یه گزارش "ورزش سه"، بعد از اینکه تیم ملی ایران در سال 1984 به مقام سوم آسیا دست پیدا کرد نوبت به مرحوم پرویز دهداری مربی اخلاق مدار فوتبال رسید که سکان هدایت تیم ملی را در مسابقات آسیایی سئول برعهده بگیرد. این تیم بعد از صعود به مرحله حذفی در برابر کره جنوبی میزبان تن به شکست می دهد و بعد از این شکست بود که به نوعی یک کودتا بی سابقه در تاریخ تیم ملی آغاز می شود که تا کنون دلایل واقعی این کودتا مجهول مانده است .
به همین جهت با شاهین بیانی مدافع خوش استایل اسبق تیم ملی و باشگاه استقلال و یکی از اعضای تیم ملی در آن دوره همکلام شدیم که در این ارتباط گفت:« ما در المپیک آسیایی سئول تیم بسیار خوبی را داشتیم، بطوری که ترکیبی از بازیکنان جوان و با تجربه ها بود، ضمن اینکه از یک مربی کار بلدی مثل پرویز دهداری سود می بردیم.
شاهین بیانی که خودش سابقه 18 بازی ملی دارد در ادامه گفت:« اتفاقا شروع بسیار خوبی داشتیم و در اولین بازی موفق شدیم با درایت آقای دهداری و با استفاده از جوانانی مثل مجید نامجو مطلق، سید مهدی ابطحی و مرحوم سیروس قایقران تیم ژاپن را با دو گل شکست دهیم، البته در بازی های بعد بازیکنان با تجربه به تیم برگشتند اما واقعا در آن تیم هیچ بازیکنی از حضورش در ترکیب ثابت مطمئن نبود .
بعد از شکست ژاپن به ترتیب مقابل بنگلادش و نپال پیروز شدیم ولی به کویت گربه سیاه آن زمان بازی را واگذار کردیم تا در گروه بعد از کویت دوم شویم و به دیدار کره جنوبی برویم که یکی از بهترین تیم های کره در تمام اعصار به شمار می آمد، اما به خاطر ترسی که از فوتبال ما داشتند محل بازی را از پکن به بوسان منتقل کردند و ما در پایان نود دقیقه به نتیجه 1 بر 1 رسیدیم و در ضربات پنالتی حذف شدیم و این شروع حاشیه ها در اردوی تیم ملی بود.»
وی در خصوص آن نامه معروف چنین توضیح می دهد:« آن زمان نفرات تیم ملی بیشتر متشکل شده بود از بازیکنان استقلال و پرسپولیس و تا حدی رفاقت ها صمیمی تر از امروز بود و همه هوای هم را داشتند. یکی از مشکلاتی که در آن دوران باعث ایجاد کدورت در اردوی تیم ملی شده بود سخت گیری های بیش از حد مرحوم دهداری بود، بر فرض مثال همه تیم ها در دهکده المپیک با گرم کن تردد می کردند و در سلف سرویس حاضر می شدند اما مرحوم دهداری اصرار عجیبی داشت که اعضای تیم ملی با دیسیپلین بیشتری نسبت به تیم های دیگر داشته باشند و با کت و شلوار در دهکده حضور پیدا کنند و یک جور سخت گیری های از این دست و با توجه به اینکه مسافرت ها و اردوها طولانی شده بود بچه ها از لحاظ روحی تا حدی شکننده تر از هر زمانی بودند.»
شاهین بیانی که خودش یکی از بازیکنان خوش اخلاق تیم ملی محسوب می شد در ادامه همین موضوع خاطر نشان کرد:« حتی بعد از اتمام مسابقات اعضای تیم قصد رفتن به داخل شهر را داشتند تا برای اقوامشان هدیه ای را تهیه کنند اما بازهم با مخالفت سفت و سخت پرویز خان دهداری مواجه شدیم و این سخت گیری ها باعث شد تعدادی از بچه های تیم استقلال و پرسپولیس با هم قراری بگذارند که تا وقتی آقای دهداری در تیم ملی هست در تیم ملی حضور پیدا نکنند و اصلا بحث استعفا از تیم ملی مطرح نبود و این تصمیم کاملا دسته جمعی بود و شخص خاصی را نمی توان مقصر بدانیم، فقط محمد پنجعلی به علت سابقه زیادش و کاپیتانی نامه دست ایشان بود که با امضای بعضی از بچه های تیم نوشته شد که البته بعد از آن اتفاق بسیاری از همان بازیکنان به قطر رفتند و فوتبالشان را در آن کشور دنبال کردند.»
او درباره خاطراتش از جام ملت ها این گونه می گوید :« تنها حسرتی که همیشه می خورم این است که تیم ملی هم در جام ملت های آسیا سنگاپور باید به قهرمانی می رسید و هم در مسابقات آسیایی سئول که متاسفانه هر دو را با ضربات پنالتی از دور مسابقات حذف شدیم و این حسرت همیشه همراه با من است اما به هر حال این اتفاق در پکن 1990 رخ داد و ما به قهرمانی آسیا دست پیدا کردیم .»
در انتها از شاهین درباره گل بخودی که در دقیقه 88 وارد دروازه خودمان کرد هم پرسیدیم که او گفت:« اتفاق بسیار بدی بود و شاید دلیلش حساسیت بازی و عدم دیدارهای تدارکاتی بود، هم اینکه در طول دوران فوتبال برای اولین و آخرین باری بود که این اتفاق برایم رخ داد ولی افسوس که چین علی رغم شکست از ما به فینال رسید ولی ما باید به دیدار رده بندی می رفتیم .»
