی بینیم چون مدیران این بخش الزامی به این کار ندارند ولی یکی از الزامات فوتبال حرفه ای استفاده از نیروهای با کیفیت است . برای پرورش نیروی با کیفیت در هر بخشی حتی فوتبال به 10 هزار ساعت زمان نیاز است که نیازمند برنامه ریزی و استفاده از ابزارها در حوزه دولت و حاکمیت است.

*فوتبال ایران مثل اقتصاد ما دولتی است و همین باعث شده با محدویت هایی مواجه شویم. شرکت هایی فرهنگی ورزشی تاسیس کردیم که مستقیم یا با واسطه اندکی از درآمد های دولتی ارتزاق می کنند. باشگاه های خصوصی در این سالها به مشکل خوردند که البته ریخت و پاش داشتند ولی از لحاظ درآمد زایی هم به مشکل داشتند. 

من هم با نظر شما موافقم. وقتی می گوییم زمان حرفه ای شدن برخی الزامات باید رعایت می شد یعنی همین! ولی نکته مهم اینکه ما از همین ظرف موجود هم استفاده نکردیم. یعنی در همین وضعیت خصولتی از الزامات فوتبال حرفه ای استفاده نکردیم. در روزی که می خواستیم فوتبال حرفه ای را آغاز کنیم می توانستیم با 8 باشگاه و با مدلی که در برخی کشورهای همسایه بود و شدنی بود کارمان را آغاز کنیم. در وضعیت موجود پیش بینی می کنم وضعیت باشگاه ها بغرنج خواهد شد. ببینید قرار نیست هر جایی یک کارخانه دارید فوتبال را ترویج کنید. پس سهم شهر و استان هایی که کارخانه و بنگاه اقتصادی قوی ای ندارید مانند تیم های نیمه شرقی کشور،  فوتبال و باشگاه های فوتبال نداشته باشید. این مساله با عدالت توسعه فوتبال در تعارض است. بعضی از مناطق حتی در لیگ یک هم نماینده ندارند. بحث من حمایت یا عدم حمایت از تیم ها نیست بحث اصلی عدم برنامه ریزی صحیح و اصولی است. به شما پیشنهاد می کنم فوتبال بلژیک و تحولی که در آن رخ داده را مرور کنید. آنها نیاز به تحول در بخش های فنی داشتند که با برنامه ریزی  و مهندسی فوتبال به بومی سازی پرداختند این در حالی است که ایرادات فوتبال ما در حوزه ساختاری است و هنوز به مشکلات بخش فنی ورود نکرده ایم. با انبوهی از مشکلات مواجه می شویم و نمی توان شخص خاصی را در این سالها مقصر اعلام کرد. ایجاد ساختار جدید و اصلاح وضعیت موجود غیر ممکن نیست ولی کار بسیار سختی است که تحت اجماعی فکری – ملی قابلیت اجرایی شدن دارد تا بتواند اعتماد را به فدراسیون برگرداند.

*اعتماد به فدراسیون خصوصا پس از قرارداد ویلموتس زیر سوال رفته است. در مورد شفافیت فدراسیون چه نظری دارید؟

وقتی بدون ساختار حرکت کنید زمان و وقتش را در مورد رفع اتهامات صرف خواهد کرد. باید بپذیریم که ساختار تصحیح با برنامه ریزی و مشورت عامه طراحی کرد. باید پالایش نیروی انسانی با کیفیت در دستور کار قرار گیرد. نیاز به پلت فرم واحد داریم و بپذیریم که مشکل داریم و جسارت برای تغییر داشته باشیم. در مورد صداقت باید بگویم فدراسیون جهانی روی شفافیت و صداقت بسیار تاکید دارد. اگر اتفاقات فیفا را مرور کنید می بینید که  اینفانتینو پس از بلاتر دست یه شفاف سازی زد و درآمد ها و صورتجلسات مالی فیفا را منتشر کرد. هر چند بلاتر تجاری سازی فوتبال را به اوج رساند اما وضعیت اقتصادی این فدراسیون شفاف نبود اما شفافیت برگ برنده اینفانتینو برای حضور در راس فیفا بود و حالا شبهه ای وجود ندارد. نگاه ما باید به فوتبال عوض شود. به اثر گذاری اجتماعی فوتبال اعتقاد دارم ولی باید به دید اقتصادی بالاتری به فوتبال نگاه کرد. 

*شما در انتخابات فدراسیون فوتبال شرکت می کنید؟

فعلا بحث اصلاح اساسنامه مطرح است و باید دید برگزاری انتخابات در چه زمانی خواهد بود. در این مدت اهالی فوتبال لطف زیادی به بنده داشته اند ولی باید دید چه اتفاقاتی در ماه های آینده رخ می دهد. مهمتر از اینکه من در انتخابات شرکت کنم یا خیر این است که بتوان با همفکری، اجماعی فکری – ملی برای موفقیت فوتبال ایران قدم برداشت و در این راه من هم به عنوان یک عضو کوچک فوتبال تابع تصمیمات جمعی نخبگان خواهم بود.