وب سایت رسمی فوتبالی- از روزی که جواد نکونام همکاریاش با نساجی قائمشهر را قطع کرد، نام او به عنوان گزینههای مربیگری چند تیم مطرح شد آن هم در حالی که او سابقه چندانی در سرمربیگری ندارد.
به گزارش فوتبالی صعود با نساجی به لیگ برتر آن هم در اولین فصل سرمربیگری نکونام، باعث شد تا نام کاپیتان تازه خداحافظی کرده از فوتبال تیم ملی بیش از پیش به عنوان یک سرمربی آیندهدار مطرح شود. او به تدریج و از زمان حضورش در سایپا کلاسهای مربیگری را پشت سر گذاشت و مدرک مربیگری A آسیا را هم کسب کرد تا مشکلی برای نشستن روی نیمکت تیمهای لیگ برتری به عنوان سرمربی نداشته باشد.
آنچه نکونام را به عنوان یک مربی از سایر همبازیانش متفاوت کرده دیسیپلین کاری و کاریزمای شخصیتی است. نکونام موفق شده تا برخلاف همبازیان و همدورهای های معروفش که بیشتر به مدد کاریزمای شخصیتی خود مربیگری کنند و چرخ تیم شان را بچرخانند به یک نوع دیسیپلین خاص خود دست یابد که نشان میدهد او جنم مربیگری را دارد. او خیلی زود توانست خود را از زیر سایه نکونام بازیکن درآورد و تبدیل به نکونام مربی شود. اتفاقی که به نظر می رسد هنوز برای علی کریمی و فرهاد مجیدی نیفتاده است.
عملکرد نکونام به عنوان سرمربی و جدیت او در این عرصه، نشان میدهد که او از سر تفنن به مربیگری روی نیاورده است. او اگرچه به یمن سابقه درخشانش در دوران بازی خیلی زود صاحب نیمکت در فوتبال ایران شد، اما جدیتش در آموختن، اعتقاد به کار تیمی، چربیدن اصول علمی فوتبال به روشهای سنتی در روش مربیگری، سختکوشی و اختصاص زمان زیاد به این کار او را خیلی زود تبدیل به یک گزینه معتبر برای تیمهای بزرگ لیگ برتری و حتی تیمهای ملی کرده است! همین که به گواه همکاران و بازیکنان نساجی، او و کادرش ساعات زیادی را در طول روز به امور فنی تیم اختصاص میدهند، نشان میدهد که شغل اول نکونام مربیگری است نه چیز دیگر.
نزدیکی نکونام به کارلوس کیروش در سالهای حضور این دو در تیم ملی، باعث شده تا بسیاری او را در عرصه مربیگری دنبالهروی کیروش بدانند. البته پس از اتفاق هایی که بین کی روش و دستیاران ایرانی اش افتاد، نکونام هم حاضر نشد به تیم ملی برگردد و شاید بین او و کی روش دلخوری هایی پیش آمد. البته قضاوت درباره سیستم بازی آخرین تیم نکونام، یعنی نساجی قائمشهر، کار آنالیزورهاست اما این تیم در فاز دفاعی سعی می کرد، دقیق عمل کند. یعنی اول دفاع کند، بعد گل بزند. نام نکونام برای مربیگری در تراکتورسازی هم مطرح شد و قرار شد جانشین لیکنز باشد. روز جمعه هفته گذشته او حتی به بازیکنانی که مدنظرش هست هم زنگ زده بود اما به یکباره سر از فولاد خوزستان درآورد.
در حالت کلی باید بگوییم که برخی این میزان اقبال به او را ناشی از نام و وجهه تبلیغاتی نام این بازیکن سابق تیم ملی بدانند اما نکونام نشان داده که توانایی، استعداد، انگیزه و از همه مهمتر تلاش لازم برای تبدیل شدن به یک سرمربی قابل و برند را دارد. در هر حال او شخصیت لازم برای رهبری یک گروه را به واسطه سالها کاپیتان بودن در تیمهای مختلف پیدا کرده و از این نظر کاریزما و شخصیت لازم برای رهبری و مربیگری در فوتبال ایران را دارد. نه آنچنان پاستوریزه است که مناسبات جنگها و جدلهای فوتبال ایران را نشناسد و مغلوبشان شود و نه آنچنان غرق در روشهای حاشیهای برای کسب موفقیت است که لزوم یادگیری و استفاده از علم روز در فوتبال را دنبال نکند و به کار نگیرد. نکونام شاید بهترین پتانسیل را برای مربیگری در بین کاپیتانهای دو دهه اخیر تیم ملی داشته باشد. باشد که او نیز قدر خود را بداند و همچون برخی از همبازیانش در مربیگری درجا نزند.
گزارش از حجت شفیعی/ سایت فوتبالی
1984