پایگاه خبری فوتبالی- روز شنبه 30 فوریه 2020 اتفاقات عجیبی در بایرن مونیخ و هوفنهایم رخ داد که از جنبه های مختلف قابل تامل و بررسی است. در حالیکه بایرن مونیخ تا دقیقه 77 با نتیجه شش بر صفر در خانه هوفنهایم از حریف پیش بود نمایش یک پلاگارد و توهین های هواداران بایرن مونیخ به دتمار هوپ مالک باشگاه هوفنهایم بازی برای دقایقی متوقف شد و پس از بازگشت بازیکنان به زمین 13 دقیقه پایانی بازی به رد و بدل کردن توپ و پاسکاری بین بازیکنان دو تیم سپری شد.
موضوع اعتراض چه بود؟
موضوع اعتراض هواداران بایرن مونیخ در اختیار داشتن سهام عمده و حق رای اکثریت تیم هوفنهایم توسط یک شخص یعنی مالک آن باشگاه دتمارهوپ بود. بر اساس قانونی در بوندسلیگا که به قانون 1+50 معروف است برای اینکه تیمی مجاز باشد در لیگ شرکت کند باید اکثریت سهام یا همان 1+50 درصد سهام وحق رای در اختیار باشگاه و در حقیقت طرفداران تیم باشد. از قدیم تیمهای آلمانی موسسات غیر انتفاعی بوده و توسط اعضاء اداره شده و تا سال 1998 هر نوع ماکیت خصوصی ممنوع بود. قانون 1+50 در همان سال معرفی شد و به دلیل همین قانون است که بدهیها و دستمزدها تحت کنترل بوده و قیمت بلیط در مقایسه با سایر لیگهای اروپایی در سطح پایین تری قراردارد. توجیه اینکه چرا سرمایه گذاران خصوصی نمی توانند بیشتر از 49 درصد سهام را در اختیار داشته باشند از دیدگاه آلمانی ها این است که اولویت اصلی سرمایه گذار خصوصی کسب سود است و این سود را از کجا به دست خواهد آورد؟ از تماشاگران.
باشگاههای بایر لورکوزن و ولفسبورک به دلیل اینکه سرمایه گذارن آنها بیشتر از بیست سال قبل از تصویب این قانون سهامدار این باشگاه ها بوده اند دو استثناء این قانون از روز اول بوده اند. دیگر استثناء این قانون در سال 2009 اتفاق افتاد.( سالی که یک گروه در آلمان از جمله مدیر عامل وقت باشگاه هانوفر طرحی ارائه دادند که این قانون را لغو کنند اما 32 باشگاه از 35 باشگاه حرفه ای به آن رای منفی دادند.) در این سال نوشابه انرژی زای رد بول مالکیت تیم شهر مارکرانشتد یعنی لایپزیک را به دست آورد و با حمایت هواداران و مدیران بایرن مونیخ این تیم هم از این قانون مستثنی شد.
استثناء بعدی در دسامبر سال 2014 اتفاق افتاد که به دتمار هوپ میلیاردر صنعت نرم افزار به دلیل دو دهه حمایت مالی قابل توجه او از تیمهای حرفه ای و آماتور باشگاه هوفنهایم این اجازه داده شد که سهام کنترلی و حق رای اکثریت این باشگاه را در اختیار داشته باشد. و آخرین مورد هم باشگاه هانوفر است که در سال 2017 به دلیل رسیدن به مرز دو دهه حمایت مالی توسط اولین مدیر عامل منصوب این باشگاه در سال 1197 این مجوز را دریافت کرده است. اخیرا به دلیل تزریق میلیونها دلار توسط مالکان خارجی و لزوم رقابتی ماندن در قاره اروپا باشگاه های دیگری خواهان استثناء از این قانون شده اند.
رشد نیازمند سرمایه گذاری است
اگر چه فوتبال برای هوارداران و متعلق به آنهاست اما ( مانند هر صنعت دیگری ) برای رشد و توسعه نیازمند منابع مالی است. مدیر عامل بورسیا دورتموند در سال 2016 (Hans-Joachim Watzke) می گوید: تماشاگران آلمانی همواره ارتباط نزدیکی باشگاه داشته اند و اگر احساس کنند که به آنها به عنوان مشتری نگریسته میشود نه هوادار، مشکل خواهیم داشت. ولی به نظر میرسد این دیدگاه در حال تغییر است. اگر تماشاگران نتوانند منابع مالی مورد نیاز را برای رشد و توسعه باشگاه مهیا کنند روند رو به رشد باشگاه متوقف شده و در بلند مدت خود هواداران از این موضوع متضرر شده و با افت کیفیت تیم دچار یاس و نامیدی خواهند شد.
شاید یکی از دلایلی که تیمهای آلمانی در سالهای اخیر نمایش دلچسب و قابل توجهی در لیگ قهرمانان اروپا نداشته اند همین موضوع باشد.( از سال 2000 تاکنون تنها دو بار تیم بایرن مونیخ به فینال لیگ قهرمانان راه یافته در حالیکه طی همین دوره تیمهای اسپانیایی 9 بار در این مرحله حضور اشته اند). پس شکی نیست که اعتراض هوادارن به حضور سرمایه گذار خصوصی دلیل منطقی ندارد و نمونه های موفق آن را میتوان در چلسی با ظهور آبراموویچ ، حضور شیخ منصور (منصور بن زاید آل نهیان) در منچستر سیتی در سال 2008 و خرید باشگاه پاریسن ژرمن توسط سازمان سرمایه‌گذاری قطر و مدیریت ناصر الخلیفی در سال ۲۰۱۱ مشاهده نمود. پس اگر هوادران تمایل دارند که سهام اکثریت و حق کنترل باشگاه را در اختیار داشته باشند باید منابع مالی آن را تامین کنند در غیر اینصورت مالکیت و مدیریت باشگاه را واگذار نموده و در ازای پرداخت پول بلیط یا حق پخش تلوزیونی تنها از تماشای بازی لذت ببرند.
مصلحت هواداران و باشگاه از هم جدا نیست
در این بازی در حالیکه بایرن مونیخ تا دقیقه 77 با نتیجه شش بر صفر در خانه هوفنهایم از حریف پیش بود اعتراضات ( بی ملاحظگی) هواداران نزدیک بود به نیمه تمام ماندن بازی و عواقب نامعلوم آن برای بایر مونیخ منجر شود. هر چه مربی و مدیران بایر مونیخ از جمله کارل هاینز رومنیگه و حسن صالح حمیدزیچ به سمت تماشاگران رفته و از آنها خواستند به اعتراضات خاتمه دهند ( و حتی حسن صالح حمیدزیچ بارها با انگشتان خود عدد شش را به هواداران نشان داد و درخواست نمود حالا که با شش گل اختلاف جلو هستیم دست از اعتراض بردارید) هواردان متعصب کماکان بر طبل خود میکوبیدند و اوضاع را به سمتی پیش میبردند که بیشتر و پیشتر از همه تیم خودشان از آن شرایط متضرر میشد. کاری که نمونه وطنی آن را در بازی سپاهان و پرسپولیس دیدیم. فرقی نمیکند آلمان باشد یا ایران عده ای هوادار متعصب مصالح تیم و باشگاه خودشان را فدای تعصب بی اصول خودشان میکنند.
انسانیت همه جا هست
و اما پایان ماجرا خوش بود. در پایان بازی مدیران ، کادر فنی و بازیکنان بایرن مونیخ به سمت دتمار هوپ رفته و ضمن عذرخواهی بابت رفتار هواداران از مالک باشگاه هوفنهایم دلجویی کردند. رومنیگه درباره اتفاقی که رخ داد ضمن ابراز تأسف عمیق و تأکید بر لزوم در نظر گرفته شدن مجازات‌هایی سنگین برای هواداران اهانت‌کننده، گفت: اینکه بازیکنان پس از برگشتن به زمین فقط توپ را بین خودشان پاسکاری کنند، ایده خود آنها بود و با مشورت داور صورت گرفت. به‌عنوان یکی از اعضای باشگاه بایرن مونیخ، باید بگویم که از این هرج‌و‌مرج شدیداً شرمنده‌ام. فکر می‌کنم وقتش شده است که بوندسلیگا و اتحادیه فوتبال آلمان و دیگر نهاد‌ها مربوط تصمیمی مشترک علیه این هواداران آشوبگر اتخاذ کنند. دیتمار هوپ واقعاً انسان باشرفی است. او واقعاً ناراحت شده بود و حقم هم داشت. به او گفتم که فقط می‌توانم عذرخواهی کنم، اما مطمئنم اتفاقی که امروز رخ داد، زمینه‌ساز یک تغییر در طرز تفکر مردم آلمان خواهد شد.
مدیراجرایی باشگاه بایرن مونیخ افزود: اگر خود من امروز چنین چیزی را تجربه می‌کردم قطعاً شوکه می‌شدم و دیگر از فوتبال لذت نمی‌بردم. چنین تماشاگرانی هیچ جایی در استادیوم‌های فوتبال ندارند. مطلقاً هیچ جایی ندارند. برای اتفاقی که در جایگاه هواداران ما رخ داد هیچ بهانه‌ای نمی‌توان آورد. آنها چهره زشتی برای بایرن مونیخ ترسیم کردند. ما از همه چیز فیلم گرفته‌ایم و با تمام توان و اختیاراتی که داریم، آنهایی که در این بازی بایرن مونیخ را بی‌‌آبرو کردند، مجازات خواهیم کرد. به نظرم اینکه بازیکنان تصمیم گرفتند به این شیوه بازی را به پایان برسانند، تصمیم خوبی بود. این درس خوبی برای هوادران بایرن مونیخ شد.
این رفتار انسانی و حرفه ای میتواند الگوی بسیار خوبی برای مدیران باشگاه های فرهنگی !!!!- ورزشی وطنی باشد که اشتباهات خود و هوادارنشان را بپذیرند و در صدد اصلاح آن برآیند.
یادداشت از مجتبی فریدونی عضو هیات مدیره باشگاه ذوب‌آهن
بایرن مونیخ 