به گزارش "ورزش سه"، نام لوکا مودریچ در میان افرادی که در فوتبال کرواسی فسادی رقم زده اند شنیده می‌شود. تصویری از او در جام جهانی وجود دارد که تمام اهمیت او برای تیم ملی کرواسی را نشان می‌دهد. مرحله یک هشتم نهایی در دیدار مقابل دانمارک، او پشت ضربه پنالتی می‌ایستد تا از به پنالتی کشیده شدن بازی جلوگیری کند.
ضربه او ضعیف و پراسترس به سمت پایین زده شد و کسپر اشماکیل توپ را مهار کرد. کار به پنالتی ها کشید و بار دیگر مودریچ پشت توپ ایستاد. این بار نیز ضربه او خوب نبود ولی خوش شانس بود که اشمایکل با وجود حدس درست جهت توپ، نتوانست آن را کامل مهار کند و در نهایت توپ به گل تبدیل شد. او با ناراحتی به مرکز زمین برمی‌گردد، سطح اعتماد به نفسش خیلی پایین است ولی هم تیمی ها به او تبریک می‌گویند و او هم به سختی پاسخ آنها را می‌دهد.
لوکا در دنیای خودش بود، شاید به بازی بعدی فکر می‌کرد، شاید به اینکه اگر آن پنالتی را خراب می‌کرد، رویای یک ملت توسط کاپیتانش به باد رفته بود. در این رقابت ها، بازیکنانی که توانایی انفرادی بالایی دارند سعی می‌کنند از آن بهره بگیرند، چه در اختیار تیم و چه خودخواهانه. رونالدو ناکام بود، لیونل مسی ناکام بود، نیمار ناکام بود. در دنیای فوتبالی که بیشتر آن متعلق به سلبریتی هاست، این رقابت ها بار دیگر ثابت کرد که ساختار تیمی چه اهمیتی دارد.
از این بابت مودریچ یک الگوست. او مهم ترین بازیکن تیم ملی کرواسی است ولی او تصمیم گرفته از استعدادش در اختیار تیم استفاده کند. هیچ بازیکن کروات در جام جهانی بیش از مودریچ گلزنی نکرده است. هیچ کرواتی بیشتر پاس نداده است. هیچ کرواتی هجومی تر از او نبوده است. او در هر بازی 2.7 پاس کلیدی ارسال کرده که از نفر دوم کروات ها 2 برابر بیشتر است و با نفر دوم گروهش نیز فاصله دارد. او یک پخش کننده قهار است، بازیکنی که دائم توپ را به حرکت در می‌آورد و دائم در حال چرخش است.
اگر کرواسی قهرمان جام جهانی شود، اگر آنها این اعتماد به نفس را پیدا کنند که فرانسه را در روز یکشنبه شکست دهند و جام را بالای سر ببرند و از سوی دیگر از آنجا که مودریچ با رئال 4 قهرمانی چمپیونزلیگ در 5 سال اخیر کسب کرده، شاید دوگانه مسی – رونالدو پس از 10 سال پایان بپذیرد.
با این حال آنقدرها هم ساده نیست. تصویر دیگری از مودریچ هست که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. او پشت میزی نشسته، گوشه دهانش رو به پایین است، موهایش روی یک کت و شلوار سرمه ای رنگ ریخته شده است. یقه پیراهنش باز است و کراواتی نبسته است. نگران به نظر می‌رسد. اگر به شما بگویند طبق این عکس محکوم شده تعجب نمی‌کنید. برای همین است که عشق به مودریچ در کرواسی بدون قید و شرط است.
در سال 2008، مودریچ دینامو زاگرب را با 19.5 میلیون دلار ترک کرد و به تاتنهام پیوست. با این حال، 12 میلیون از این پول به مودریچ رسید و نه باشگاه. در حقیقت تمام پول به دراوکوو مامیچ پرداخت شد و سپس او حق مودریچ را پرداخت کرد. در حقیقت رئیس باشگاه نقش یک ایجنت فوتبال را ایفا کرد. در آن زمان این اتفاقات برای بازیکنان دیگر دینامو هم عادی بود.
مامیچ که برای سال ها قدرتمندترین مرد فوتبال کرواسی بود و رابطه نزدیکی با رئیس فدراسیون کرواسی داشت. ماه گذشته او در دادگاهی محکوم به 6 ماه و نیم حبس شد.
اگر این موضوع حقیقت باشد، محکوم دانستن مودریچ هم کار ساده ای است. با این حال از مودریچ خواسته شده که مدارک ارائه دهد که آیا ناگهان حافظه اش را از دست داده است یا نه. در ماه مارس، او در دادگاه اولیه محکوم به 5 سال حبس شده بود. برای آن دسته از هواداران کرواسی که کمپین‌هایی علیه مامیچ و تاثیرش روی فوتبال ایجاد کرده بودند و در یورو 2016 و مقدماتی جام جهانی تبلیغش را می‌کردند، سخت است که حضور مودریچ در دادگاه را قبول کنند.
با وجود این صحبت ها، موضوعات مطرح شده تاثیری روی سالگادو ندارند. البته این داستان یک دلیر دیده نشده نیست بلکه داستان یک تیم ملی است که با وجود هرج و مرج و فساد ، تا آستانه قهرمانی پیش رفته است. این در حالیست که دالیچ برای نظم دادن به تیم، کالینیچ را که از بازی کردن صرف نظر کرده بود، از تیم حذف کرد. ناگهان در همین میان، یک شخصیت رهبر، هدایت تیم را برعهده می‌گیرد و تیمش را تا فینال جام جهانی پیش می‌برد.
جاناتان ویلسون - اسپورت ایلوستریتد
مترجم: روزبه مهری
