وبسایت رسمی فوتبالی- در روزهای که تیم ملی فوتبال ایران مهیای مسابقات جام ملت‌های آسیا می‌شود بحث اختصاص ارز دولتی به فدراسیون فوتبال در چشم وزارت ورزش کمرنگ تر به چشم آمده و ظاهرا مدیران رده‌بالای این وزارتخانه در تدارک دریافت ارز دولتی برای سایر رشته‌ها هستند.
به گزارش وبسایت فوتبالی، مهمترین مشکل ورزش کشور طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر بحث ارز دولتی است.عدم اختصاص ارز دولتی به ورزش باعث مشکلات کلان در سطح اول ورزش و به خصوص رشته فوتبال شده است. فوتبالی که چندی دیگر در سطح ملی باید به مصاف رقبای آسیایی در مسابقات جام ملت‌های آسیا برود اما این روزها با بحران مالی مواجه است.
کافی است به اصلی‌ترین مساله این روزهای فوتبال ایران برسیم که همان تمدید قرارداد رسمی کارلوس کی‌روش است. از یک سو فدراسیون فوتبال خواستار عقد قرارداد با سرمربی تیم ملی است و از سوی دیگر مساله ارز دست و پای فدراسیون را در این زمینه بسته است. عدم اختصاص ارز دولتی هم به فدراسیون فوتبال این مشکلات را تشدید کرده تا جایی که روز گذشته محمود اسلامیان اعلام کرد اگر دولت به این مشکل ورود نکند فوتبال ملی دچار مشکلات جدی خواهد شد.
این اتفاقات در حالی رخ داده که در همه جای دنیا به فوتبال به چشم یک رشته مهم و تاثیرگذار نگاه می‌شود( البته نه اینکه به رشته‌های دیگر توجهی نشود و بودجه‌ای برای آنها در نظر گرفته نشود) ولی به نظر می‌رسد اهمیت موضوع توسط مسئولان رده‌بالای ورزش درک نشده است.از طرفی دولت برای گرفتن حق پخش تلویزیونی هیچ اقدامی انجام نداده و از طرفی مشکل ارز دولتی راه را برای همکاری سرمربی تیم ملی و اردوهای تدارکاتی در راه جام ملتها ناهموار کرده است.در این شرایط فدراسیون فوتبال حتی برای هماهنگی یک بازی دوستانه دچار مشکل است و قیمت دلار هم مزید بر علت شده تا در بحث هماهنگی برنامه‌های تیم ملی اختلال‌هایی به وجود بیاید. در این بین چه کسی مسئول است؟دولت؟وزارت ورزش؟ فدراسیون فوتبال؟
کاملا مشخص است در تعیین قیمت ارز وزارت ورزش و فدراسیون تعیین کننده نیستند اما آیا نمی‌شود که با رایزنی برای فوتبال ارز دولتی در نظر گرفت؟ البته در این بین ظاهرا اتفاقاتی رخ داده که چندان هم پنهان نمانده است.
ظاهرا مسئولان رده بالای دولت برای تمدید قرارداد کارلوس کی‌روش و همچنین تامین ارز دولتی چراغ سبز خود را نشان داده و حتی از وزارت ورزش خواسته‌اند تا اردوهای تیم ملی و کارلوس کی‌روش را جمع بندی کرده تا هماهنگی برای پرداخت این هزینه‌ها انجام شود اما ظاهرا وزارت ورزش چندان روی رشته فوتبال پا فشاری نکرده و خواستار تخصیص ارز دولتی به سایر رشته‌ها مثل کشتی و ... شده است.
این اتفاق در حالی رخ داده که تمامی رشته‌های ورزشی فعلا مسابقه مهمی مثل بازی‌های آسیایی و یا المپیک را در پیش ندارند و تنها رشته فوتبال است که در کمتر 3 ماه دیگر باید در جام ملتهایی که سالها است دستمان از قهرمانی کوتاه مانده به میدان برود. با این شرایط اگر کارلوس کی‌روش با فدراسیون فوتبال قرارداد رسمی امضا کند که این اتفاق احتمالا خواهد افتاد تیم ملی بلافاصله باید برنامه های اردویی و بازی های تدارکاتی هماهنگ نشده را در دستور کار داشته باشد که بدون ارز دولتی این اتفاق مسیر نیست.
با عبور از همه این مشکلات مهمترین مساله‌ای که امسال توسط دولت کاملا فراموش شده وعده‌ای است که رئیس جمهور ایران به رئیس فیفا داده است. وعده‌ای که در زمان حضور اینفانتینو در تهران در اسفند ماه 96 توسط حسن روحانی داده شد و این بود که مشکل حق پخش حتما حل خواهد شد و دولت ایران به زودی در این زمینه اقدام خواهد کرد. این مساله در حالی توسط اینفانتینو به روحانی منتقل شد که رئیس فیفا اعلام کرد دیگر به ایران سفر نخواهد کرد تا زمانی که مشکل حق پخش تلویزیونی حل شود.
با این شرایط به نظر می‌رسد دولت در زمینه حق پخش تلویزیونی و همچنین تخصیص ارز دولتی به رشته‌های ورزشی و علی‌الخصوص در شرایط فعلی فوتبال به صورت جدی‌تری ورود کند تا تیم ملی ایران در آستانه جام ملت‌های آسیا دچار مشکل نشود.
فراموش نشود که بابت تنها یک پیروزی ایران در جام جهانی و شور و شعفی که بین مردم ایجاد شد و سپس بازی های نسبتا خوب تیم ملی مقابل اسپانیا و پرتغال مقام معظم رهبری هم پیام تقدیر صادر فرمودند اما به نظر می رسد اکنون برای وزارت ورزش و جوانان اینکه تیم ملی قرار است چطور برای جام ملت های آسیا آماده شود چندان مهم نیست و یکی کردن سبد ورزش و نگاه یکسان به همه رشته های ورزشی این وزارت را به این سمت برده که اهمیت فوتبال و نقش نشاط آوری این رشته در جامعه را نادیده بگیرد.
نرسد روزی که تیم ملی ایران با سرافکندگی از امارات بازگردد؟! چه بسا چه کسانی که برای انتقاد از شرایط فوتبال ایران و کی روش دندان تیز کرده اند و حواسمان هم نیست که سایر رقبا در حال رصد شرایط فوتبال ما هستند و به خوبی می دانند که ایران با چه شرایطی دست و پنجه نرم می کند.
آیا واقعا شرایط فوتبال ما برای تهیه ارز باید سخت تر از شرایط عراقی باشد که سالها با شرایط نابسامان در کشورشان روبرو بوده اند؟ آیا قرار است دست روی دست گذاشته شود و تیم ملی با یک تدارکات معمولی پا به مسابقاتی بگذارد که مردم به دید مدعی قهرمانی به تیم ملی کشورشان نگاه می کنند اما عملا در نوع آماده سازی از تیم درجه چندمی آسیا هم پایین تر هستیم.
هر روز دیرتر از قبل می شود و همین امروز هم برای حل شدن مشکلات تیم ملی اقدام شود باز از رقبا عقب هستیم و در همین شرایط هم انتظار قهرمانی از تیم ملی در آسیا کمی سختگیرانه است. اکنون در دوره ای هستیم که همه تیم های صاحب سبک آسیا برای حضور در جام ملت ها سرمایه گذاری کرده اند اما ما در این نقطه چک و چانه یکی کردن سبد ورزش را می زنیم و دم دستی ترین نگاه را به مقوله ورزش به خصوص فوتبال و هزینه در آن داریم.
