وبسایت رسمی فوتبالی - چه کسی جرأتش را دارد؟ جرأت نشستن بر صندلی برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس.
به گزارش فوتبالی، برانکو ایوانکوویچ در میان غافلگیری هواداران پرسپولیس از این تیم جدا شده و اگرچه خبر حضورش در الاهلی به صورت رسمی تایید نشده اما ظاهرا باید کار او را با باشگاه عربستانی تمام شده دانست.
هر چند خبر غافلگیرکننده جدایی برانکو هنوز هواداران پرسپولیس را در شوک فرو برده اما دیر یا زود بحث جانشینی او به نقل اول محافل هواداران پرسپولیس تبدیل می‌شود. پرسپولیس با برانکو چهار فصل رویایی را سپری کرد و در نهایت این مربی با هت‌تریک در قهرمانی تیمش را ترک کرد. حالا شرایط برای جانشین برانکو، شبیه شرایطی است که جانشین یوپ هاینکس در بایرن مونیخ یا جانشین پپ گواردیولا در بارسلونا داشت. وقتی قرار است جانشین مربی موفقی باشی که سه بار تیمش را قهرمان لیگ کرده هر نتیجه‌ای غیر از تکرار قهرمانی یک ناکامی محسوب می‌شود. چه بسا اگر پروسه کناره گیری برانکو از پرسپولیس در ابتدای فصل پیش رخ می‌داد، جانشین او با بهانه محرومیت این باشگاه از نقل و انتقال بازیکن و همچنین از دست دادن چند بازیکن کلیدی می‌توانست برای خود زمان بخرد و ناکامی در تکرار قهرمانی را توجیه کند. اما جانشین برانکو برای فصل جدید احتمالا تیمی کامل که ستاره های چند فصل اخیرش را هم به خدمت دارد در اختیار می‌گیرد و دیگر بهانه‌ای از این دست برای توجیه ناکامی نخواهد داشت.
هنوز باشگاه پرسپولیس از شوک خبر جدایی برانکو بیرون نیامده تا بتواند برای جانشین او تصمیمی بگیرد. اما به نظر می‌رسد از بین مربیان داخلی نام‌هایی چون افشین قطبی یا علی دایی مدعی نشستن روی این نیمکت باشند. نام‌هایی که چندان شوقی در بین هواداران پرسپولیس برنمی‌انگیزند. در این میان رفتن به سراغ یک گزینه خارجی نامدار یا کارنامه‌دار عاقلانه‌ترین کاری است که مدیران پرسپولیس می‌توانند در این شرایط برای آرام کردن هواداران تیم‌شان انجام دهند. اما پروسه انتخاب مربی خارجی زمان‌بر بوده و بخشی از فرصت آماده‌سازی تیم در پیش فصل را از تیم خواهد گرفت.
از دست دادن برانکو برای پرسپولیس معضل بزرگی است اما این اتفاق دیر یا زود بلاخره روزی می‌افتاد. هر چند هواداران پرسپولیس برانکو را فرگوسن تیم‌شان می‌دانستند و انتظار داشتند تا او سال‌های بیشتر هدایت تیم‌شان را بر عهده داشته باشد اما معضلات مدیریتی فوتبال ایران چندان اجازه نشستن طولانی مدت یک مربی را بر روی نیمکت تیم‌های باشگاهی و حتی ملی نمی‌دهد. اضافه بر این فرهنگ هواداری در فوتبال ایران نیز با واژه‌ای به نام صبر چندان مأنوس نیست و چه بسا همین برانکو با این میزان مقبولیت در بین هواداران پرسپولیس با اولین ناکامی در کسب جام، مخالفان سرسختی نیز پیدا می‌کرد. بنابراین می‌شد رسیدن این روزهای برزخی را برای پرسپولیس و هوادارانش پیش‌بینی کرد. این شرایط پروسه انتخاب سرمربی جدید پرسپولیس را سخت خواهد کرد و سخت‌تر از آن پذیرفته شدن سرمربی جدید از سوی هواداران و سپس اخت شدن او با شرایط جدید باشگاه پرسپولیس.
سرمربی جدید پرسپولیس باید تمام اعتبار خود را ترازوی قیاس با اعتبار برانکو بگذارد. برانکو برای پرسپولیس تنها یک مربی نبود. او علاوه بر وظایف فنی مدیریت بسیاری از حواشی و اتفاقاتی که برای زمین زدن هر تیمی کفایت کرده و در حیطه وظایف مدیریت بوده را بر عهده داشت و اجازه نداد تا نقایص مدیریتی بر عملکرد تیمش تاثیر چندانی بگذارد. جانشین او تا چه حد قادر است همه این مسئولیت‌های برانکو را انجام داده و از او هم بهتر نتیجه بگیرد؟ چه کسی حاضر است تن به چالشی بدهد که اعتبار او را نشانه گرفته؟ چه کسی جرأت حضور بر روی نیمکتی دارد که صاحب آن از هر بازیکن تیمش نیز محبوب‌تر و مقبول‌تر بوده است؟
حجت شفیعی/ سایت فوتبالی
1984
پرسپولیس 