سایت فوتبالی - حضور بانوان در بازی ایران و بولیوی آن هم در ورزشگاه آزادی، بارقه امید را برای ادامه حضور زنان در ورزشگاه ها زنده کرد. گرچه بسیاری این حضور را ناشی از فشارهای AFC برای استانداردسازی ورزشگاه آزادی می‌دانستند، اما همین حضور محدود نیز برای زنان مثبت تلقی شد.
اما هنوز ساعاتی نگذشته بود که دادستان کل کشور با گلایه از حضور شب گذشته زنان در ورزشگاه آزادی گفت: سزاوار جمهوری اسلامی نیست که مسئولان ورزشی زمینه ایجاد گناه در جامعه را فراهم کنند. من به این مدیران نصیحت می‌کنم ما در نظام جمهوری اسلامی اجازه ایجاد بستر گناه در جامعه را نخواهیم داد، آنها باید حرمت جامعه را حفظ کنند، اگر با نصیحت و تذکر این حرکت‌ها ادامه داشت، برخورد قضایی خواهیم داشت.
وی همچنین گفته است که وقتی خانمی به ورزشگاه می‌رود و با مردانی که با لباس ورزشی و نیمه عریان مواجه می‌شود، گناه اتفاق می‌افتد. به حریم خصوصی مردم کاری نداریم، اما در مجامع عمومی کسی حق آسیب رساندن به حریم عمومی را ندارد.
این واکنش به نظر دوباره امیدها را برای حضور زنان ناامید کرد و ادامه حضور آنها را به اما و اگرها سپرد.این نخستین بار نیست که تلاش‌ها برای مقدمه‌چینی حضور زنان در ورزشگاه‌ها، نقش برآب می‌شود.
*حضور زنان در ورزشگاه‌ها منع قانونی ندارد
16 مهرماه 1360، دربی 24، آخرین باری بود که زنان اجازه یافتند یک مسابقه باشگاهی را از نزدیک تماشا کنند و حالا 37 سال پس از آن تاریخ می‌گذرد.
حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران پس از انقلاب منع قانونی ندارد، اما قانونی نانوشته زنان را از حضور در ورزشگاه‌ها منع می‌کند. محمدرضا تابش، رئیس فراکسیون ورزش مجلس معتقد است: هیچ قانونی که مانع از حضور بانوان در ورزشگاه‌ها شود، وجود ندارد، اما ما ترس از این داریم که قانونی دیگر تصویب کنیم و آن موقع واقعاً از حضور خانم‌ها جلوگیری شود.
*تلاش‌ها برای حضور زنان در ورزشگاه
در این میان، بارها و بارها بحث آزادی حضور زنان در ورزشگاه‌ها مطرح شده است، اما به‌طور جدی نخستین بار در سال 85 بود که محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور وقت، با اظهارنظری در این خاکستر دمید و به‌عنوان دغدغه و مطالبه اجتماعی مطرح شد. البته در همان زمان این اظهارنظر با مخالفت یکپارچه تعدادی از علما مواجه شد و این پرونده به‌کلی بسته شد.
در شهریورماه 1387 نیز خبرهایی منتشر شد مبنی‌بر اینکه زنان می‌توانند بازی‌های زیر نظر AFC را تماشا کنند. اما در بازی سایپا و بنیادکار نیز اجازه به زنان انگشت‌شماری که برای تماشای مسابقه به در ورزشگاه رفته بودند داده نشد.
این در حالی است که در خلال این محدودیت‌ها بارها و بارها در زمان برگزاری بازی‌های باشگاهی از لیگ برتر فوتبال کشور تا لیگ باشگاه‌های آسیایی، برخی زنان با تغییر چهره به شکل پسر سعی در حضور در ورزشگاه‌ها داشتند که در این میان، چند تن از آنها توسط نیروی انتظامی دستگیر شدند.
در جریان برگزاری جام جهانی فوتبال در کشور روسیه در خردادماه 97 نیز پس از کش و قوس‌های فراوان و به بهانه حضور خانواده‌ها در ورزشگاه آزادی، زنان توانستند به شکل گسترده وارد ورزشگاه شوند و بازی را از مونیتور ورزشگاه مشاهده کنند.
*نظرات در مورد حضور زنان در ورزشگاه
مسئله حضور زنان در ورزشگاه‌ها، چندگانه‌ای است که مخالفان و موافقان متنوع دارد. در این میان، مرجع تقلیدی مانند آیت‌الله مکارم در پاسخ به استفتائی در مورد حضور زنان در ورزشگاه گفته است: جو حاکم در ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و شکی نیست که اختلاط جوانان و آزاد بودن آنها سرچشمه مشکلات زیادی از نظر اخلاقی و اجتماعی می‌شود. اضافه بر این، در بعضی انواع ورزش، مردان پوشش مناسبی در برابر زنان ندارند. بنابراین، لازم است از حضور در این برنامه‌ها خودداری کنند؛ به‌خصوص اینکه این برنامه‌ها را از رسانه‌ها می‌توانند ببینند و حضور آنها ضرورتی ندارد.
در سوی دیگر نیز هستند افرادی مانند کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان که در مورد حضور بانوان می‌گویند: اگر مسئولان می‌توانند امکانات و تسهیلات را فراهم کنند و مشکلی وجود نداشته باشد، به نظرم اشکالی نباید داشته باشد.
*هشتگی که در توئیتر ترند شد
حضور شب گذشته زنان در ورزشگاه آزادی در بازی ایران - بولیوی، غیر از اظهارات دادستان کل کشور، در میان سایر شخصیت‌ها نیز واکنش‌های مثبت و منفی متفاوتی داشت و از جمله بسیاری سخن دادستان را با هشتگ #نیمه_لخت مورد نقد قرار دادند؛ به نحوی که این هشتگ از ترندها شد.
اما یکی از متفاوت‌ترین واکنشها، توئیت عزت الله ضرغامی رئیس اسبق صدا و سیما بود که نوشت: «در فوتبال، ورزشکاران نیمه لخت نیستند! حضور زنان در ورزشگاه حریم شکنی نیست. کبری و صغری هر دو مشکل دارند. بصورت زنان و خانواده‌هایی که تفریح مناسب ندارند پنجه نکشید! تهدید مدیران ورزش به برخورد قضائی هم شایسته نیست! آیا گناه و خلاف شرع در زندان‌ها، کمتر از ورزشگاه هاست؟!»
1984
