گزینه اول پرز، مورینیو بود نه زیدان؛ بازیکنان گفتند کنته به درد تیم نمی خورد؛زیدان اول"نه" گفت تا وجهه اش حفظ شود

گزینه اول پرز، مورینیو بود نه زیدان؛ بازیکنان گفتند کنته به درد تیم نمی خورد؛زیدان اول"نه" گفت تا وجهه اش حفظ شود

سایت رسمی فوتبالی- رامون کالدرون رئیس سابق باشگاه رئال مادرید بین سالهای 2006 تا 2009 در صحبت هایی به مرور بازگشت زین الدین زیدان به نیمکت مربیگری تیم مادریدی پرداخته است. او در گفتگو با ایدولوس، درمورد شرایط فعلی باشگاه مادریدی اظهارنظر کرده . این گزیده ای از صحبتهای اوست:

*مورینیو ونه زیدان: گزینه اول پرز برای جانشینی سولاری، مورینیو بود و نه زیدان. قرار بود که مورینیو به مادرید بازگردد. چون او تنها سرمربی ای بود که پرز برایش احترام خاصی قائل بود. فلورنتینو پرز ، مورینیو را به سان پرچم باشگاه می دید . که مورینیو تنها کسی است که چیزهایی می گوید که سایرین شجاعتش را ندارند؛ تقصیرها را گردن داورها و رسانه ها می اندازد... چیزهایی که معمولا گفته نمی شود.

*نقش بازیکنان: اما بازیکنان تیم هم دراین میان ایفای نقش کردند. زمانی که رئالی ها می خواستند آنتونیو کنته را به تیم بیاورند هم بازیکنان وارد عمل شدند. زمانی که آنتونیو کنته یکی از گزینه های رئال بود، پرز گفت که باید سرمربی ای بیاید که اقتدارکافی را داشته باشد ولی او متوجه نبود و یا اگر متوجه بود هم خوب درموردش فکر نکرده بود. به خاطر همین هم بازیکنان به او یادآوری کردند که این گونه مربیان به درد رئال نمی خورند.


*گزینه زیدان: زیدان اولین تماس را دریافت کرد و پاسخش درابتدا منفی بود؛ چون نه ماه پیش تیم را ترک کرده بود و می بایست وجهه اش را حفظ می کرد. درآن زمان پرز با اطلاع از اینکه مورینیو خواهد آمد و شاید تحریک آمیز باشد، برای باردوم به زیدان زنگ زد. چرا که مورینیو باعث ایجاد دودستگی می شود و بخشی از هواداران رئال او را دوست دارند و بخشی دیگر از او متنفرند. مورینیو باعث رودررویی افراد می شود و به همین خاطر پرز مجددا به زیدان زنگ زد و زیدان هم پذیرفت و همه ما تمام حرفهایش را هم شنیدیم. به نظرم انتخاب زیدان، انتخاب درستی بود واو بهترین راهکار برای رئال بود. تفاوت این دو، نه به خاطر رنگ پوستشان بود و نه به خاطرجامهایی که کسب کردند؛ فقط دراین بود که زیدان مردی است که آرامش و ملایمت را به تیم می آورد.

*دوره قبلی مورینیو در رئال: فکر می کنم بحثی درمورد جامهایی که مورینیو با رئال کسب کرده نباشد ولی او در رئال ،در حد واندازه های این تیم نبود. اما رئیس باشگاه او را تشویق می کرد. یادم می آید که بعد از حذف رئال مقابل بارسلونا، مورینیو تقصیرها را گردن هرگزینه ممکن انداخت: یوفا، داوران، یونیسف، برنامه بازیها، فیفا و... دیگر کسی نمانده بود که او تقصیر را گردنشان بیندازد. در آن زمان الفردو دی استفانو مرد بزرگ رئال گفته بود که یک باشگاه بزرگ نباید حذفش را گردن مصدومیتها، بدشانسی و... بیندازد.

6363