سایت رسمی فوتبالی ماسیمیلیانو آلگری واقع بین و انعطاف پذیر است. یوونتوس با هدایت او چندان سرگرم کننده نیست. یوونتوس هیجان چندانی در ورزشگاه ندارد اما جام ها و قهرمانی های بسیاری را کسب کرده است. چهار قهرمانی پیاپی و دبل در جام حذفی مثال خوبی برای این موضوع است.
به خدمت گرفتن بازیکن بی نظیر، کریستیانو رونالدو، می تواند تاثیر مثبتی در تاکتیک های آلگری داشته باشد. این مربی می تواند یک تغییر کلی در تمامی پست ها در زمین داشته باشد. جیان لوییجی بوفون به پاریسن ژرمن پیوست، آندره آ بارزالی، مدافع این تیم که نقش چندانی نداشت و همچنین دنیله روگانی نیز قصد جدایی دارند. گونزالو هیگواین نیز در آستانه ترک کردن این تیم قرار دارد.
امره جان از لیورپول آمده تا با سامی خدیرا رقابت کند. ماتیا کالدارا، دفاع وسط کلاسیک نیز که به صورت قرضی به آتلانتا رفته بود، حالا به این تیم بازگشته است. اما بدون شک بهترین خرید آنها رونالدو است.
تجربه او در لیگ قهرمانان بسیار برای این تیم باارزش هست. او پنج بار در این رقابت ها قهرمان شده اما یوونتوس تنها دوبار به این مقام رسیده و اتفاق با وجود هفت حضور دردناک در فینال برای آنها به دست آمده است.
آلگری چطور می تواند بهترین بازی را از مهاجم جدید خود بگیرد؟ برنده 5 توپ طلا وقتی مرحله حذفی لیگ قهرمانان در فوریه سال آینده آغاز شود 34 ساله خواهد بود. هرکسی که اخیرا بازی های رئال مادرید یا پرتغال را دیده باشد متوجه این موضوع شده که رونالدو سرعت خود را در زمین کم کرده است.
رونالدو همچنان یک ورزشکار بی نظیر است. او به خوبی می تواند تهدیدی برای تیم های رقیب باشد، گلزن خوبی است و خود را برای تیم فدا می کند. اما هیچکس همیشه در بهترین حالت نمی ماند و این بازیکن از فرارها و استارت هایش با قاطعیت استفاده می کند.
به همین دلیل آلگری بیشتر از همیشه خوشحال است که ماریو مانژوکیچ کروات را در تیم خود دارد. ماریوی بزرگ یک جنگنده و دونده خستگی ناپذیر است. او با تلاش های بی نظیرش قلب هواداران یووه را از آن خود کرده است.
گازتا دلو اسپرت سیستم 2 – 1 – 3 – 4 را برای یوونتوس پیشنهاد داده است. در این طرح مانژوکیچ باید در کنار رونالدو بازی کند اما این بازیکن کروات بیشتر حجم پرسینگ و آوردن توپ از عقب را برای کمک به مثلث میانی بر عهده دارد.
یوونتوس ها اهل افراط نیستند. آنها معمولا از نام های بزرگ دوری می کردند و به ستاره های جوان با قدرت بازی با توپ و بازیکنانی که چیزی برای اثبات داشتند، تکیه می کردند. اما آنها نمی توانستند فرصت استفاده از کریستیانو رونالدو را از دست بدهند.
احمقانه است اگر آلگری بخواهد چند وظیفه دفاعی نیز به رونالدو بسپارد. با توجه به شرایط و سن این بازیکن، او باید نقشی شبیه به آنچه زین الدین زیدان در رئال مادرید به او محول کرده بود، داشته باشد.
حریفان به خوبی این مهاجم پرتغالی را زیر نظر دارند و این فضا را برای درخشش دیبالا فراهم می کند. با وجود اینکه این شماره 10 آرژانتینی پیشنهادهایی از سوی بارسلونا یا رئال داشته اما انتظار می رود که در برای یک سال دیگر در سری آ بماند. این بازیکن که به نام جواهر شناخته می شود می تواند درس های بسیاری در بیرون یا درون زمین از رونالدو یاد بگیرد.
آلگری همچنین می تواند از گزینه مثلث حمله با دیبالا، مانژوکیچ و رونالدو در سیستم 3 – 3 – 4 بهره ببرد. این سیستم کمتر مد نظر خواهد بود چون دیبالا نیاز دارد که در وسط بازی کند تا سرعت بالای دریبل زنی اش مدافعان را آزار دهد.
سیستم 1 – 3 – 2 – 4 با حضور رونالدو در نوک حمله و حمایت از پشت توسط کوادرادو، دیبالا و داگلاس کاستا نیز یک احتمال تهاجمی دیگر است. این سیستم چندان به سلیقه آلگری نزدیک نیست اما می تواند در بازی های که نیاز به برد حیاتی است، استفاده شود.
مهمترین سوال این است که آیا یوونتوس به رونالدو اجازه می دهد آزادی بازی های نمایشی را می دهد. آنها بسیار برنامه ریزی شده عمل می کنند و تیم سختکوشی هستند. اعطای آزادی کامل به فوق ستاره تازه وارد در بازی های داخلی کار سختی نخواهد بود.
یوونتوس 
