پایگاه خبری فوتبالی – دوره ۲۷ ساله حضور فرگوسن در جمع شیاطین سرخ را میتوان به ۳ بخش تقسیم کرد.
به گزارش فوتبالی، سر الکس فرگوسن در ۲۷ سال حضورش در یونایتد معیارهای استمرار در مربیگری را تغییر داد و توانست افتخارات متعددی به دست آورد. دوران پر افتخار سرمربیگری او در یونایتد به ۳ بخش تقسیم میشود. ۹۲ تا ۹۴ که آغاز قهرمانیها بود، ۹۶ تا ۹۹ که بازیکنان کلاس ۹۲ به اوج رسیدند و سهگانه کسب کردند و در نهایت ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ که توانست برای آخرین بار به جام لیگ قهرمانان بوسه بزند. در تمام این دورهها ستارگان زیادی در یونایتد حضور داشتند، بازیهای مهمی انجام و تاکتیکهای مختلفی استفاده شد.
اولین دوره حضور فرگوسن با افت شدید منچستر همراه بود. آنها ۲۵ سال بود قهرمان نشده بودند و در سال ۹۲ هم قهرمانی را به لیدز واگذار کردند اما در فصل ۹۳-۹۲ و با درخشش کانتونا قهرمان شدند. منچستر در این دوران سیستم ۴۴۲ تیمش را به ۴۴۱۱ تغییر داد و کانتونا در پست شماره ۱۰ یک نابغه بود. ضدحملات یونایتد در این سال بینظیر بود. اشمایکل به سرعت توپ را به کانچلسکیس میداد تا او با صاحب توپ کردن لیشارپ و رایان گیگز بنای حمله را بگذارد و با رساندن توپ توسط مارک هیوز به کانتونا، منچستربه گل برسد. یونایتد در هر فرصتی سعی میکرد توپ را با ارسالهای متعدد به داخل محوطه برساند. بازی کلیدی یونایتد در این دوره برد ۳-۱ مقابل نوریچ در سال ۹۳ بود که پس از ۴ بازی بدون برد برای آنها به دست آمد و البته شکست چلسی گلن هادل در فینال جام حذفی هم با نمایش بینظیر شیاطین سرخ همراه بود.
منچستر نتوانست در سال ۹۵ قهرمان شود و فرگوسن تصمیم گرفت انرژی جدیدی به تیم تزریق کند. این مسئله به معنای ورود بازیکنانی بود که در این تیم رشد یافتند و به کلاس ۹۲ مشهور بودند. برادران نویل، بکهام، نیکی بات و اسکولز. قهرمانی لیگ در ۳ سال پیاپی و کسب سهگانه در سال ۹۹ گوشهای از افتخارات این دوره بود.
منچستر در این دوره بر مالکیت توپ تاکید داشت. مربی چند هافبک تخریبی را در میانه میدان (طبق اقتضای فوتبال آن دوران) قرار داد و بازیکنان با حضور در مثلثهای مرگباری که شکل میدادند بازی را در دست میگرفتند. ۴۴۲ یونایتد در آن دوران با حضور کین و اسکولز بینظیر بود. مهاجمان یونایتد، سولسشر، شرینگهام، داویت یورک و اندی کول هم در موفقیتها نقش به سزایی داشتند. دو بازی کلیدی یونایتد در این دوران برد ۳-۲ مقابل یوونتوس در لیگ قهرمانان و برد ۲-۱ مقابل آرسنال با گل بینظیر رایان گیگز در سال ۹۹ بود. منچستر آن سالها به هیچکس رحم نمیکرد.
بعد از ۴ سال عدم قهرمانی در لیگ برخی به ادامه موفقیت فرگوسن شک داشتند اما او کیروش را به کادرش اضافه کرد و با حضور توز، رونی و رونالدو توانست به روزهای اوج برگردد. خط دفاعی یونایتد با وجود فردیناند و ویدیچ تسخیر ناپذیر بود و گری نویل و اورا هم در کناره ها عالی بودند. ضدحملات منچستر، دهه ۹۰ را به خاطر هواداران این تیم میآورد و در میانه میدان هم کریم و اسکولز نبض بازی را در دست میگرفتند. سیستم منچستر به ۴۴۳ تغییر کرده بود و حتی آنها یک بار در بازی که ۲-۱ مقابل رم شکست خوردند با سیستم ۴۶۰ و بدون حضور مهاجم نوک بازی کردند. در آن دوران بازیکنان باهوش و کارگری چون پارک جی سونگ هم حضور دشتند که همه به وظایفشان به نحو احسن میپرداختند. بازی ماندگار و کلیدی آن سالها را می توان برد قرمزپوشان شهر منچستر را میتوان شکست بارسلونای رایکارد در نیمه نهایی لیگ قهرمانان در سال ۲۰۰۸ دانست که با گل فوقالعاده اسکولز همراه شد. فتح لیگ قهرمانان و البته اخراج رایکارد، ماحصل آن برد بود که در پی تساوی ۰-۰ در نیوکمپ به دست آمده بود.
فرگوسن در تمام سالهای مربیگریاش روزهای تلخ و شیرین زیادی داشته که قسمت شیرین آن بر دیگر قسمتها میچربد اما بخش سوم حضور او با نظر بیشتر هواداران یونایتد بهترین دوران منچستر زیر نظر او بوده است. او در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ هم به فینال لیگ قهرمانان رسید اما مقهور قدرت بارسلونای گواردیولا شد.
1101