وبسایت رسمی فوتبالی - این اسامی را یک بار دیگر مرور کنید: رشید مظاهرى، محمدحسین مرادمند، سیاوش یزدانى، دانیال اسماعیلىفر، سعید آقایى، رضا اسدى، امیرحسین کریمى، مهرداد محمدى، محمد کریمى، آرش رضاوند، شهریار مقانلو، مهدی امینی، احمد گوهری، احمد عبدالله زاده، مجید علیاری، محمد نادری، مهدی شیری، محمد انصاری، سعید واسعی، محمد حسین مرادمند، علی کریمی، محمد محبی و پیمان رنجبری. بازیکنانی که دیروز برای تیم ملی ایران بازی کردند.
به گزارش فوتبالی، بازی دیروز با تیم امید به تعداد بازیهای ملی این بازیکنان اضافه نمیکند اما هر چه باشد عنوان ملیپوش را به ابتدای اسم این بازیکنان اضافه خواهد کرد. آن هم در میانه فصل نقل و انتقالات که این عنوان زیاد به کار بازیکنان میآید تا قراردادهای چربتری با باشگاهها ببندند.
سادهانگاری است اگر تصور کنیم که این لیست عجیب را مارک ویلموتس خود به شخصه و با نظر خود انتخاب کرده است. هرچند مسئولیت انتخاب این لیست به عهده ویلموتس است اما او آن را انتخاب نکرده است. او مگر چند بازی باشگاهی لیگ ایران را دیده تا به چنین انتخابهایی رسیده است؟ توجیه کسانی که این لیست را در این برهه زمانی به عنوان لیست بازیکنان آیندهدار تیم ملی به ویلموتس دادهاند، شناخت استعدادهای فوتبال ایران از سوی ویلموتس است. اما مگر نمیتوان این لیست را با چندین اسم دیگر هم پر کرد؟ ملاک انتخاب این بازیکنان چه بوده و تکلیف آن نامهایی که خود را کمتر از برخی از بازیکنان این لیست را نمیدانند چه میشود؟
تدارک دیدن چنین لیستی از بازیکنان آن هم در بحبوحهی نقل و انتقالات میتواند اذهان بدبین را به سواستفادههای صورت گرفته در گنجاندن نام چند بازیکن در این لیست معطوف کند. اگر قرار به تدارک دیدن چنین لیستی از بازیکنان جوان و آیندهدار بود میبایست این کار به خود ویلموتس سپرده میشد آن هم در زمانی که این مربی فرصت کافی برای انتخاب بازیکنان را پیدا میکرد. ضمن اینکه دوران دعوت از صد بازیکن به تیم ملی نیز به سر آمده. در دو سه دهه قبل که تیم ملی ایران تنها در زمانهای قبل از مسابقات رسمی فرصت حضور در اردوها را پیدا میکرد مربیان تیم ملی به یکباره صد بازیکن از کل ایران را به تمرینات تیم ملی فرا میخواندند و در نهایت به لیستی ۲۰ نفره میرسیدند. اما در حالی که فرصت استفاده از فیفادی ها در طول سال وجود دارد، جور کردن لیستی از بازیکنان که خود هم تصور حضور در تیم ملی را در برهه کنونی نداشتند، به دامن زدن تصوراتی راجع به اعمال نفوذ در تهیه این لیست و بالا رفتن قیمت برخی بازیکنان در فصل نقل و انتقالات منجر میشود.
در هر صورت ویلموتس بازیکنان جدید خود را چند روزی زیر نظر داشت تا شناخت بهتری از سرمایههای در اختیارش داشته باشد. اما سرمایه او لیگ برتری است که چندی دیگر آغاز میشود و او می تواند برخلاف سلف خود، از بین انبوهی بازیکن با استعداد، آنهایی که خود میپسندد را انتخاب کند و نیازی هم به اینکه دیگران لیست مدعوینش را تهیه کنند نخواهد داشت. سرمایهای که کیروش چندان به آن اعتنا نداشت اما ویلموتس میخواهد نشان دهد که به آن نگاه ویژه دارد؛ سرمایهای به نام لیگ برتر. در این صورت لیگ داغتری نسبت به همیشه خواهیم داشت، با بازیکنانی با انگیزه که میدانند هنر و تلاششان از سوی ویلموتس دیده خواهد شد.
گزارش از حجت شفیعی
1984