خبرگزاری فوتبالی- چند شب پیش در گروه داوری لیگ برتر غوغایی به پا شد. یک پیشنهاد از سوی رئیس دپارتمان داوری کافی بود تا داوران لیگ برتری آنقدر غرغر کنند که در نهایت علیرضا سهرابی رئیس دپارتمان داوری تسلیم شده و پیشنهاد خود را طور دیگری مطرح کند.
به گزارش فوتبالی و به نقل از ایران‌ورزشی، ماجرا از این قرار بود که علیرضا سهرابی در گروه داوران وویسی گذاشت که بعد از شنیدن این وویس گروه داوری به هم ریخت و هرکسی نظری داد. پیشنهاد سهرابی این بود: «تمامی داوران تست کرونا داده و جواب این تست را برای کمیته داوران بیاورند!»
شنیدن این وویس به منزله ترکیدن یک بمب بود. انگار سهرابی ضامن یک بمب را کشید تا صدای انفجارش گوش لیگ برتر را کر کند. بعد از پیشنهاد سهرابی هر کس یک چیزی گفت اما مخلص کلام داوران این بود: «بازیکنان با گرفتن پول‌های میلیاردی هزینه تست کرونا را نمی‌دهند و هزینه این تست برگردن باشگاه است آن وقت داوران با حقوق ناچیزی که می‌گیرند خودشان هزینه را پرداخت کنند؟!» آنقدر داوران غرغر کردند که سهرابی پیشنهاد جنجالی خود را اینطور تغییر داد: «تست کرونا دهید فاکتور هزینه‌اش را بیاورید تا فدراسیون هزینه‌اش را پرداخت کند.»
اما پیشنهاد دوم او هم خیلی با استقبال مواجه نشده و دوباره باعث سر و صدای زیادی شد. داوران در پاسخ سهرابی در گروه نوشتند: «خیلی پول داوری‌های لیگ را به موقع می‌دهید که این هزینه هم روی طلب‌های گذشته ما تلنبار شود. نه ما هرگز این کار را انجام نمی‌دهیم.»
بگو مگوهای گروه داوری نزدیک نیم ساعتی طول کشید و چون حرف داوران به حق بود سهرابی سرانجام تسلیم شد و حرف آخری که در گروه تایپ کرد این بود: «باشه. اشکالی ندارد با فدراسیون مطرح می‌کنیم تا فدراسیون این تست را از شما بگیرد.» در میان ولخرجی‌های فدراسیون و پول‌هایی که هزینه می‌شود سهم داوران تقریباً نزدیک به صفر است. حقوق دریافتی این صنف فوتبال در قبال قرارداد میلیاردی بازیکنان به قدری ناچیز است که گاهی اطرافیان داوران آنها را مجنون می‌خوانند. با اینکه لیگ برتر نوزده ساله شده و نزدیک دو دهه از عمر این لیگ می‌گذرد اما هنوز هیچ رئیسی نتوانسته حقوق داوران را تا حدی افزایش دهد که آنها بتوانند داوری را شغل اول خود قلمداد کرده و سراغ شغل‌های دیگر نروند. در حقیقت داوری شغل دوم تمامی داوران است و این قشر برای امرار معاش خود مجبور به این کار هستند. حتی زمانی که دچار آسیب دیدگی می‌شوند هزینه درمانی و بیمه آنها توسط فدراسیون پرداخت نمی‌شود و به نوعی آنها از جیب خرج می‌کنند.
آنچه در این میان باعث تأسف است اینکه در شرایط بحرانی لیگ و در حالی که تیم‌ها سعی می‌کنند با گرفتن تست کرونا از سلامت بازیکنان خود با اطلاع شوند، کمیته داوران خواسته‌ای از داوران دارد که صدای اعتراض آنها را بالا می‌برد. پرداخت هزینه تست توسط داوران از جمله خواسته‌هایی است که نشان می‌دهد چقدر تفاوت و تبعیض بین قاضی میدان و بازیکنان وجود دارد و حتی داوران از حق طبیعی‌شان سلب می‌شوند! نکته دیگری که در کنار بحث مهم تست کرونای داوران لیگ باید به آن پرداخت این است که سهرابی در همان شب پرهیاهو به داوران اینطور گفت: «به خاطر بیماری کرونا قبل از لیگ تست آمادگی جسمانی داوران شهرستانی با هیأت فوتبال‌ها است و تست داوران تهرانی و استان البرز با کمیته داوران است.»
نکته اینجا است که داوران تهران و البرز نزدیک سی نفر هستند و حضور یکجای آنها در کلاس و تست داوری قطعاً مشکل‌ساز می‌شود. همین نکته هم برای بار دوم در شب پرهیاهوی داوری سرو صدای زیادی به پا کرد که فعلاً در قبال آن کمیته داوران سیاست سکوت اختیار کرده و رأی قطعی خود را اعلام نکرد.
1984
