به گزارش "ورزش سه"، تا زمانی که در جام بوده ایم همه چیز خوب بود ولی حالا تمام شد. رویا پایان یافت و هیچ راهی برای ادامه دادنش نیست. دیگر خبری از تلاش بازیکنان برای زنده کردن رویای میلیون ها هوادار وجود ندارد. دیگر اتفاقی رخ نخواهد داد و حالا زمان بازسازی است.
البته که باعث تاسف است زیرا با وجود تمام رویکردهای غلط، مدیریت های اشتباه و اتفاقات نادرستی که رخ داد، پیراهن تیم ملی آرژانتین چیز ویژه ای است. بدون شور و انگیزه نمی‌توان بیش از این موفق بود و تا به همینجا نیز تلاش بسیاری انجام شد.
بازیکنان هدایت تیم ملی را برعهده گرفته بودند و سمپائولی در درجه دوم قرار داشت و کاملا تزئینی بود! در آتش سن خوان، باید چیزهای قدیمی و نخواستنی را دور انداخت، چیزهایی که کارایی ندارند، اعصاب همه را خرد می‌کنند، شاید آتش آنها را پاک کند.
ماسکرانو در این جام غیرقابل تحمل بود. کاملا احساسی و متعهد که البته کافی نبود. مسی سیاه و سفید. دی ماریا خاموش و روشن. می‌توان عملکرد بازیکنان را یکی پس از دیگری بررسی کرد و خبری از تیم نبود.
ما همچنان به دنبال مسیری خواهیم بود که به رویاهایمان ختم شود. بله دچار مشکل شدیم ولی همه ما به تیم مان ایمان داریم. هیچ چیز بهتر از امید به این نیست که تا جام جهانی بعدی، مشکلات تیم به کلی حل شود. چهار سال فرصت داریم. در این چهار سال چه اتفاقاتی رخ خواهد داد؟مربی چه کار خواهد کرد؟ مربی بعدی چه کسی خواهد بود؟ نسل بعدی چقدر ارزشمند است؟
تیم ملی آرژانتین در کازان حذف شد ولی سال ها پیش گم شده بود. فرانسوی ها توانستند 4 بار از خط دفاعی عبور کرده و 4 گل وارد دروازه آرژانتین کنند و سطل یخ را روی بازیکنان ما بریزند.
دردناک است. حتی برای بازیکنان که در باشگاه‌هایشان بهتر کار می‌کنند، برای مربی که می‌خواست ترکیبی از بیلساف منوتی، باسیله، بیانکی باشد و سمپائولی نبود. برای هواداران که اعتقاد داشتند. حالا فرانسه به ما می‌گوید که همه چیز تمام شده است. حالا زمان بیرون بردن زباله هاست و باید تا پایین دره برویم. مهمانی تمام شد.
