سایت رسمی فوتبالی- دیگو پابلو سیمئونه سرمربی آرژانتینی اتلتیکومادرید در گفتگو با فاکس سپورتس به مرور روزهای حضورش در تیم ملی کشورش پرداخته و خاطرات خوب و بدی که با آلبی سلسته پشت سرگذاشته را بررسی کرده است.
به گزارش فوتبالی، او در مورد توانایی اش برای لیدری تیم و تجربه حضورش دردنیای مربیگری هم صحبت کرده.
سیمئونه در مورد دوران حضورش درتیم ملی آرژانتین و دیگو مارادونا گفته:« وقتی مارادونا در میانه های جام جهانی اردوی تیم را ترک کرد، همه ما واقعا حسرت خوردیم؛ چون شرایط تیم ملی واقعا خوب بود و اطمینان داشتیم که می توانیم موفق باشیم. تصور داشتن مارادونا باعث شده بود که شرایط تیم را بهتر ببینیم. چون می دانستیم که کارت مهمی در دست داریم و همه ما پتانسیل بیشتری برای بازی کردن در خودمان می دیدیم. من این شانس را داشتم که با دیگو همبازی شوم و نمی دانید که وقتی حرکت می کرد و شرایطش بد بود چه حرفهایی به من می زد. »
سیمئونه ادامه داد:« در آن زمان ما برای آنکه ببینیم که اوضاع بازی برایمان چطور پیش می رود، متوقف نمی شدیم. بهترین کاری که می توانی در زمین چمن انجام دهی این است که متوقف نشوی. باید به جلو بروی، پیشروی کنی . وقتی بایستی تا به یکدیگر نگاه کنید، سخت است که بتوان حرکت را ادامه داد. نباید ایستاد. و وقتی هم یک موج منفی و بد می آید، باید آن را تحمل کرد.»
سیمئونه در ادامه این گفتگو خوشبینی اش را درمورد شرایط تیم ملی آرژانتین ابراز کرد و دوره کنونی را با دوره حضورش درتیم ملی کشورش مقایسه کرد و گفت:« بعد از قهرمانی در کوپا آمه ریکای 93، به نظر می رسید که کار خیلی ساده است ولی واقعیت این نبود. قهرمانی در کوپا آمه ریکا ساده و طبیعی نبود و برایمان خیلی سخت تمام می شد. قبل از سال 1991، مدتها بود که ما قهرمان کوپا آمه ریکا نشده بودیم. امیدوارم که حالا هم این اتفاق بیفتد و جو کمی آرام شود.»
سرمربی آرژانتینی اتلتیکو در مورد قدرت و توان بالایش در لیدری و اینکه چگونه به جایگاه فعلی اش رسیده ادامه داد:« ما یاد گرفتیم که حرف بزرگترها و الگوهایمان را گوش کنیم؛ آنها شیوه های متفاوتی را به ما نشان می دادند و ما در مسیر آنها حرکت می کردیم. الان به عنوان سرمربی تیم، می دانم که شخصیت افراد رشد می کند. الان گودین اتلتیکو را ترک کرده و ما سائول و برادران خیمنس را پرورش داده ایم تا لیدرهای تیم باشند. آنها وظیفه صحبت کردن برای بازیکنان جوان تیم را برعهده دارند. باید لیدرهایی در ابعاد مختلف در رختکن تیم داشت؛ نه فقط برای رهبری و هدایت تیم، بلکه لیدری از نظر فوتبالی و لیدری که سکوت را به بازیکنان بیاموزد. سخت ترین کار این است که بتوانی تعادل احساسی را در بین بازیکنانی که در رختکن تیم هستند برقرار کرد.»
او ادامه داد:« هدف این نیست که همه با هم دوست باشند ویا چندین لیدر درتیم داشته باشیم، هدف برد و قهرمانی است.»
6363
