وبسایت رسمی فوتبالی- محمدتقوی سرمربی تراکتور سازی گفت و گویی با فرهیختگان انجام داده است.
به گزارش فوتبالی، حالا قصه اش با اول فصل قبل فرق دارد. وقتی به پدیده خراسان رفت و کنار رضا مهاجری تیم را به دومی جدول هم رساند و بعد کنار کشید، آنروزها هنوز بودند آدم هایی که باورش نداشتند اما حالا قصه او فرق دارد. حالا محمد تقوی، مرد سال فوتبل ایران است. امیدی برای نیمکت استقلال و آرزویی برای تیم های دیگر. محمد تقوی اما از چیزهای دیگری سخن می گوید. از اینکه چقدر برایش مهم است که کارش را در تبریز به سرانجامی مطلوب برساند. از اینکه دغدغه های فنی اش برایش مهم تر از هر چیز دیگری هستند و از اینکه فوتبال را چقدر عاشقانه دوست دارد.
در ادامه صحبت های محمد تقوی را می خوانید:
فضای کار در فوتبال ایران چطور است، در این مدت توقعتان برآورده شده؟ البته شما مدت زمان کوتاهی سال گذشته در مشهد کار کرده بودید و شناخت نسبی از این فضا داشتید.
برای کار کردن در فوتبال نباید منتظر باشید که همه چیز فراهم باشد. طبیعی است که یک ضعف هایی وجود دارد اما با توجه به اینکه امسال بخش خصوصی وارد شده و آقای زنوزی مالکیت تراکتورسازی را برعهده گرفته و سرمایه گذاری سنگینی کرده و بازیکنان بزرگ را جذب و مدیر فوتبالی مثل اسدی را به این تیم آورده است، واقعا می توانم به عنوان یک نکته مثبت به این موضوع اشاره کنم که هیچ دغدغه ای خارج از زمین به عنوان مسئول کادرفنی ندارم. اما سال گذشته در مقطعی که در پدیده بودم، به عینه می دیدم که مشکلات بیرونی زیادی وجود دارد که روی مسائل فنی هم تاثیرگذار است اما در تبریز خوشبختانه این گونه نیست و از این لحاظ تراکتورسازی نسبت به سایر باشگاه ها شرایط متفاوتی دارد. به جرات می گویم در تیم ما هیچ موضوع بیرونی روی مسائل فنی و داخل زمین تاثیر نگذاشته و تمرکزمان کامل روی مسائل فنی هست. شاید من خوش شانس بودم در شرایطی به فوتبال ایران بازگشتم که مالک و مدیریت تیم کار خود را به درستی انجام می دهند و فرصت مناسبی هست تا بتوان با حداکثر توان به مسائل فنی فکر کرده و کار انجام داد. از سوی دیگر بازیکنان بزرگ و حرفه ای در تیم هستند که باعث شده تا با خیال راحت کارم را انجام دهم.
از بازی با پدیده هدایت تراکتورسازی را برعهده گرفتید و با چشم برهم زدنی، نیم فصل از لیگ برتر گذشت. خود شما به آنچه که در این مدت مدنظرتان بود، رسیده اید؟
از همان زمان که مسئولیت فنی تیم به عنوان نفر اول کادرفنی به بنده رسید، به بچه ها گفتم که لیگ برای ما از امروز تازه آغاز شده و به 6 هفته گذشته کاری نداریم. از بازی پدیده به آنچه که می خواستیم رسیده ایم و از حالا به بعد باید به دنبال آن باشیم که ناکامی 6 هفته اول و امتیازاتی که از دست داده ایم را جبران کنیم. البته ناکامی آن دوران طبیعی بود چون تازه تیم شکل گرفته بود و کادرفنی شناختی از بازیکنان نداشت و به همین دلیل امتیازات زیادی از دست رفت. اما الان وقت آن است که آرام آرام به فکر جبران امتیازات هفته های ابتدایی هم باشیم.
در این سالها دورادور فوتبال ایران را تحلیل می کردید و در جریان امور فوتبال داخلی بودید. فکر می کردید یک روز سرمربی پرشورها شوید یا اینکه دست تقدیر باعث شد به تبریز برسید؟
وقتی از روز اول به انگلیس رفتم؛ هدفم این بود که فوتبال یاد بگیرم و برگردم. اول فکر می کردم که این اتفاق 6 هفته طول می کشد اما 14 سال طول کشید. به قول انگلیسی ها غیرممکن هم ممکن است و هرچیزی امکان دارد اتفاق بیفتد. من رفته بودم مدرک مربیگری بگیرم اما دیدم باید فوتبال یاد بگیرم و کسی با مدرک گرفتن فوتبال یاد نمیگیرد. همین موضوع باعث شد تا از صفر شروع کنم و نگاهم را به فوتبال تغییر دهم. الان هم ادعا نمی کنم که نگاهم با دیگران متفاوت است بلکه می گویم از روزی که رفتم درهای جدیدی به روی من باز شد؛ موضوعاتی که اگر می ماندم هرگز با آنها نمی شدم. شاید این موضوعات مثبت یا منفی باشد اما در هر صورت متفاوت بود.
کار با جان توشاک چطور بود و چرا وی موفق نبود و تا این اندازه زود ایران را ترک کرد؟
من یک هفته بیشتر در کنار او نبودم. اینکه او کارنامه پرباری داشت در آن شکی نیست و او پرافتخارترین مربی بود که وارد ایران شده بود. نمی توانیم بگویم توشاک در تراکتورسازی موفق نبود، شاید زمان کافی در اختیارش نبود و شاید فرهنگی که انتظار داشت در ایران به یک شکل دیگر بود و یا با توجه به شرایط سنی، مطابقت پذیری اش با شرایط کاهش پیدا کرده و در هر حال طرفین به این نتیجه رسیدند که با هم قطع همکاری کنند. البته توشاک برخی مواقع از شرایط ابراز ناراحتی می کرد و می گفت چیزهایی را اینجا می بینم که در هیچ جای دنیا ندیدم و همین موضوع یک نکته منفی بود و برخی موارد او را اذیت می کرد که باعث شد تا او از ایران برود.
به نظر شما سن و سال در مربیگری نقش مهمی ایفا می کند؟ شاید توشاک به این دلیل خیلی زود تبریز را ترک کرد.
در فوتبال اروپا یک مربی بیشتر از یک دهه نمی تواند موفق باشد. شاید یکی مثل فرگوسن بیشتر از یک دهه درخشید اما او هر 4 سال یک بار دستیاران فنی اش را تغییر می داد. یا یکی مثل ونگر بیشتر از اینکه مربی باشد، سازنده بود و آرسنال را از نو ساخت. او هم بیشتر یک مدیر بود تا مربی. الان به طور مثال دهه مورینیو تمام شده و او سخت نتیجه می گیرد هرچند که امثال گواردیولا را هم داریم که زیرکی خاصی دارد و به همی دلیل فعلا نتایج موفقیت آمیزی می گیرد.
اما در همین فوتبال ایران مربیانی مثل قلعه نویی را داریم که بیشتر از ده سال نتیجه گرفته اند.
متاسفانه تفکرات جدیدی به فوتبال ایران اضافه نشده و منابع آن محدود است. فوتبال ژاپن را ببینید که بواسطه امثال زیکو، هولیه و ... تفکرات جدیدی را وارد کرد و موفق هم بود اما ما در فوتبال ایران در حال درجا زدن هستیم. قصد توهین به هیچ مربی را نداریم اما فکر می کنم منابع فوتبال ما محدود است و همین باعث می شود تا مربیان ایرانی بر اساس نبوغ خود تیم ها را راهبری کرده و بعضا نتیجه بگیرند.
اما در همین فوتبال شخصی مثل کی روش را داریم که در این سال ها همه را عاصی کرده است.
چرا عاصی کرده؟! او کار حرفه ای اش را به صورت درست انجام می دهد و موفق هم بوده است. من بحث شخص نمی کنم. الان درباره سرمربی تیم ملی صحبت می کنیم! بی انصافی هست اگر بخواهیم کارهایی که کی روش برای فوتبال ایران کرده هست را نادیده بگیرم اما ای کاش کارهای او ادامه دار می بود و در کنارش آکادمی های ما نیز همین روند را ادامه می دادند.
درست می گویید اما از یک مقطعی به بعد دیگر خود کی روش با فوتبال ایران همکاری نکرد.
شاید به اجازه ندادند و شاید هم ما نخواستیم!
الان هم که تیم ملی ما از باشگاه های مستقل هست و خیلی ارتباطی بین لیگ و تیم ملی وجود ندارد و شاید همین موضوع عاملی شده تا تیم ملی ایران در تورنمنت های مختلف در این چند سال موفق عمل نکند.
انگلیس هم مدتی به این شکل بود و هیچ وقت هم تیم ملی این کشور نتیجه نمی گرفت. اما الان باید شاهد پیشرفت روز افزون فوتبال ملی انگلیس باشیم چون در این کشور به این نتیجه رسیده اند که باشگاه ها در کنار تیم ملی کار کنند. چند وقت پیش بینی کرده بودم که در آینده فوتبال انگلیس را ببینید که به چه سطحی از پیشرفت خواهد رسید. در اینجا هم اگر پیشرفت می خواهیم باید به این حد از تفاهم برسیم. کی روش به عنوان یک حرفه ای به فوتبال ما آمده اما آن ساختار حرفه ای در فوتبال ایران وجود ندارد و نمی توان منکر این موضوع شد.
تیم ملی ایران می تواند در جام ملت ها آسیا موفق باشد؟
فکر می کنم شانس زیادی دارد اما اگر هم موفق نشود نباید ناراحت شد چون مهم جام جهانی و حضور موفق در این رقابت اهمیت دارد.
از دعوای آقای اسدی مدیر تراکتورسازی و کی روش حتما خبر دارید. دعوایی که در نهایت منجر به جدایی اسدی از فدراسیون فوتبال شد.
آقای اسدی از دوستان بنده به شمار می روند. واقعا وقتی با او کار می کنم لذت می برم چون وی از جنس فوتبال محسوب می شود. او دعوایی با کی روش نداشت. اسدی نگاه فوتبالی داشت که شاید با نگاه کی روش متفاوت بود. وقتی در کنار او می نشینم و صحبت کنم به نگاه فوتبالی وی پی می برم. شاید او تنها مدیری باشد که سابقه ملی و فوتبالی دارد. از همه مهم تر اینکه او به واسطه اینکه پزشک ست، نگاه و شناخت اجتماعی و رفتاری درستی دارد که همه اینها برای یک مدیر فاکتور مثبتی به شمار می رود و به شخصه از کار با وی خوشحالم.
اما بیانیه ها و دعواهایی که کی روش با مدیرفعلی تراکتورسازی داشت، از نقطه عطف های جنجال هایی بود که کی روش در فوتبال ایران راه انداخت. مار و عقرب و ... در دعوای این دو نفر وارد ادبیات فوتبالی ایران شد.
وقتی دو نفر با هم اختلاف دارند دلیلی بر این نیست که یکی از آنها بد باشد و باید گفت که آنها نگاه خاص خود را دارند. به شخصه از نزدیک با اسدی کار می کنم و با توجه به اینکه پرویز دهداری استاد ما بود، نگاه مشابهی به یکدیگر داریم و از همکاری با او خوشحالم
دوباره به فوتبال تبریز برسیم؛ سرحد نگاهتون با تراکتورسازی تا کجاست؟ به قهرمانی هم فکر می کنید؟
مهم ترین موضوع این است که منطقی باشیم اما بلندپروازانه هم فکر کنیم. نمی توانیم بگوییم که فقط ما می خواهیم قهرمان شویم بلکه همه تیم ها همین هدف را دارند اما به تدریج تیمی که در طول فصل ثبات بیشتری دارد می تواند به فکر قهرمانی باشد. در شراط حاضر فکر می کنم تراکتور هم می تواند به سهمیه نگاهی داشته باشد و هم به قهرمانی، در غیر این صورت هر نتیجه ای برای تیم یک ناکامی محسوب می شود.
خارجی هایی که از تراکتورسازی رفتند، در قراردادشان حق فسخ وجود داشت؟
به هیچ وجه چنین چیزی نبود و این موضوع را تکذیب می کنم و قرارداشان هم حرفه ای بود.
پس چرا آنها از تیم جدا شدند؟ استوکس خوب گل می زد و قراردادش را 4 ساله تمدید کرده بود.
این موضوع در حیطه من نیست. یکسری مشکلات بود که خودشان باید پاسخگو باشند. استوکس مشکل خانوادگی داشت و چند بار هم با من صحبت کرد و سعی کردم کمکش کنم. هنوز هم پرونده او بسته نشده و ممکن است با رفع مشکلش دوباره برگردد. باشگاه سعی می کند موضوع را به صورت دوستانه حل کند اما این حق را برای خود قائل هست تا به فیفا شکایت کند و آنها هیچ کاری نمی توانند بکنند.
الان برخی هواداران نگران سرنوشت شجاعی، حاج صفی و دژاگه هستند.
آنها حرفه ای تر از این حرفها هستند. درست است که خارجی هایی که جدا شدند هم حرفه ای بودند اما از لحاظ رفتار حرفه ای، ملی پوشانی که داریم به هیچ وجه قابل قیاس با آنهایی که رفتند نیستند.
یک عده می گویند کارتان در تراکتورسازی آسان است چون نصف تیم ملی در این تیم حضور دارد.
شاید حق داشته باشند! اما واقعا هیچ کاری راحت نیست. خوشحالم چنین بازیکنانی دارم؛ بازیکنانی که کار من را در تا حدودی راحت کرده اند چون تفکر حرفه ای آنها روی تیم تاثیر مثبت می گذارد. اما خودتان هم می دانید که کار کردن با ستاره ها به همین راحتی نیست!
پیوستن طارمی و احمدزاده به تراکتورسازی چقدر صحت دارد؟
تا زمانی که بازی آخر نیم فصل اول را انجام ندهیم به هیچ چیز و هیچ بازیکنی فکر نمی کنیم.
بازی با پرسپولیس اتفاقات خوبی در ورزشگاه رخ نداد. از کل کل های توهین آمیز تا باز کردن پرچم ژاپن. البته مشخص شد گلی که زده بودید هم درست بود.
گل درست بود اما داور صحیح تشخیص نداد و من به نظر داور احترام می گذارم و به مسائل داوری زیاد ورود نمی کنم اما درباره جو استادیوم باید عنوان کنم که نمی توان جو را یک روزه تغییر داد اما به جرات می گویم تنش و جنجال کمتری را در ورزشگاه شاهد بودیم.
لطفا با صداقت پاسخ می دهید که آیا قبل از دیدار فینال لیگ قهرمانان، پرچم ژاپن را در ورزشگاه یادگار امام دیده بودید؟
من قبل از بازی پرسپولیس و کاشیما هم پرچم ژاپن را دیده بودم.
پس واقعت به خاطر سوگیتا این پرچم را هواداران به ورزشگاه می آورند؟
اگر به خاطر سوگیتا باشد که عالی هست و اگر هم نباشد آن را محکوم می کنم. اما این کری ها جزیی از فوتبال است و نباید روی آن حساس شد! الان تراکتورسازی در فوتبال ایران به یک قطب تبدیل شده است و نمی توان این تیم را نادیده گرفت. چه بخواهیم چه نخواهیم این تیم بدون تردید پرطرفدارترین تیم ایران هست و نادیده گرفتنش یک مقدار توهین به هواداران این به شمار می رود و باید به این تیم احترام گذاشت.
به استقلال و سرمربیگری در این تیم فکر می کنید؟ شاید هنوز عده ای حسرت فصل گذشته را بخورند که شرایط برای همکاری تان با این تیم فراهم نشد.
پاسخ شما فقط یک جمله هست. من مسئول فنی تراکتورسازی هستم و درباره هیچ تیم دیگری صحبت نمی کنم.
9697-
پرسپولیس 
