وبسایت رسمی فوتبالی - تا بیست و چهار ساعت دیگر دربی نودم برگزار خواهد شد. این دربی نیز همچون هشتاد و نه دربی قبلی تمام خواهد شد و دربی های دیگر در راهند.
به گزارش فوتبالی، دربی هست و توپ و زمین فوتبال و هزار اتفاق. فوتبال هر چقدر هم که به علم تبدیل شده باشد باز زاییده اتفاق است و حوادث. در فوتبال است که تیم ضعیف امکان بردن تیم قویتر از خود را دارد. هیچ ورزشی به اندازه فوتبال پیش بینی ناپذیر نیست. زیبایی غیرقابل انکار فوتبال در قیاس با ورزش‌های دیگر هم در همین است که محصور علم نمی‌شود و نبوغ را محدود نمی‌کند.
چنین ورزش زیبایی که بیش از هر ورزش دیگری با فرهنگ و تاریخ و حتی غریزه انسانی عجین شده، باید محل و فرصتی برای لذت بردن باشد. دربی‌ها به عنوان گل سرسبد بازی‌های باشگاهی، این مجال را می‌دهند که بیشترین هیجان و استرس را در زمینه یک زندگی روزمره فاقد هیجان تجربه کرد.
اصلا ویژه کردن برخی بازی‌ها نسبت به بازی‌های دیگر مگر برای این نیست که لحظاتی خاص‌تر به خودمان هدیه دهیم؟ مگر نمی‌شود کاری کرد که هر سال ده دربی برگزار شود اما در آن صورت دربی‌ها از ذات ویژه خود جدا نمی‌شود. پس باید لذت برد از دربی‌ها نه آنکه تبدیل به وسیله ای برای عذاب و استرس و فشارهای عصبی بعد از آن شود. باید یاد گرفت که وقتی دربی تمام شد دیگر تمام شده است. تا قبل از آن می توان انتظارش را کشید، در موردش حرف زد و کری خواند. اما وقتی سوت پایان زده شد، نباید با آن تا دربی دیگر زندگی کرد. نباید به خاطر باختن روز و شب خود را سیاه کرد و به خاطر بردن سر به آسمان سایید و مغرور شد. چرا که باز هم دربی در راه است و هیچ دربی، دربی آخر نیست.
در ایران، دربی قرمز و آبی در فوتبال ایران بیش از اندازه مهم شده است. در همه جای دنیا ارزش بردن دربی از بردن لیگ کمتر است اما در ایران برعکس است. با این حال وقتی قهرمان شدن در لیگ ایران با ظهور رقبای سرسخت برای سرخابی‌ها سال به سال سخت‌تر شد، دیگر بردن دربی بدون قهرمانی شیرینی ماندگاری در کام هواداران تیم‌ها نداشت. فوتبال در یک رقیب و در یک بازی خلاصه نمی شود. فوتبال یعنی یک فصل. فصلی شبیه زندگی. با بردن و باختن. با توان بلند شدن پس از شکست و مغرور نشدن پس از پیروزی. اگر یاد بگیریم که فوتبال نه در یک بازی که در یک فصل خلاصه می‌شود شاید بتوان از روزمره اندیشیدن خاص ایرانی‌ها فاصله گرفته و به جامعه‌ای بلندمدت تبدیل شویم. شاید هم وقتی پی بردیم که بردن لیگ مهمتر از بردن دربی است بتوانیم دیگر انگ جامعه کوتاه‌مدت را از پیشانی خود پاک کنیم.
دربی همه زندگی نیست. دربی یک بازی است. از آن لذت ببریم.
یادداشت: حجت شفیعی
1984
