پرسپولیسِ پسامحرومیت؛ جذاب اما ناشناخته

پرسپولیسِ پسامحرومیت؛ جذاب اما ناشناخته

وب سایت رسمی فوتبالی- پرسپولیس یک بازی تا پایان محرومیت یک ساله‌اش از نقل و انتقالات فاصله دارد. روزهای محرومیت برخلاف آنچه تصور می شد برای برانکو و شاگردانش اگرچه سخت اما با شیرینی موفقیت همراه شد. تیم برانکو در فصل جاری، تنها دو باخت مقابل الدوحیل و کاشیما داشته که آمار خوبی برای یک تیم محروم محسوب می شود.

قرمزها پس از پشت سر گذاشتن بازی با پارس جنوبی قادر خواهند بود که از چهار بازیکنی که در ابتدای فصل با آنها قرارداد بستند استفاده کنند تا دست برانکو برای تغییرات در تیمش بازتر شود. هر چند اضافه شدن این بازیکنان و یا احتمالا یکی دو بازیکن دیگر به جمع بازیکنان خسته پرسپولیس اتفاق خوبی برای هواداران این تیم خواهد بود اما از آن طرف آن قدر همین تیم محروم فعلی خوب نتیجه گرفته که چه بسا برخی نگران بر هم خوردن نظم فعلی و اتمسفر استثنایی حاکم بر این تیم، در صورت اضافه شدن بازیکنان جدید شوند.نمایش بازیکنان پرسپولیس در نیمه دوم بازی با سپاهان چنان برای هواداران این تیم غرور آفرین بوده که برخی از دلتنگ شدن برای این تیم محروم اما یکدست برانکو گفته اند. چه بسا در این دلتنگی نوعی دلهره نیز وجود داشته باشد، دلهره از بین رفتن نظم تاکتیکی تیم، افزایش حواشی مربوط به بازی کردن این یا آن بازیکن و ...

با اضافه شدن بازیکنان جدید، دغدغه‌های برانکو برای انتخاب بازیکنان ترکیی اصلی هم زیادتر می شود. برانکویی که در مواقعی از فصل تقریبا هیچ حق انتخابی برای تعیین ترکیب تیمش نداشت حالا مجبور است، سروش رفیعی و مهدی ترابی را که به نسبت شیری و شریفی مدعی تر به نظر می رسند به گونه ای در ترکیب تیمش جا دهد. این به معنای افزایش رقابت در خط میانی تیم است. اما از آن طرف برانکو همچنان مشکلاتش در انتخاب بازیکن برای خط دفاع را همچنان خواهد داشت مگر اینکه مدافعی جدید به جمع قرمزها اضافه شود. با این حال برانکو نشان داده که سخت به بازیکنی جدید در ترکیب تیمش روی خوش نشان می دهد. در این سال های حضور این مربی در پرسپولیس تنها سروش رفیعی توانسته از همان بازی اول نیم‌فصل به ترکیب اصلی برانکو راه پیدا کند و سایر بازیکنانی که در نیم‌فصل به پرسپولیس آمده‌اند مجبور شده‌اند تا برای رسیدن به ترکیب اصلی صبر پیشه کنند. نمایش پرسپولیس محروم به گونه ای بوده است که تنها عدم وجود یک نیمکت مجهز به چشم آمده. یازده بازیکن اصلی برانکو چنان خوب بوده اند که به سختی می توان هر کدام از آنها را بیرون از ترکیب اصلی تصور کرد. باید در ذهن برانکو بود تا فهمید چه دغدغه ای ذهن او را برای چینش بازیکنان در نیم فصل دوم اشغال کرده است. جنس تاکتیکی برانکو چنان در نیم فصل اول جور بوده که دست زدن به آن و یا تغییر دادنش کمی جرات هم می خواهد. جراتی که هر مربی‌ای برای تغییر دادن شرایط خوب تیم به قصد شرایط بهتر لازم دارد و برانکو البته این روزها و این فصل کمی از پوسته محافظه کارانه قبلی‌اش خارج شده و حالا باید منتظر چالش های شیرین انتخاب ترکیب اصلی باشد. چه بسا برانکو مجبور به تغییر سیستم و آرایش بازیکنانش در داخل زمین شود و یا تغییراتی هر چند جزیی در سبک بازی تیمش بوجود آورد. 

این انتخاب‌های برانکو و اتمسفر روانی حاکم بر اردوی تیم است که مشخص می کند پرسپولیس دوران پس از محرومیت، تا چه حد می تواند با حضور بازیکنان جدید جذاب باشد. آیا آن پرسپولیس همانند پرسپولیس دوران محرومیت می تواند هوادارانش را غافلگیر کرده و به تحسین وادارد؟

یادداشت: حجت شفیعی/ وب سایت فوتبالی

7655