مهاجمان هدفِ شفر؛ بی هدف های بی اعتماد!

وب سایت رسمی فوتبالی- وینفرد شفر در طول فصل جاری لیگ برتر فوتبال ایران نتوانست برای تیمش از یک مهاجم هدف ثابت بهره برداری درستی به عمل آورد. 

به گزاش فوتبالی، معمولا در تیم هایی که با تک مهاجم هدف بازی می کنند، یک مهاجم ثابت و مورد اعتماد در طول فصل بار اصلی گلزنی را بر دوش می کشد و مهاجم نوک دیگری با علم به نیمکت نشینی منتظر اشاره کادر فنی برای دقایقی حضور در زمین می ماند. اما آیا این موضوع در استقلالِ شفر هم رعایت شده است؟

از کی روش و علیپور تا خشتان و غلامی!

برای درک بیشتر اهمیت این موضوع نگاهی داریم به وضعیت گلزنان استقلال و سایر تیم ها؛ ابتدا به سراغ جدول کلی گلزنان می رویم:

استنلی کی روش از سپاهان با زدن 14 گل در صدر جدول گلزنان قرار دارد و از مجموع 41 گلِ این تیم، بار اصلی گلزنی تیمش( هجومی ترین تیم لیگ) را بر دوش دارد. نکته مهم دیگر حضور سجاد شهباززاده با 5 گل است که در مجموع این دو بازیکن تقریبا نیمی از گلهای کل فصل تیم قلعه نویی را به ثمر رسانده اند.

در پرسپولیس هم علی علیپور با زدن 13 گل  از مجموع 33 گلِ این تیم بار اصلی را به عنوان مهاجم هدف سرخ ها به دوش می کشد و نکته جالب اینکه کمال کامیابی نیا هافبک دفاعی ارتش سرخ با زدن 3 گل همراه با علیپور نیمی از گلهای شاگردان برانکو را وارد دروازه حریفان کرده اند.

در سایر تیم ها هم آمار جالبی به ثبت رسیده است؛ لوسیانو پریرا با زدن 12 گل به اتفاق حسن بیت سعید که 5 گل زده بیش از نیمی از گلهای فولاد خوزستان را به ثمر رسانده اند. شاگردان پورموسوی و قطبی تاکنون فقط 26 گل زده اند.

در تراکتورسازی آنتونی استوکس که چندین بازی را هم غایب بوده موفق شده با زدن 11 گل از مجموع 38 گلِ این تیم، بهترین مهاجم پرشورها باشد. ساسان انصاری و لی اروین هم مجموعا 9 گل دیگر برای تی تی ها زده اند.

در پدیده به بهترین شکل ممکن این قضیه دیده می شود. امین قاسمی نژاد مهاجم مورد اعتماد یحیی با زدن 8 گل و یونس شاکری مهاجم جانشینِ نوک هم با زدن 8 گل بیش از نیمی از گلهای فصل پدیده را زده اند.

در سایر تیم ها نیز نفراتی چون عیسی آل کثیر از پیکان(7 گل)، میلاد جهانی از نفت آبادان ( 5 گل)، وحید خشتان ازاستقلال خوزستان( 5 گل) امیر ارسالان مطهری از ذوب آهن(4گل)، رضا خالقی فر از ماشین سازی (4 گل) علی دشتی از سایپا( 4 گل)، محمد غلامی از سپیدرود رشت ته جدولی( 4 گل) و محمد مهدی نظری از نساجی(4 گل) همه و همه از بهترین مهاجم نوکِ استقلال بیشتر گل زده اند!

کیست که به من اعتماد کند؟!

حال به سراغ استقلال برویم که سومین خط حمله قدرتمند لیگ را با زدن 33 گل در اختیار دارد؛ آیاندا پاتوسی که پس از چند بازی از دور برگشت به اردوی آبی ها اضافه شده در پست هافبک هجومی موفق به زدن 4 گل شده تا همراه با وریا غفوری( بک و وینگر راست) بهترین گلزنان تیم شفر باشند! 

فرشید باقری هافبک دفاعی این تیم هم موفق به زدن 3 گل شده است تا آماری بهتر از ایسما و منشا که هر کدام تنها 2 گل زده اند، داشته باشد! در این میان مرتضی تبریزی هم که با رقمی سنگین از ذوب آهن به استقلال پیوست تنها موفق به زدن 3 گل شده و البته روح االه باقریِ از یاد رفته هم تنها و تنها یک گل زده است، یعنی یک گل کمتر از محمد دانشگر!

اعتمادی که قربانی تصمیمات شفر شده است!

بدون شک اگر وینفرد شفر اسیر جو و حاشیه های تمام نشدنی تیمش نمی شد و در همان شروع فصل با مرتضی تبریزی و روح الله باقری کار را پیش می برد حضور بازیکن ضعیفی چون الحاجی گرو را در استقلال شاهد نبودیم.

حضور ضعیف گِرو باعث نشد تا شفرعبرت بگیرد و قید حضور بازیکنانی چون ایسما و منشا را بزند. حضور این 4 مهاجم هدف باعث حل مشکل گلزنی استقلال نشد و علاوه بر آن کدخدامنشی این مربی آلمانی رای به حضور مهاجم های نوک در پُست غیرتخصصی وینگر را داد تا سرمربی آبی ها به نوعی رضایت خاطر مهاجمان گران قیمت تیمش را با بازی دادن های بیهوده بدست آورد. 

بازی دادن هایی که در حقیقت چوب دو سر باخت برای استقلال و شفر بود و نفراتی چون تبریزی و ایسما ضمن خنثی بودنشان در راست و چپ، از حضور وینگرهای تخصصی چون شجاعیان، قائدی، محسن کریمی، طارق همام، فرشید اسماعیلی، وریا غفوری، خسرو حیدری و الهیار صیادمنش در مقاطع مختلف فصل جلوگیری می کرد و از همه بدتر منشایی که در نوک حمله بدون اینکه به خوبی تغذیه شود، روی به کارهای فردی می آورد و نتیجه همان شد که هواداران به چشم دیدند.

نوشدارو آن طرف دیوار بلند بی اعتمادی!

وینفرد شفر با بی اعتمادی به مهاجم های هدف تیمش و دیدن بازیهای ضعیف وینگرهای غیرتخصصی مجبور شد تا تصمیم درست را بگیرد. تصمیمی که پس از باخت به پرسپولیس و تساوی با سایپا گرفته شد و اتفاقا در بازی با الهلال و سپاهان روی مثبتش را نشان داد. با این حال شفر به تناوب از میان تبریزی، منشا و ایسما یکی را بر می گزید و دو نفر دیگر را بیرون می نشاند تا هر آن کس که در زمین بود در طول نود دقیقه با از دست دادن موقعیت های گلزنی انتظارِ تلخ و گزنده لحظه تعویض را زیر زبانش احساس کند! بدتر از آن مهاجم تازه وارد بود که بدون روحیه وارد زمین می شد و جز هَرزدَوی و از کف دادن توپ ها نصیب دیگری از این دقایق نمی برد!

عذابی به نامِ اصرار بر بازی با یک مهاجم

اما عجیب ترین تصمیم وینفرد شفر به اوقاتی بر می گشت که تیمش نیاز به گل زدن و پیروزی داشت اما باز هم اصرار به بازی با یک مهاجم داشت. اوج این قضیه به بازی با الهلال و همین بازی با پدیده بر می گردد. در بازی با الهلال هنگامی که تیم سعودی ده نفره شد و یک بر صفر پیش بود، شفر تصمیم به کم کردن یک هافبک دفاعی گرفت و چشمی را تعویض کرد؛ اما این موضوع باعث نشد تا سیستم 1-3-2-4 استقلال به 2-4-4 لوزی تبدیل شود و باز هم یک مهاجم در پیشانی خط حمله قرار گرفته بود.

امشب هم با اینکه آبی ها در همان ده دقیقه اول بازی عقب افتادند و مرتضی تبریزی در دقیقه 42 جای داریوش شجاعیان ( که در پست غیر تخصصی هافبک دفاعی بازی می کرد!) به بازی آمد باز هم استقلال دو فورواده بازی نکرد و تبریزی و ایسما با فاصله ای بالای ده متر طی طریق می کردند و هیچگاه دو مهاجم استقلال در باکس حریف صاحب موقعیت نشدند.

در پایان اینکه شفر تا وقتی نتواند اعتماد از دست رفته تک مهاجم تیمش را بازیابی کند و مهاجم هدف آبی ها با خیال راحت حداقل برای سه چهار بازی فیکس نباشد، هواداران این تیم نباید از مهاجم های کم روحیه و میلیاردیشان انتظاری بیش از همین 3 گل و 2 گل داشته باشند؛ البته اگر باز هم شفر بر روی نیمکت پسران آبی بنشیند!

گزارش از پویان صفربگلو

2526