وب سایت رسمی فوتبالی- پرسپولیس، سپاهان، پدیده، تراکتورسازی و استقلال. سالها بود که لیگ برتر این تعداد مدعی جدید به خود ندیده بود. مدعیانی که برای فتح لیگ علاوه بر حربههای فنی، به جنگهای بیرون از زمین نیز ورود کردهاند.
به گزارش فوتبالی به احتمال بسیار نیمه دوم نیمفصل دوم لیگ برتر امسال، از جذابترین برهههای تاریخ لیگ خواهد شد. حضور مدعیانی که به شدت تشنه قهرمانی در لیگ هستند، رقابت را به حدی حساس خواهد کرد که باید منتظر بیانیهها، جنگها، مصاحبهها و جدلهای بیرون از زمین نیز بود. سپاهان پس از سه فصل ناکامی در فتح لیگ امیر قلعهنویی را تنها به این خاطر به خدمت گرفت تا بار دیگر قهرمانی لیگ را به اصفهان آورد. از آن طرف تراکتوریها نیز با آنکه به خاطر داشتن هواداران زیاد خود تبدیل به قطبی در فوتبال ایران شدهاند هنوز طعم قهرمانی در لیگ برتر را نچشیدهاند و اکنون با جیب پر پول مالک خود و خریدهای خارجی هوشمندانه تنها به قهرمانی میاندیشند ولاغیر. استقلال نیز که در پنج فصل اخیر نتوانسته لیگ را فتح کند، علیرغم لغزشهای نیمفصل اول، ظاهرا در نیمفصل دوم اسبش را برای قهرمانی زین کرده و خریدهای جدید این تیم در این راستا بوده است. در این بین پدیده با یحیی گلمحمدی کم سروصداترین و البته کم طرفدارترین مدعی در بین صدرنشینهاست و بعید نیست یحیی و تیمش همچون استقلال خوزستان در لیگ پانزدهم همه مدعیان نامی را جا بگذارند و در انتها جام قهرمانی به مشهد برود. پرسپولیس نیز اگرچه دو قهرمانی متوالی در دو دوره قبلی لیگ دارد، اما شاگردان برانکو و هواداران این تیم به شدت به دنبال هتتریک در قهرمانی متوالی و رسیدن به رکورد سپاهان در لیگ هستند.
آنچه مشخص است رقابت داغ بین مدعیان، تنها در زمین فوتبال داغ نخواهد بود و طبق عرف فوتبال ایران، این رقابت به بیرون از زمین نیز کشیده خواهد شد. همانطور که در همین دو هفتهای که از نیمفصل دوم گذشته موجی از اعتراضات و بیانیهها در فضای رسانهای فوتبال ایران منتشر شده است. سپاهان و قلعهنویی با شیوه «آخرین سنگر سکوت است» و استقلالیها و تراکتوریها هم به شیوه خود در بیانیه نویسی و پرسپولیسیها نیز با اعتراض به اتفاقات بازی با فولاد. آنچه مشخص است عزمی جدی در بین مدعیان برای آنچه خود احقاق حق می نامند و حریفان آن را راهی برای تحت تاثیرقرار دادن جریان داوری و مسائل بیرون زمین، به راه افتاده که حواشی زیادی را در آینده رقم خواهد زد. در آستانه بازیهای هر کدام از این مدعیان این جدالهای رسانهای و بیرون از زمین بیشتر نیز خواهد شد. فضای غبارآلود و پر از تشنج در انتظار روزهای آتی لیگ برتر است.
شاید گفته شود که این جنجالها و جدالها نیز به نوعی نمک فوتبال است. کیست که نداند نتایج مسابقات فوتبال فقط به توان فنی و تاکتیکی تیمها بستگی ندارد؟ در فوتبال ایران که بخشی از سازوکارهای مدیریتی آن به صورت غیرشفاف و غیر قاعدهمند انجام میشود، جدالهای بیرون از زمین شدیدتر و داغتر از لیگهای حرفهای تر انجام میشود. هر باشگاه به ازای یک تیم چغر در داخل زمین باید یک تیم مدیریتی و رسانهای همه فنحریف هم داشته باشد. برای همین است که گهگاه هواداران استقلال و پرسپولیس بیش از آنکه به بازیکنان و مربیان خود معترض شوند یقه مدیران رسانهای و سرپرست تیم خود را میگیرند که چرا از حق تیمشان دفاع نمیکند.
اما تجربه ثابت کرده است که هر چه جدالهای بیرون از زمین داغتر و بیشتر شود، از کیفیت جدال داخل زمین کاسته میشود. هرگاه که بازیکنان و مربیان با بدرقهای آرام به زمین فوتبال رفتهاند بهتر و فنیتر ظاهر شدهاند و هر گاه بازی فوتبال بر بستر جدالهای لفظی آغاز شده، آنچه بیشتر آسیب دیده کیفیت فنی بازی بوده است. جدا از کیفیت فنی، کیفیت عملکرد داوران نیز در فضاهای پر از تشنج کاهش یافته است. شاید بتوان گفت که قربانیان جدالهای بیرون از زمین و شانتاژهای خاص فوتبال ایران داورانی هستند که با ترس از انگ خوردن و اتهام پا به زمین میگذارند و از میزان تمرکزشان کاسته میشود. داورانی که در طول هفته شاهد ایجاد جوسازیهای مرسوم هستند هر چقدر هم که در کار خود متبحر و سالم باشند باز با ذهنیتی آشفته سوت بازی را به صدا در میآورند. یکی از دلایلی که داوران ایرانی در بازیهای بینالمللی قضاوت کماشتباهتری نسبت به بازیهای داخلی دارند شاید همان ذهن آرامی است که آنها را در بازیهای خارجی همراهی میکند.
رقابت حساستر میشود، بیانیهها تندتر میشود، بازار اتهامزنی داغتر میشود و در این میان فوتبال فدا میشود.
7655