پایگاه خبری فوتبالی- برای ما عشق فوتبالی‌ها، انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال مهم است. برای ما اهمیت دارد رئیس فدراسیون فوتبال چه کسی خواهد شد، چه ایده‌ای برای فردا دارد، چه سطحی از دیپلماسی می‌داند (اصلاً می‌داند؟!)، چه برنامه‌ای برای اقتصاد و مدیریت دارد و استراتژی‌هایش برای باشگاه‌ها، درآمدزایی، کرسی‌های بین‌المللی و تأثیرگذاری در فوتبال منطقه، آسیا و حتی دنیا چیست؟
به گزارش فوتبالی، باید عاقلی بیاید و حقیقت‌ها را به مردان تعیین کننده پشت پرده ورزش ایران گوشزد کند. همان‌ها که تصور می‌کنند تصمیم‌شان به نفع فوتبال خواهد بود و این روزها توصیه اکید به دیگران دارند که صلاح فوتبال «فلانی» است. مجمع را نمی‌شناسند، بافت سنتی مجمع فدراسیون فوتبال را نمی‌شناسند و برای فوتبال نسخه می‌پیچند.
تمام مشکلات فوتبال نشان می‌دهد که ما برنامه‌ریزی نداریم و تا زمانی که مشکل برنامه‌ریزی حل نشود، مشکل فوتبال حل نخواهد شد. مدیران ما درگیر امروزند، آنها فقط امروز را می‌بینند نه 10 سال دیگر را و هیچ مقامی هم از مدیر نمی‌خواهد که برنامه 10 ساله بیاورد. همه دوست دارند که تیم امروز به جام جهانی برود و بگویند ما این کار را کردیم. کاری ندارند که چه بلایی سر فوتبال ما می‌آید.
ما قبلاً در جام جهانی بوده‌ایم، آیا به این معنی است که ما به عرش فوتبال رسیده‌ایم و یا ایتالیا که نتوانست به جام جهانی راه یابد، در قعر فوتبال دنیاست؟ پرسش مهم این است: فوتبال ایران باز هم می‌خواهد فضای ریاست علی کفاشیان و مهدی تاج را تجربه کند؟
فضایی همراه با استعفا و بیماری ناگهانی. اتمسفری مه‌آلود از عملکرد و نتایج مبهم. یک هفته تا پایان نام نویسی برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال باقی مانده است و خبری از اراده‌ای برای اجماع ملی وجود ندارد. فوتبال بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به اجماع دارد و دیگر حاضر به پذیرش «دستور» نیست. فوتبال دیگر توان هزینه ندارد. سال‌هاست مدیری برای این جایگاه و شبیه آن نتراشیدیم و پرورش ندادیم؛ بیاییم از درِ احترام وارد شویم و مدیرانی را بخوانیم که قدمی برای فوتبال بردارند. جام جهانی پیش‌روست و تکلیف تیم ملی مشخص نیست، خبر بدتر این است که با از دست دادن جام جهانی، جام ملت‌های آسیا را از دست خواهیم داد.
آدم‌های تکراری، آدم‌های پا به سن گذاشته، آدم‌های تجربه پس داده، آدم‌های غیرشفاف، آدم‌های پشت پرده، آدم‌های دور از ارتباطات فوتبال و دنیای فوتبال دیگر توان پاسخ دادن به نیازها را ندارند. همه جای دنیا با آنها در اجرا خداحافظی می‌کنند و از آنها در مقام مشاور استفاده می‌کنند. اینجا اما برعکس است؛ لابی می‌کنند تا رئیس شوند یا رئیس‌شان کنند. فوتبال ایران شرایط بغرنجی دارد که از دور جذاب است؛ دنبال رئیس چندماهه نباشید.
یادداشت از علی عالی/ سردبیر روزنامه ایران ورزشی
7413
