پایگاه خبری فوتبالی- سرمربی اسبق تیم ملی ایران گفت: با جعفر کاشانی هم محله‌ای بودم؛ باهم بزرگ شدیم و به تیم ملی رسیدیم.
وی در ادامه افزود: محله چهارصد دستگاه محله‌ای بود که همه کارمندان دولتی در آنجا حضور داشتند. جعفر، خانواده اصیلی داشت. پدرش بزرگ مسجد چهارصد دستگاه بود و برادر بزرگش نیز انسان وارسته‌ای بود. فوتبال، ما را بهم نزدیک کرد و رفیق شدیم. باهم رشد کردیم و به تیم ملی رسیدیم.
سرمربی اسبق تیم ملی ایران همچنین بیان داشت: جعفر ابتدا دروازه‌بان بود. او در تیم چهارصد دستگاه بازی می‌کرد. در ادامه وقتی به شاهین رفت جلو آمد و مدافع شد. دوران فوق العاده‌ای را باهم گذراندیم. او یکی از بهترین مدافعان و باشخصیت‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ تیم ملی بود. از اتفاقی که رخ داده شوک زده هستم و خودم هم حال خوشی ندارم. ما خاطرات زیادی باهم داشتیم. از بچگی تا بزرگسالی. سفرهای زیادی رفتیم که نمی‌توانم از بین آنها یکی را انتخاب کنم.
حبیبی در پایان گفت: جعفر انسان آرامی بود و اصلا بازیگوش نبود. همانطور که گفتم او از خانواده اصیلی می‌آمد. محله ما هم فوتبالیست‌های بزرگی داشت. به جز جعفر، فریبرز اسماعیلی، مهدی لواسانی، اصغر شرفی و ... از همان محله به تیم ملی رسیدند. متاسفم که او را از دست دادیم. امیدوارم که روحش در آرامش باشد.
7655
