خبرگزاری فوتبالی- عضو هیئت رییسه سازمان لیگ گفت: باشگاهها از بلیتفروشی درآمد ندارند و حق پخش هم نمیگیرند، کمر تیمهای لیگ برتری زیر بار هزینهها شکسته است.
به گزارش فوتبالی، منصور قنبرزاده در گفتوگو با میزان، در ارتباط با آینده مسابقات فوتبال در کشور اظهار داشت: فوتبال به جامعه شور و نشاط میدهد، اما موضوع این است که برای ادامه مسابقات نیاز به همکاری همه است. دولت، صدا و سیما و فدراسیون پزشکی و ورزشی باید باشگاهها را در این شرایط از لحاظ مالی و امکانات یاری کنند.
وی در ادامه در خصوص پروتکلهایی که به باشگاهها ابلاغ شده است، تصریح کرد: وزارت بهداشت میگوید ما پروتکلها را با الگو برداری از بوندس لیگا آلمان به باشگاهها ابلاغ کردهایم، ولی مکر تیمهای لیگ یکی میتوانند پروتکلهای آلمان را رعایت کنند؟
عضو هیئت رییسه سازمان لیگ پیرامون اینکه آیا افزایش تعداد مبتلایان به کرونا در باشگاهها، تغییری در تصمیم این سازمان به وجود آورده است یا خیر، افزود: در حال حاضر تصمیم سازمان لیگ همان است که اعلام شده و تغییر برنامهای در هیئت رییسه مطرح نشده است. به هر حال در شرایط خاصی قرار داریم و همه باید از خودگذشتگی کنند مثلا صدا و سیما بخشی از درآمد تبلیغاتی که از پخش بازیهای فوتبال بدست میآورد را به باشگاهها بدهد.
قنبرزاده در مورد شرایط برای ادامه لیگ نوزدهم، گفت: نیاز است همه کمک کنند و نمیشود تمامی مسئولیتها را گردن سازمان لیگ انداخت. باشگاهها که به دلیل بدون تماشاگر بودن بازیها، درآمد بلیتفروشی ندارند و حق پخش هم نمیگیرند. الان که برای موضوع کرونا، هزینههای پزشکی سنگینی هم بر باشگاهها تحمیل شده، واقعیت این است که کمر تیمها زیر فشار این هزینهها شکسته است.
وی درباره نیاز باشگاهها به کمک نهادها و ارگانهای مختلف، اظهار داشت: باشگاهها به کمک نیاز دارند مثلا فدراسیون پزشکی که در همه این سالها حق بیمه و عضویت از باشگاهها دریافت کرده و خدمات خاصی در حالت عادی ارائه نداده، حالا که شرایط استثنایی است، باشگاهها را یاری کند. نمیشود که همه بخواهند بازیها برگزار شود و همه مسئولیتها را روی دوش باشگاهها بیندازند.
عضو هیئت رییسه سازمان لیگ در پایان در ارتباط با مقایسه فوتبال ایران با آلمان، خاطرنشان کرد: چند تیم لیگ برتری امکانات رعایت پروتکلهای بوندس لیگای آلمان را دارند؟ واقعیت این است که تعداد این تیمها بسیار کم است. باشگاهها از لحاظ مالی مشکلات زیادی دارند، هزینههای فراوانی را متحمل شدهاند، درآمد هم که ندارند، وقتی هم که اعتراض میکنند که همه محکومشان میکنند، چگونه باید در این شرایط فعالیت کنند؟
1984