پایگاه خبری فوتبالی- در روزهایی که فوتبال ایران، با خبرهای پشت سر هم بد دست و پنجه نرم می کند، قرار است که 25 اسفند امسال و چند روز قبل از آغاز سال 99، انتخابات فدراسیون فوتبال برگزار شود.
به گزارش فوتبالی، شاید کمتر کسی بداند که حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال و کاندید شدن برای ریاست این فدراسیون، پروسه بسیار سختی است. این اتفاق باعث شده که در روزهای گذشته نامهای مهمی برای انتخابات فدراسیون فوتبال مطرح شود. نامهایی که البته بسیاری از آنها کارنامه شان مشخص بوده و بسیاری هم سن و سال بالایی دارند. قصد اشاره به نامها را نداریم چرا که این انتخابات مثل انتخابات گذشته نیست و هر کس نمی تواند به راحتی در آن ثبت نام کند.
ماجرای 10 فرم و 10 امضا
در واقع هر کسی که می‌خواهد نامزد ریاست فدراسیون فوتبال باشد، باید 10 فرم معرفی‌نامه از اعضای مجمع بگیرد. با توجه به این که مجمع فدراسیون معمولا بین 70 تا 75 نفر است، در بهترین حالت رقابت برای ریاست بین هفت نامزد خواهد بود. البته اگر بتوانند این هفت نامزد از اعضای مجمع 10 امضا را بگیرند. این کار به این سادگی نیست که هر کس بتواند راحت فرم بگیرد و 10 فرمش را پر کند. در دوره قبل اتفاق عجیبی افتاد و یکی از کاندیداها توانسته بود امضای بیش از اعضای مجمع را بگیرد. در انتخابات گذشته شهاب الدین عزیزی خادم توانسته بود نزدیک به 40 امضا بگیرد و برای همین دیگر کاندیداها نتوانسته بودند امضاهایشان را به عدد 10 برسانند. این در حالی بود که علی کفاشیان، رئیس وقت فدراسیون فوتبال از این اتفاق شاکی شده بود و حتی با تماس با عزیزی خادم برای چند کاندیدا، خواسته بود که امضا بگیرد. در هر حال به دلیل ماجراهای اختلاف شدید گودرزی وزیر وقت و عزیزی خادم و همچنین مسایلی که در کمیته سه نفره تعیین صلاحیت فدراسیون فوتبال با حضور علی کفاشیان، علیرضا اسدی دبیرکل وقت و نماینده وزارت ورزش و جوانان وقت پیش آمد، عزیزی خادم رد صلاحیت شد. همانطور که قبلا هم اشاره کردیم عزیزی خادم با وعده تاج برای دبیرکلی، سبد آرایش را به او داد اما در نهایت این اسدی و بعد محمدرضا ساکت بود که دبیرکل فدراسیون فوتبال شد. در هر حال با توجه به اخبار و برخی گمانه زنی ها، احتمال شرکت عزیزی خادم در انتخابات پیش رو زیاد است و با توجه به روابط خوب او با حیدر بهاروند رئیس کنونی فدراسیون فوتبال که می خواهد انتخابات را برگزار کند احتمال اینکه امضاها راحت داده نشود، زیاد است. حیدر بهاروند به دلیل اینکه ارتباط تنگاتنگی با اعضای مجمع و به خصوص، روسای هیات ها و مدیران باشگاهها دارد، تعیین کننده ویژه این انتخابات است. او چهار سال رئیس سازمان لیگ بوده و حالا مدیران فوتبال در لیگ های برتر و یک و دو، مطمئنا نظر او را برای انتخابات فدراسیون فوتبال در نظر می گیرد. به همین دلیل است که حضور برخی نام های بزرگ و کارنامه پس داده هم نمی تواند ملاک رای آوردن آنها باشد و شاید بسیاری از آنها نتوانند 10 امضایشان را از مجمع فدراسیون فوتبال بگیرند و وارد جریان انتخابات شوند.
بازنشستگی، مانع بزرگ بسیاری از نامها
جدا از ماجراهایی که ذکر شد، به نظر می‌رسد این بار بازنشستگان هیچ شانسی برای ثبت نام در انتخابات فدراسیون فوتبال نخواهند داشت و با سختگیری‌هایی که اعمال خواهد شد، راههای دور زدن قانون از بین خواهد رفت. دیگر نه اینفانتینویی در کار است و نه فشار شیخ سلمان در ای اف سی. حتی خود بهاروند هم اگر نتواند مجوز بگیرد، شاید برای ریاست ثبت نام نکند و به همان نایب رئیسی و ریاست سازمان لیگ رضایت دهد. جایی که در آن جا هم افتاده است. از این حیث نقش آفرینی او مهم خواهد بود. کمیته سه نفره ای که تشکیل خواهد شد هم مهم است. این کمیته فعلا بهاروند و شکوری اش مشخص است و باید دید از طرف وزارت ورزش چه کسی در کمیته تعیین صلاحیت حاضر می شود. بسیاری از نامهایی که در گزارش های این روزها مطرح شده اند، بازنشسته هستند. نهادهای نظارتی و مجلس هم به شدت مراقب و پیگیر هستند تا هیچ بازنشسته ای به انتخابات نزدیک نشود.
لزوم تغییرات بنیادین در فدراسیون فوتبال
این وسط سوال خیلی از هواداران فوتبال ایران، این است که کدام یک از افرادی که نامشان برای حضور در انتخابات مطرح شده، شایستگی ریاست فدراسیون را دارند؟ حتما این جمله را بارها شنیده‌اید که ای کاش امکان واردات مدیر هم به فوتبال و ورزش ایران وجود داشت تا شاید از طریق مدیران خارجی، تا حدودی جلوی بحرانهای مدیریتی در فوتبال ایران گرفته شود. البته که چنین امکانی وجود ندارد اما هستند ایرانی هایی که در داخل و خارج از کشور که در امور مربوط به فوتبال متخصص باشند. آنها یا خانه نشین شده اند، یا بایکوت هستند و یا اینکه از ایران رفته اند. فدراسیون فوتبال با بحرانهای زیادی دست و پنجه نرم می کند. این روزها حتما شنیده اید که می گویند فدراسیون فوتبال یک زمین سوخته است که آباد کردنش به این راحتی ها نیست. مشکلات و دعواهای حقوقی ویلموتس و خسارت 110 میلیارد تومانی به فوتبال ایران،بحث های بین الملل و میزبانی های از دست رفته یا خطر از دست دادن آنها، حذف تیم ملی امید و ناکامی یک نسل از فوتبال ایران، مشکلات فوتبال پایه و تیم های ملی نوجوانان و جوانان که باید برای شرکت در رقابتهای قهرمانی آسیا به خوبی آماده شوند، سر و سامان دادن به وضعیت فوتبال ساحلی و فوتسال برای ادامه قدرت نمایی در فوتبال ساحلی و فوتسال آسیا و جهان، بحث درآمدزایی از فوتبال ملی و باشگاهی برای فدراسیون فوتبال و باشگاههای لیگ برتری که در حال حاضر در بحران مالی به سر می برند، پرونده های باز ایران در فیفا و همچنین بازنگری در اساسنامه فدراسیون فوتبال و بسیاری موارد دیگر، کار رئیس بعدی فدراسیون فوتبال را آنقدر سخت کرده است که کمتر کسی جرات می کند وارد انتخابات شود. در حال حاضر این بحث وجود دارد که مشکلات به وجود آمده برای فوتبال ایران در حوزه بین الملل ناشی از نبود مدیر متخصص در فدراسیون است و به همین دلیل، خواسته طرفداران فوتبال، حضور مدیری مدرن و به روز در راس فدراسیون فوتبال است. مدیری که اگر جوان هم باشد و با انگیزه بیشتر می تواند کمک کند. مدیری که از دید فوتبالی‌ها مقبولیت و محبوبیت لازم برای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون را داشته باشد و با خودش افکار جدیدی بیاورد که به درد فوتبال ایران بخورد. فدراسیون فوتبال در همه بخش ها نیاز به پوست اندازی دارد. خطر عدم صعود تیم ملی به جام جهانی 2022 قطر، هم فوتبال ایران را تهدید می کند. در حالیکه تیم ملی می توانست با یک انتخاب درست بعد از دوران طولانی مدت کارلوس کی روش، مدعی شماره یک صعود از این گروه نسبتا ساده باشد، اما حالا کارش گره خورده است. وضعیت طوری است که مدیران فدراسیون فوتبال نمی دانند سرمربی خارجی برای تیم ملی انتخاب کنند یا بین دایی و قلعه نویی و هاشمیان، تیم ملی را موقتا به یک سرمربی ایرانی بدهند. انتخابات 25 اسفند 98 مهم ترین روز فوتبال ایران در سال 98 خواهد بود. روزی که مجمع باید با آگاهی از شرایط، بهترین کاندیدا را انتخاب کند. کاندیدایی که بتواند فوتبال ملی و باشگاهی را از این پیچ سخت سالم بگذارند.
4344
